Η απομείωση του χρέους αποτελεί σημείο εκ των ών ουκ ανευ για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας

09:12 11/12/2013 - Πηγή: New Money

Η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία πνίγεται στα χρέη. Ως χώρα έχει υπέρογκα χρέη προς τους δανειστές της. Έχει χρέη προς τους εγχώριους προμηθευτές της. Οι τράπεζές της έχουν υψηλά χρέη προς την ΕΚΤ. Οι πολίτες της έχουν χρέη προς το δημόσιο. Οι επιχειρήσεις έχουν χρέη προς το δημόσιο , τους προμηθευτές και τις τράπεζες. Χρέη που όχι μόνο δυσκολεύονται να εξυπηρετηθούν , πολλά καθυστερούν στην

εξυπηρέτησή τους και άλλα καθίστανται ληξιπρόθεσμα, αλλά δυσκολεύουν και οποιαδήποτε δυνατότητα αναπτυξιακής προοπτικής της οικονομίας. Οι προσπάθειες που καταβάλλονται από όλους για την εξυπηρέτηση των χρεών τους είναι απέλπιδες και σε τελική κατάληξη είναι καταδικασμένες . Είναι αδύνατον η χώρα εν συνόλω να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Μάλιστα όταν η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική συνεχίζει να παραμένει προσηλωμένη στον δρόμο της λιτότητας. Η πολιτική αυτή είναι η μόνη που μειώνει την ικανότητα της ελληνικής οικονομίας να εξυπηρετήσει τα χρέη της. Οι συνθήκες αντιπληθωρισμού (-2,9% τον Νοέμβριο) που επικρατούν για ένατο συνεχή μήνα στην ελληνική οικονομία αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για την περαιτέρω επιβάρυνση όλων των δανειοληπτών (του Δημοσίου συμπεριλαμβανομένου) δεδομένου ότι σε τέτοια καθεστώτα αυξάνεται η πραγματική αξία του χρέους καθιστώντας δυσκολότερη την αποπληρωμή του. Είναι επίσης γνωστό ότι ο αντιπληθωρισμός ανθεί σε οικονομικά περιβάλλοντα «σκληρού νομίσματος».

Όμως δεν εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα η συγκεκριμένη πολιτική Στην Ευρώπη τού σήμερα όλοι οι φορείς (εθνικές κυβερνήσεις και θεσμικοί παράγοντες της Ε.Ε.) είναι προσηλωμένοι στην πολιτική της λιτότητας. Αυτό δεν υποδηλώνει ότι η ανάγκη για λιτότητα δεν είναι αναγκαία ορισμένες φορές και σε ορισμένα μέρη. Αλλά, για να έχει επιτυχία, θα πρέπει να συνοδεύεται από άλλες πολιτικές που στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη. Και εδώ είναι που έχει αποτύχει η Ευρώπη. Μάλιστα δεν φαίνεται από πουθενά κάποια αχτίδα αλλαγής της συγκεκριμένης πολιτικής. Οι όποιες πρωτοβουλίες για αλλαγή πλεύσης της γερμανικής και συνακόλουθης ευρωπαϊκής πολιτικής μέσω της «πειθούς» ή του «εξαναγκασμού» προκαλεί τουλάχιστον τον γέλωτα . Πρόκειται για κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί. Είναι δεδομένο ότι η Γερμανία δεν θα αλλάξει πλεύση. Κανείς δεν πρόκειται να αλλάξει την κατεύθυνση που έχει δώσει στη νέα Ευρώπη το Βερολίνο. Κι όποιος πιστεύει ότι μπορεί να το πετύχει ή πλανάται, ή παραπλανά. Αν υπάρξουν στην πράξη τέτοιου είδους αντιστάσεις , από ισχυρές χώρες της ευρωζώνης , κάτι που φαντάζει αδύνατον σήμερα, το πιθανότερο να συμβεί είναι η ευρωζώνη να τεθεί σε τροχιά διάλυσης με ότι αυτό συνεπάγεται για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Είναι σχεδόν αδύνατον αυτό να συμβεί σε βελούδινο περιβάλλον. Εκ του γεγονότος αυτού συνεπάγεται ότι οποιαδήποτε εκβιαστική πολιτική του τύπου «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Αδυνατώ να καταλάβω ποια πολιτική αρχηγεσία θα λάβει μια τέτοια απόφαση. Το πολιτικό παίγνιο εμπεριέχει ως μέρος του και τις μπλόφες αλλά μόνο όταν ο άλλος κινδυνεύει να χάσει τα ρέστα του, κάτι που σημαίνει ότι οι κάβες στο τραπέζι είναι ισόποσες.

Επανερχόμενοι τώρα στην υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι σύμφωνα με την οικονομική θεωρία και λογική , αλλά και την ιστορική πραγματικότητα, όπου υπάρχουν αφόρητα φορτία χρέους, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αυτό θα πρέπει να γίνει είτε με βαθειά αναδιάρθρωση είτε με μερική διαγραφή ώστε να γίνει εξυπηρετούμενο. Αποτελεί ως εκ τούτου σημείο εκ των ών ουκ ανευ για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας. Όλα τα υπόλοιπα έπονται.

Blogger Κώστας Μελάς