Η αστοχία της μακροοικονομικής ανάλυσης

Στη χρονική περίοδο που διανύουμε πολλοί έχουμε αντιληφθεί ότι η εμμονή σε κοσμοθεωρίες και ιδεοληψίες δεν βοηθά στην επίλυση των προβλημάτων στην χώρα μας παρά μόνο την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων. Η ορθή απάντηση σε αποκρατικοποιήσεις ,μεγάλα έργα και δημόσιες επενδύσεις δεν είναι ναι ή όχι ανάλογα με τις παρωχημένες ιδεολογίες των κομμάτων αλλά εξαρτάται από τους όρους και την ανάλυση μιας ενδεχόμενης σύμβασης ή τις μελλοντικές ταμειακές ροές και τα κοινωνικά οφέλη μιας επένδυσης.

Λίγοι όμως έχουν αντιληφθεί ότι σε λανθασμένα συμπεράσματα οδηγεί συχνά και η χρήση της μακροοικονομικής

ανάλυσης σε ένα διεθνές και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Τα μακροοικονομικά στοιχεία προκύπτουν από τις επιμέρους δραστηριότητες όλων μας και από το διεθνές περιβάλλον. Δεν διατάσσονται. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο κουμπί που το πατάς και βγαίνει ανεργία τόσο, μέσος μισθός τόσο ανάπτυξη τόσο κλπ. Αν ήταν έτσι οι ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ δεν θα προσλάμβαναν προπονητές αλλά θα άφηναν αυτούς που βγάζουν τα στατιστικά να καθοδηγούν την ομάδα που έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και συγκεκριμένο ανθρώπινο δυναμικό. Οι αυθαίρετες παρεμβάσεις στα μακροοικονομικά δεδομένα μόνο επιπλέον ζημιά μπορούν να επιφέρουν. Ακόμα και η αύξηση της ρευστότητας που όλοι επιδιώκουν φέρνει βραχυπρόθεσμα μόνο αποτελέσματα , αν δεν υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις.

Αντίθετα ο σχεδιασμός μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν εξετάζουμε ξεχωριστά τον κάθε κλάδο της Ελληνικής οικονομίας αναλυτικά ακόμα και αν χρειαστεί να εξετάσουμε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά. Αν αναπτυχθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι κλάδοι τότε θα μειωθεί η ανεργία ,θα εισπράττονται περισσότεροι φόροι και θα μπορεί το Κράτος να ασκεί κοινωνική πολιτική.

Σημαντικοί κλάδοι Ελληνικών επιχειρήσεων είναι οι τουριστικές, η παραγωγή αγροτικών και διατροφικών προϊόντων, τα φάρμακα ,τα χημικά, η πληροφορική οι μεταφορές η ανακύκλωση απορριμμάτων, το λιανικό εμπόριο κλπ.

Οι καθηγητές πανεπιστημίων που σπούδασαν μακροοικονομικές θεωρίες και συχνά μιλούν σαν εκπρόσωποι των κομμάτων φαίνεται να ξεχνούν ότι άλλα πράγματα εξετάζονται στην μικροοικονομική ανάλυση των επιχειρήσεων και των συγκεκριμένων κλάδων.

Σημασία για την μικροοικονομική ανάλυση έχουν το κόστος παραγωγής , οι οικονομίες κλίμακας , το μερίδιο αγοράς ,ο ανταγωνισμός ,η βιωσιμότητα η δυνατότητα κερδοφορίας, και βεβαίως η ρευστότητα μιας επιχείρησης.

Υπάρχουν επιχειρήσεις που μπορούν να είναι ανταγωνιστικές με μικρό και ευέλικτο σχήμα. Υπάρχουν κλάδοι όπου δεν μπορούν να επιβιώσουν οι μικρές επιχειρήσεις και χρειάζονται κίνητρα για συγχωνεύσεις επιχειρήσεων. Υπάρχουν εταιρείες με ανταγωνισμό από χώρες των Βαλκανίων και άλλες με ανταγωνισμό από χώρες της Ε.Ε. Επιχειρήσεις που στοχεύουν στην εσωτερική αγορά και άλλες που αναγκαστικά πρέπει να στραφούν σε εξαγωγές.

Υπάρχουν επιχειρήσεις που πρέπει να χρηματοδοτηθούν γιατί μπορούν να αναπτυχθούν και να απασχολήσουν περισσότερο κόσμο και άλλες ζημιογόνες,που απασχολούν ήδη υψηλά κεφάλαια, στερώντας τα από τις υγιείς επενδύσεις.
Σε άλλες επιχειρήσεις απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό ενώ σε άλλες πρέπει να συμπιεστεί το κόστος εργασίας γιατί διαφορετικά δεν είναι βιώσιμες.

Όταν λοιπόν για παράδειγμα συγκρίνουμε το μέσο μισθό στην Ελλάδα με τον μ .ο. της Ε.Ε. ή των Ασιατικών χωρών αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει σε λήψη απόφασης γιατί είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία που αλλάζει με ένα Νόμο.
Με την ίδια λογική μπορεί να αποδειχτεί ότι όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη ναι μεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα όμως δεν πρέπει να αφήνουμε να μας εξαπατούν όσοι τα επικαλούνται χωρίς ούτε να κάνουν ούτε να λένε κάτι συγκεκριμένο στη σωστή κατεύθυνση για να τα αλλάξουν.

Blogger Δημήτρης Κωνσταντόπουλος
Keywords
Τυχαία Θέματα