Η Εμπορική επιχείρηση σήμερα & αύριο

Η απόφαση των τελευταίων κυβερνήσεων να εξαντλήσουν τη ρευστότητα των πολιτών, επαγγελματιών, εμπόρων και επιχειρήσεων για να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή κρίση ρευστότητας, αποτέλεσε –κατά την προσωπική μου άποψη- την αιτία αυτοτροφοδοτούμενων προβλημάτων για την Εθνική Οικονομία, και κατ' επέκταση τις επιχειρήσεις και την κοινωνία. Φυσική απόρροια των κυβερνητικών επιλογών είναι ότι εξανεμίστηκαν οι οικονομίες των πολιτών από τους πολλούς και περίπλοκους φόρους, τη μείωση των μισθών, των συντάξεων, τις δυσανάλογα μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές, την ανεργία, τα τεκμήρια,

την αύξηση του κόστους διαβίωσης λόγω και του αυξημένου ΦΠΑ, την αύξηση των τόκων των δανείων τους που πολλά πλέον δεν εξυπηρετούνται, την απαξίωση των περιουσιών τους. Τουτέστιν ενός κακού... μύρια έπονται!

Αντί λοιπόν σε πρώτη φάση το κράτος να περιορίσει άμεσα και βίαια τον προσωποκεντρικό του χαρακτήρα και ταυτόχρονα να επιδιώξει τρόπους ανάκαμψης του ΑΕΠ, ώστε να προστατευτεί και στη συνέχεια να ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά, προτιμήθηκαν δυσάρεστες και συνάμα άστοχες επιλογές που καταπόντισαν την ιδιωτική οικονομία. Οι λανθασμένες και κοντόφθαλμες αυτές επιλογές γιγάντωσαν το πρόβλημα της μειωμένης ρευστότητας των επιχειρήσεων, το οποίο εντάθηκε στη συνέχεια και από την παρατεταμένη απροθυμία και αδυναμία των τραπεζών να ενισχύσουν με ρευστό την αγορά.

Αποτελεί κοινή παραδοχή, ότι τη βάση της οικονομίας στη χώρα μας αποτελούν κατά 95 % οι μικρές επιχειρήσεις. Οι απασχολούμενοι σε εξαρτημένου είδους εργασίες, και οι αυτοαπασχολούμενοι, δημιουργούν με την εργασία τους προστιθέμενη αξία η οποία στη συνέχεια φορολογείται και αποκτά το κράτος εισοδήματα. Οι εργαζόμενοι με το εισόδημά τους αγοράζουν στη συνέχεια τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες των επιχειρήσεων , οι οποίες συνεχίζουν να απασχολούν εργαζόμενους και επαναλαμβάνεται έτσι ο οικονομικός κύκλος.

Στη δική μας περίπτωση, ωστόσο, ανεκόπη βιαίως ο κύκλος αυτός αφού το κράτος άναρχα πήρε με οριζόντιο τρόπο από όποιον μπόρεσε, ότι περισσότερο μπόρεσε, διατηρώντας από την άλλη το δικαίωμα του να αποτελεί τον πλέον διάσημο κακοπληρωτή των δικών του υποχρεώσεων προς τους πολίτες του.

Αναμφίβολα, η υπερφορολόγηση, η απουσία δημόσιων έργων, το αρνητικό κλίμα που αντικρούει τις όποιες ιδιωτικές επενδύσεις, η φυγή των νέων στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα στη χώρα.

Οι Έλληνες έμποροι και επιχειρηματίες όλων των τομέων της οικονομίας , βρίσκονται μπροστά σε απίστευτα διλήμματα που έχουν να κάνουν με τη βιωσιμότητα των υγειών μέχρι πρότινος επιχειρήσεων τους, με την απώλεια σημαντικών στελεχών τους και ολόκληρων τομέων από τη δραστηριότητά τους. Πολλοί, κατέληξαν με αξεπέραστες δανειακές υποχρεώσεις στο καναβάτσο των Τραπεζών.

Αισιοδοξώ, σύντομα να δούμε μέτρα περιορισμού του λάθους, με τη μορφή της δραστικής μείωσης των φόρων, των εργοδοτικών εισφορών, των κρατήσεων υπέρ τρίτων, της ενίσχυσης της ρευστότητας,, της αποενοχοποίησης και τόνωσης της επιχειρηματικής δράσης.

Οι επιχειρήσεις μας είναι ζωντανοί οργανισμοί και άρα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε έτσι. Αυτό σημαίνει ότι πρωτίστως πρέπει να απαλλαγούμε ίσως από κάποιες δαπάνες ή να τις αναβάλουμε για όποτε κρίνουμε εμείς. Επίσης, ας διαπραγματευτούμε πάλι κάποιες από τις συμφωνίες μας που αφορούν δαπάνες όπως π.χ. το ενοίκιο, τα ασφαλιστήρια ή τιμές με τους προμηθευτές μας. Παράλληλα, ας αξιοποιήσουμε ανεκμετάλλευτα πάγια με την πώληση των οποίων, μπορούμε να συνεισφέρουμε στα βεβαρημένα μας οικονομικά, βελτιώνοντας έτσι την εικόνα μας, είτε απέναντι στο κράτος είτε απέναντι στις τράπεζες. Λύσεις υπάρχουν αρκεί να το αποφασίσουμε, όσο γίνεται πιο γρήγορα, καθώς πλέον δεν έχουμε ούτε την πολυτέλεια του χρόνου, ούτε την πολυτέλεια του χρήματος. Ας μη χάσουμε λοιπόν άλλο χρόνο περιμένοντας εξ ουρανού λύσεις.

Κατόπιν ας τοποθετηθούμε με σαφήνεια στα εξής ερωτήματα:

Τι : Τι πουλάμε; Ας αξιολογήσουμε τα είδη μας στη βάση των σημερινών δεδομένων.

Αν κάποια ομάδα ειδών μας καρκινοβατεί και πρέπει να τη διακόψουμε, ας το κάνουμε τώρα. Αν κάποια άλλη ομάδα ειδών πρέπει να την προσθέσουμε στη γκάμα μας , ας το δρομολογήσουμε, ανάλογα και με τα διαθέσιμα κεφάλαιά μας.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ: Σε ποίους τα πουλάμε; Ας ξαναδούμε ποίοι είναι οι πελάτες μας. Πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε σαφή άποψη σε ποια ή ποιες επαγγελματικές ή κοινωνικές ομάδες απευθύνουμε τα είδη μας ή τις υπηρεσίες μας. Είναι λάθος να διαθέτουμε είδη ή και υπηρεσίες σε αφερέγγυους συνεργάτες Θέλουμε «υγιείς» και μη επισφαλείς κατά το δυνατόν πελάτες. Ας αποφασίσουμε, λοιπόν σε ποιους πελάτες δεν θα επενδύσουμε.

ΠΩΣ: Πως θα διαθέτουμε τα είδη μας στους πελάτες μας; Ας ανασκοπήσουμε τον τρόπο που τα διαθέτουμε και αν χρειάζεται ας τον αναπροσδιορίζουμε. Ας ορίσουμε το απαραίτητο stock, πιστωτική πολιτική με συστολή και προσοχή, ας στηρίξουμε το προσωπικό μας και ας το ενθαρρύνουμε, ας διαπραγματευτούμε με τους προμηθευτές μας για καλύτερες τιμές, ας επαγρυπνούμε για τη ρευστότητα μας. Βασικό μας μέλημα πρέπει να είναι η διατήρηση του καλού ονόματος που έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια στην αγορά.

*Ο Ανδρέας Μπεκυράς είναι Οικονομολόγος, μέλος στο Δ.Σ του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (Ε.Β.Ε.Α.)

Keywords
Τυχαία Θέματα