Η λάσπη… λασπώνει!

15:55 12/5/2019 - Πηγή: New Money

Η λασπομαχία σε προεκλογική περίοδο είναι… κλασικό σπορ σχεδόν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, με κορωνίδα ίσως την Αμερική, μια που εκεί ως γνωστόν περνάνε και… στα σκληρά, δηλαδή τις προσωπικές σχέσεις και τα σεξουαλικά (βλέπε Τραμπ με διάφορες γνωστές playmates), όπως και άλλα πολλά ασήμαντα και σημαντικά, τα οποία συνήθως δεν κρίνουν το αποτέλεσμα, σίγουρα όμως διαμορφώνουν μια κάποια εικόνα.

Υπ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν πρωτοτυπούμε, αντιθέτως έχουμε μακρά ιστορία. Από τα πάμπερς του

Κοσκωτά φτάσαμε σήμερα στις τροχήλατες βαλίτσες της Novartis. Σύμφωνοι, σκάνδαλα υπήρχαν και στις δύο περιπτώσεις, μόνο που στην πρώτη ξέραμε πολύ καλά ποιος πήρε τα λεφτά και μάλιστα με τη μεσολάβηση ποιων (υπόθεση Κουτσόγιωργα, άξια ίσως να ασχοληθεί κανείς στο μέλλον), ενώ στη δεύτερη, αν και δεν βρέθηκαν λογαριασμοί, γνωρίζουμε ότι η τεράστια σπατάλη της φαρμακευτικής δαπάνης ευνοούσε όλες τις φαρμακευτικές εταιρείες. Προσέξτε όμως, ούτε πάμπερς με δραχμές βρέθηκαν, ούτε φυσικά ευρώ σε βαλίτσες.

Για να ξανάρθουμε στο σήμερα, όμως, 15 ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές ο Τσίπρας ανακάλυψε την αδικία, την απρέπεια, την έλλειψη μέτρου από τον Κυριάκο όταν εκείνος του την είπε στη Βουλή επειδή πήγε, 25 ημέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, διακοπές με κότερο, ενώ η Ελλάδα ξέθαβε ακόμα νεκρούς και θρηνούσε τη μεγαλύτερη τραγωδία που έζησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μάλιστα ο πρωθυπουργός έγινε ακόμα πιο έξαλλος όταν ο Μητσοτάκης τού είπε ότι η οικογένεια Τσίπρα έκανε εργολαβικές δουλειές επί χούντας. Να θυμίσουμε εδώ ότι είχε προηγηθεί ατάκα του πρωθυπουργού προς τον πρόεδρο της Ν.Δ. ότι προέρχεται από ζάπλουτη οικογένεια.

Στην πρώτη περίπτωση, αυτή του κότερου, είναι βέβαιο ότι ο Τσίπρας δεν θα τη γλίτωνε προεκλογικά από τον Μητσοτάκη έτσι κι αλλιώς γιατί έκανε πολιτική χοντράδα ολκής. Είναι αυτονόητο ότι δεν πας βόλτα με κότερο ποτέ όταν κυβερνάς μια χώρα, ειδικά όταν αυτή μετράει ακόμα νεκρούς από την καταστροφική πυρκαγιά που την έπληξε.

Στη δεύτερη περίπτωση, για την οικογενειακή ευθύνη, δεν φταίει ο Τσίπρας αν ο πατέρας του ή ο θείος του έπαιρναν καμιά δουλειά επί δικτατορίας. Αλλωστε δεν στέκει όλη αυτή η ιστορία ως μείζον πολιτικό ζήτημα. Δεν ήταν ο πατέρας του συνεργάτης της χούντας, όπως φαίνεται και απ’ όσα γνωρίζουμε. Αλλά και ο πρωθυπουργός, από την άλλη, πώς πέταξε την ατάκα καφενείου για το ότι οι Μητσοτάκηδες είναι ζάπλουτοι, χωρίς να διαθέτει κάποιο στοιχείο;

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην… καριέρα του Τσίπρα και των Συριζαίων, στα προσωπικά και τα οικογενεια­κά τους, ειδικά από τότε που έγιναν κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός μόνο από το βήμα της Βουλής έχει επιτεθεί προσωπικά στη σύζυγο του Μητσοτάκη καμιά εικοσαριά φορές για το σπίτι της, την επιχείρησή της, τη ζωή της και τους φίλους της, για ό,τι βρει μπροστά του. Με μανία και εμμονή, με πάθος και μίσος, όχι μόνο αυτός αλλά και οι δικοί του.

Τώρα τον πνίγει το δίκιο επειδή ανακατεύτηκαν οι οικογένειες -τα γυναικόπαιδα που λένε-, αλλά αυτός (και όχι οι Πολάκηδες) είναι που έκανε καριέρα με τη γυναίκα του πολιτικού του αντιπάλου. Λες και όλοι οι άλλοι δεν θα μπορούσαν να ανακατέψουν τη δική του.

Ας τα λουστεί, λοιπόν, μια που ακόμα δεν άρχισε η προεκλογική εκστρατεία και μάλιστα των ευρωεκλογών, γιατί προφανώς θα υπάρχει και δεύτερος γύρος, λογικά ακόμα πιο σκληρός, στις εθνικές εκλογές. Και ας ξανασκεφτεί γενικά για το μέλλον ότι… η πολλή πονηριά βλάπτει. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ δεν γίνεται.