Η πτώση της Wall Street και οι ως συνήθως υπερβολικοί Αμερικάνοι

18:13 11/4/2014 - Πηγή: New Money

Είναι γνωστό πως οι Αμερικάνοι διακατέχονται πάντα από μια δόση υπερβολής, όπως και ότι το χόμπι τους είναι η κατασκευή θεωριών συνωμοσίας σε όλες τους τις διαστάσεις, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της χρηματιστηριακής.

Αφού λοιπόν εντόπισαν τον “σταυρό του θανάτου” που δημιουργήθηκε από τις καμπύλες των ομολόγων και πρόβλεψαν σωστά πως η πρόσφατη ανοδική αντίδραση στην Wall Street θα ήταν το “τίναγμα της ψόφιας γάτας”, τώρα ακούνε με δέος τον Marc Faber που λέει πως το χρηματιστήριο οδεύει προς μία πτώση πιο οδυνηρή από την κατάρρευση του 1987.

Το

“κερασάκι στην τούρτα” δε ήρθε από τα απογοητευτικά κέρδη πρώτου τριμήνου της JP Morgan που... κατέρρευσαν κατά 18,5% στα 5,27 δισεκατομμύρια ή 1,28 δολάρια ανά μετοχή ενώ οι αναλυτές ανέμεναν 1,40 δολάρια ανά μετοχή. Η ολοκληρωτική καταστροφή...

Και εν μέσω μιας τέτοιας φούσκας κανείς δεν λαμβάνει υπόψη του την άλλη όψη του νομίσματός, όπως για παράδειγμα πως μόνο η Apple έχει στο ταμείο της περίσσευμα 130 δισ. δολάρια που ψάχνει να βρει πως θα τα αξιοποιήσει. Με αγορά ιδίων μετοχών ίσως...

Πάντως τα πρώτα σημάδια διόρθωσης στην Wall Street ήρθαν ταυτόχρονα με την λεγόμενη ευαίσθητη περίοδο, δηλαδή το χρονικό διάστημα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα οικονομικά αποτελέσματα των εισηγμένων επιχειρηματικών ομίλων, φάση που έτσι κι αλλιώς συνοδεύεται από μεταβλητότητα άλλα και στάση αναμονής από τους traders που είναι και εκείνοι που δίνουν την τάση. Και αγορά χωρίς traders συνήθος υποχωρεί.

Αποτέλεσμα ήταν να μην γίνει άμεσα αντιληπτό το πτωτικό κανάλι στο οποίο μπήκαν “στα μουλωχτά” οι μετοχές και όταν οι επενδυτές άρχισαν να βλέπουν πιο ξεκάθαρα την εικόνα του Dow Jones και του S&P ως συνήθως ήταν πια αργά.

Ωστόσο από την πρώτη στιγμή όσοι παρακολουθούν με μεγαλύτερη προσοχή τις χρηματιστηριακές εξελίξεις στην απέναντι πλευρά του ωκεανού ναι μεν συμφωνούν πως το περιθώριο της διορθωτικής κίνησης είναι της τάξεως του 15%, από την άλλη όμως θεωρούν πως θα πρόκειται για μια κίνηση που χαρακτηρίζεται ως “roll over” διόρθωση που θα ολοκληρωθεί όταν θα έρθει η ώρα της.

Τι σημαίνει αυτό; Πως όσο οι επενδυτές ρευστοποιούν μετοχές ταυτόχρονα θα γυρίζουν την ρευστότητα που θα αποκομίζουν σε νέες επιλογές (roll over) και κυρίως σε τίτλους που είτε έχουν μείνει πίσω βάση τεχνικών χαρακτηριστικών, είτε θα δείξουν βάση των fundamentals πως βρίσκονται σε ανάκαμψη και από τέτοιους ομίλους βρίθει η Αμερικάνικη αγορά.

Όμως υπάρχει ένα ακόμη “μυστικό” που κάνει τους εμπειρότερους να πιστεύουν πως ο “καταστροφολόγος” Marc Faber που έσπευσε να μιλήσει για κατάρρευση τύπου 1987, θα διαψευστεί για πολλοστή φορά.

Αυτή την στιγμή εκτός από τον νομισματικό πόλεμο που εξελίσσετε μεταξύ δολαρίου και ευρώ και ο οποίος είναι μέρος του μεγάλου πολέμου μεταξύ των οικονομικών αντιλήψεων ως προς το πως πρέπει να πολεμηθεί η παγκόσμια κρίση, ταυτόχρονα λαμβάνει χώρα και ο πόλεμος των χρηματιστηρίων με την Wall Street να κερδίζει πολλές μάχες, αν ρίξει κάνεις μια ματιά στην τεράστια ρευστότητα που “μετακομίζει” σταθερά προς τα εκεί.

Και ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσεις την τελική αναμέτρηση είναι να πείσεις πως η αγορά κινείται τεχνικά προς κάθε κατεύθυνση και αναλόγως των δεδομένων, πως δίνει παράλληλα κερδοσκοπικού τύπου ευκαιρίες τις οποίες και κυνηγούν εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ανά τον κόσμο παίκτες, αλλά και πως στο τέλος επικρατεί η σταθερότητα και εν συνεχεία η long κατεύθυνση.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως υπό μια έννοια, έχουμε να κάνουμε με ένα χρηματιστηριακό μάρκετινγκ.

Blogger Αντώνης Τάντουλος