Η συγκρουσιακή Ευρώπη και οι κίνδυνοι για τη χώρα μας

08:08 4/9/2018 - Πηγή: New Money

«Την ώρα που κόπτεσθε για ένα πλοίο με μετανάστες 5 εκατομμύρια Ιταλοί κάνουν απεργία πείνας κάθε μέρα χωρίς την υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης και των καλοθελητών».

Η ρήση του Ματέο Σαλβίνι είναι χαρακτηριστική των νέων τάσεων που υφίστανται εντός του πυρήνα της Ευρώπης, οι οποίες καλώς η κακώς εκφράζουν την πολιτική πλειοψηφία μιας μεγάλης οικονομικής δύναμης με πολλά προβλήματα.

Μας ξενίζει ή όχι, ο ρόλος μιας σωστής ανάλυσης δεν είναι να σχολιάσει εξαρχής αν η τάση αυτή είναι κακή ή καλή. Αρχικά πρέπει

να παραθέσει πρόσωπα, τάσεις και γεγονότα που τόσο πολύ παραλείπουμε για να φτάσουμε στα αδιέξοδα -πολιτικά και οικονομικά- που η χώρα μας ακόμα και σήμερα βιώνει.

Το Μεταναστευτικό εξάλλου είναι ένα θέμα τόσο σύνθετο και ανθρώπινο ταυτόχρονα που η πολιτική καπηλεία του δεν επιτρέπεται.

Oμως την περασμένη εβδομάδα Σαλβίνι και Ορμπαν συναντήθηκαν στο Μιλάνο, διαμορφώνοντας έναν άτυπο ενδοευρωπαϊκό άξονα που έχει άλλη λογική από τις Βρυξέλλες. Την ίδια ώρα, ο Ντι Μάιο προειδοποιούσε για έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% και κατηγόρησε για υποκρισία τον Γερμανό επίτροπο Ετινγκερ, ενώ είχε προηγηθεί και η δήλωση Τραμπ για βοήθεια προς τους Ιταλούς σε σχέση με το πρόβλημα του χρέους τους.

Από την πλευρά της, η Μέρκελ με συνεντεύξεις έδωσε το στίγμα μιας ηγεμονικής αντίληψης της Γερμανίας για την Ευρώπη κόντρα στις πολιτικές Τραμπ, με στόχο την εύρεση εναλλακτικών στρατηγικών. Μάλιστα η ίδια βρέθηκε σε περιοδεία στην Αφρική για να ενισχύσει επενδύσεις και ανάπτυξη με στόχο τον κατευνασμό του μεταναστευτικού ρεύματος προς την Ευρώπη.

Ταυτόχρονα, όμως, η Γερμανίδα καγκελάριος έπαιρνε στη Δρέσδη γεύση από το ξενοφοβικό κίνημα Pegida, ενώ το εθνικιστικό AfD σημειώνει ποσοστά ρεκόρ στις δημοσκοπήσεις.
Βομβαρδιζόμενοι από πολιτικές που πολλές φορές δεν τους ικανοποιούν και από media αλαλάζοντα, οι μέσοι Ευρωπαίοι πολίτες διχάζονται σταδιακά και προσπαθούν να προσαρμοστούν σε ένα δημιούργημα που ενδεχομένως να έχει μπροστά του μεγάλες συγκρούσεις, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί κορυφαίες παρεμβάσεις.

Το σίγουρο είναι ότι η πολιτική της νέας ιταλικής κυβέρνησης θα δημιουργήσει αναταράξεις και στην οικονομία και στην αγορά ομολόγων, γεγονός που εμάς μας αφορά άμεσα. Η Ιταλία, όμως, είναι πολύ μεγάλη για να τη διαχειριστεί κανείς με τον τρόπο που έβαλαν τη χρεοκοπημένη Ελλάδα στο μνημόνιο το 2010.

Παράλληλα, ο γεωπολιτικός παράγοντας αποκτά για εμάς μείζονα σημασία μετά τη βύθιση της τουρκικής οικονομίας, αλλά και την αναπροσαρμογή της αμερικανικής πολιτικής ως προς την ελληνική ευκαιρία. Νέο στοιχείο μπορεί να είναι η γερμανο-τουρκική προσέγγιση στην κόντρα με τον Τραμπ.

Το περιβάλλον που διαμορφώνεται είναι πολύ σημαντικό για την καμπή της σύγχρονης Ελλάδας. Αν αυτή και η επόμενη κυβέρνηση δεν εδραιώσουν εμπιστοσύνη στον μέσο πολίτη για την κατεύθυνση της χώρας, τότε είναι βέβαιο ότι οι ανατροπές που θα δούμε θα ξεπεράσουν και τα πιο ευφάνταστα σενάρια.