Η Τουρκία του Ερντογάν είναι μία μίξη Ισλάμ, Δύσης και μεγαλουπόλεων

12:09 11/8/2016 - Πηγή: New Money

To βουνό των σκουπιδιών στην καρδιά της Umraniye της Kωνσταντινούπολης ήταν κακάσχημο, πρόβλημα υγείας, και εν τέλει κάτι που κόστισε τις ζωές ανθρώπων. Μία έκρηξη το 1993, η οποία συνέβη λόγω της συγκέντρωσης μεθανίου, κόστισε τη ζωή δεκάδων. Ένα χρόνο μετά, οι Ισλαμιστές πολιτικοί πήραν τον "έλεγχο" της πόλης με τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Recep Tayyip Erdogan.

Στο σημείο που κάποτε

δέσποζε το βουνό των σκουπιδιών βρίσκεται τώρα ένα αθλητικό κέντρο. Στην υπόλοιπη πόλη, εμπορικά κέντρα ξεφυτρώνουν συνέχεια. Μέσα σε αυτά, οι γυναίκες καλυμμένες από πάνω μέχρι κάτω που κάποτε δεν μπορούσαν να βγουν από το σπίτι τώρα ψωνίζουν στα μαγαζιά.

Όλα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Erdogan και αποτελούν ένδειξη γιατί είναι ο μόνος στην μέση ανατολή ο οποίος έχει καταφέρει να κρατήσει μία ισλαμική κυβέρνηση στην εξουσία μέσω εκλογών. Πολλοί έχουν δει τις παρόμοιες προσπάθειές τους να εξανεμίζονται. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο έπεσε από τον στρατό, οι ισλαμιστές σε Τυνησία και Λιβύη εκδιώχθηκαν από την κυβέρνησης, ενώ στο Μαρόκο το παρόμοιο (και συνώνυμο) κόμμα με αυτό του Erdogan παραμένει υπό τον βασιλέα.

Ο Erdogan και η κυβέρνησή του αντιμετώπισαν την μεγαλύτερη απειλή τον προηγούμενο μήνα με την απόπειρα πραξικοπήματος. Η προσπάθεια μερίδας των στρατιωτικών απέτυχα. Περίπου 300 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Ο δήμαρχος της Umraniye, Hasan Can, ανακοίνωσε πως η κεντρική πλατεία της περιοχής θα ονομαστεί σε Πλατεία Μαρτύρων της 15ης Ιουλίου. Στην πλατεία θυσιάστηκε και μία κατσίκα για να... τιμήσει τους πεσόντες.

Η θρησκευτική αυτή πράξη λέει πολλά για τον Erdogan και το Κόμμα ΑΚ. Μία δεκαετία και πλέον μετά την άνοδό του, οι ισλαμιστές της Τουρκίας τώρα διοικούν τα δύο μεγαλύτερα κέντρα: Την Πόλη και την Άγκυρα, όπου κάποτε διοικούσαν οι στρατιωτικοί, τους οποίους έβαλε στο κεφάλι του συστήματος ο Mustafa Kemal Ataturk. Ο Erdogan, όμως, έχει αλλάξει, πια, τα πράγματα.

Δεν είναι, όμως, όπως άλλες ισλαμιστικές χώρες. Οι γυναίκες φαίνονται ξεκάθαρα στους χώρους εργασίας. Οι άντρες μπορούν να παντρευτούν μόνο μία γυναίκα αντί για τέσσερις. Στις μεγάλες πόλεις, τα... ενήλικου περιεχομένου μαγαζιά έχουν μεγάλες νέον πινακίδες.

Το "Τουρκικό μοντέλο", παντρεύει κατά αυτό τον τρόπο ένα Ισλάμ του οποίου το πολιτικό σύνταγμα δεν αναφέρεται στη Σαρία, κάτι το οποίο αποτελεί και τεράστιας δυσκολίας άθλο, ιδιαίτερα μετά από τη λεγόμενη και "Αραβική Άνοιξη" το 2011.