Η τρόικα πέθανε. Ζήτω η τρόικα

10:01 13/10/2014 - Πηγή: New Money

Ενα δεδομένο που δεν μπορεί να αγνοήσει ούτε η κυβέρνηση αλλά ούτε και η αντιπολίτευση είναι ότι το πλαίσιο της Ευρωζώνης θα παραμείνει πιεστικό έως ασφυκτικό για την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.

Η πραγματικότητα αυτή γίνεται όλο και πιο ορατή όσο στενεύουν τα περιθώρια για τη λήψη αποφάσεων.

Οσο κι αν διαφημίζεται η «έξοδος από το μνημόνιο», γίνεται ξεκάθαρο ότι είναι αντικειμενικά δύσκολο να μπορέσει η Ελλάδα να κινηθεί μόνη της ακόμα κι αν υποθέσουμε

ότι οι συνθήκες στη διεθνή αγορά γίνουν ιδανικές - κάτι που μοιάζει τελείως απίθανο για το κοντινό μέλλον.

Εχει γίνει σαφές ότι οι εταίροι θέλουν μεν να αφήσουν την Ελλάδα να χρηματοδοτείται σε κάποιον βαθμό από τις αγορές και να θέσουν σε δεύτερη μοίρα και το ΔΝΤ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν μεγάλα περιθώρια αυτονομίας στην ελληνική κυβέρνηση.

Θέλουν να ελέγχουν το παιχνίδι, πολύ περισσότερο όσο βλέπουν ότι το πολιτικό σκηνικό είναι ευμετάβλητο και υπάρχει πιθανότητα κυβερνητικής αλλαγής.

Το ΔΝΤ από την πλευρά του επιδιώκει να εξασφαλίσει ότι θα πάρει πίσω τα χρήματά του και προτιμά να βρίσκεται η Ελλάδα υπό καθεστώς επιτήρησης, ώστε να έχει περισσότερες εγγυήσεις.

Γι’ αυτό και όλες οι πλευρές προωθούν τη λύση της προληπτικής στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), με ενισχυμένη εποπτεία η οποία προβλέπει ξεκάθαρα επιτήρηση, με στόχους, ελέγχους και αξιολογήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, πάντως, τον ρόλο της τρόικας αναλαμβάνει η Κομισιόν, η οποία θα αποτελεί και τον «σύνδεσμο» του ΔΝΤ, το οποίο με τη σειρά του θα παρακολουθεί το ελληνικό πρόγραμμα από απόσταση, επικοινωνώντας με τις Βρυξέλλες όταν έχει κάτι να πει για την Ελλάδα.

Οι τρομοκρατικές επισκέψεις της τρόικας στην Αθήνα θα τελειώσουν και η όλη διαδικασία θα αποδραματοποιηθεί, με ευρωπαϊκούς ελέγχους ανά εξάμηνο.

Στην ουσία, η διαδικασία αυτή αποτελεί ένα θεσμικό εξευρωπαϊσμό των μηχανισμών διάσωσης, που στήθηκαν άρον άρον το 2010 για να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα και στη συνέχεια οι άλλες χώρες των μνημονίων, με τη βοήθεια του ΔΝΤ.

Η λογική είναι η ίδια, αφού οι λειτουργίες της τρόικας και των μνημονίων περιλαμβάνονται στο νέο καθεστώς, υπό ευρωπαϊκό όμως μανδύα.

Η Ευρωζώνη αφομοιώνει έτσι τη λογική του ΔΝΤ και την ενσωματώνει στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, δημιουργώντας δικούς της μηχανισμούς για να ελέγχει την οικονομία των χωρών που χρειάζονται οικονομική στήριξη.
Το θεσμικό σύστημα της Ευρωζώνης ήταν ήδη προσανατολισμένο συντηρητικά, έχοντας ενσωματώσει στην ευρωπαϊκή νομοθεσία ασφυκτικούς περιορισμούς για την οικονομική πολιτική, με το σύμφωνο σταθερότητας το οποίο απαγορεύει τα ελλείμματα και στην ουσία αποκλείει τις αναπτυξιακές πολιτικές με κρατικές επενδύσεις. Τώρα εμπλουτίζεται με ευρωπαϊκούς μηχανισμούς οικονομικού ελέγχου και καταστολής, στα πρότυπα του ΔΝΤ.
Η Κομισιόν, ο ESM, η ΕΚΤ αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες εξουσίες, χωρίς ταυτόχρονα να εξελίσσονται και οι πολιτικές δομές της Ευρωζώνης.

Σήμερα στο προσκήνιο δεν υπάρχουν σχέδια για περισσότερη πολιτική ένωση με ενίσχυση των δημοκρατικών δομών που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως πολιτικό αντίβαρο στους υπερεθνικούς τεχνοκρατικούς μηχανισμούς.
Η στρέβλωση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από το γεγονός ότι παρεμβαίνουν και οι οικονομικοί εθνικισμοί, με τη Γερμανία να διεκδικεί ηγεμονικό ρόλο, ασκώντας δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στην πολιτική της Ευρωζώνης.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο ακόμα και μικρές αλλαγές στην Ελλάδα μοιάζουν εξαιρετικά δύσκολες εάν δεν αλλάξουν οι μεγαλύτεροι συσχετισμοί στην Ευρώπη.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου