Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες...

15:02 3/9/2016 - Πηγή: New Money

Έγραφα τις προάλλες στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Facebook -όταν γινόταν γνωστό ότι το κανάλι «Ε» τέθηκε εκτός της συνέχειας του διαγωνισμού για τη χορήγηση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας: «Έπειτα από 18 χρόνια στα media, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω εάν η λύπη μας -εμάς των εργαζομένων σε αυτά- όταν ένα μέσο κλείνει, προκύπτει ως αλληλεγγύη συναδελφική, ως αλληλεγγύη ανθρώπινη -λόγω ειλικρινών σχέσεων και γνωριμιών- ή είναι απόρροια της γνώσης ότι,

όταν μπαίνει «λουκέτο» σε ένα ΜΜΕ, οι άνθρωποί του, που θα μείνουν χωρίς δουλειά, είναι δυνητικοί ανταγωνιστές όσων τυχόν ακόμα εργάζονται, σε ένα αδηφάγο σύστημα, όπου διαχρονικά κυρίαρχη φιλοσοφία είναι το "ο θάνατος σου, η ζωή μου"».

Όσον αφορά στη διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη χορήγηση των τεσσάρων αδειών, μπορεί κανείς πολλά να σχολιάσει. Να μιλήσει, για παράδειγμα, για την «αριστερή» κυβέρνηση, που έθεσε ουσιαστικά ως μοναδικό όρο του διαγωνισμού, την πλειοδοσία. Να... περιλάβει τη ΝΔ, που, μπροστά στα 246 εκατ. ευρώ που θα συγκεντρωθούν, στερείται του βασικού της επιχειρήματος, ότι δήθεν οι άδειες θα δίνονταν έναντι... πινακίου φακής. Να πει για εκείνους που... ξορκίζουν τη «νέα διαπλοκή», εθελοτυφλώντας μπροστά στις δεκαετίες διαπλοκής που προηγήθηκαν. Θα μου επιτρέψετε να μην κάνω τίποτα από τα παραπάνω. Τουναντίον, θα προτιμήσω να εστιάσω σε αυτό το... κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους εκατοντάδες συναδέλφους που κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι, το οποίο «γεννήθηκε» και, ως είθισται, «γιγαντώθηκε» μέσα από τα social media, για να εξελιχθεί, πολύ γρήγορα, σε μια πλειοδοσία φτηνού συναισθηματισμού.

Πράγματι, αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις εκείνες των προσωπικών γνωριμιών και σχέσεων, είναι εύκολο να χύσει κανείς... διαδικτυακά «δάκρυα» για τους περίπου 1.800 δημοσιογράφους, διοικητικούς και τεχνικούς που βρίσκονται αίφνης αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα, αντί να αναλωθούμε σε έναν... διαγωνισμό για το ποιος λυπάται περισσότερο για την τύχη -διόρθωση: για την ατυχία- τους, να δούμε τι θα μπορούσε να είχε γίνει εκ των προτέρων και τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;

Πού ήταν, για παράδειγμα, η... περίφημη ΕΣΗΕΑ όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν βούιζε ο τόπος για τους συναδέλφους που θα χάσουν τη δουλειά τους, συνεπεία του κλεισίματος των τηλεοπτικών σταθμών, που δεν θα εξασφάλιζαν άδεια; Γιατί δεν πολέμησε γι' αυτούς, γιατί δεν τάχθηκε στο πλευρό τους, γιατί δεν έσπευσε να προλάβει καταστάσεις και να διεκδικήσει, για παράδειγμα, από την κυβέρνηση, μια δέσμευση ότι ένα ποσοστό όσων μείνουν άνεργοι, θα προσληφθούν από τους νέους καναλάρχες -δηλαδή από τους επιχειρηματίες εκείνους που εξασφάλισαν άδεια, δίχως να έχουν προηγουμένως σταθμό; Γιατί δεν προσπάθησε, ακόμα, αν θέλετε, η Ένωση των δημοσιογράφων, να πετύχει τη θέσπιση, έστω, κάποιων ασφαλιστικών δικλείδων για εκείνους που τελικά θα προσληφθούν, ότι θα υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και δεν θα κληθούν να κάνουν τους... χαμάληδες με το μπλοκάκι των 500 και των 600 ευρώ;

«Ουραγός», ως συνήθως, στις εξελίξεις, τρέχοντας από πίσω τους αντί να τις προλαβαίνει, η ΕΣΗΕΑ καταφεύγει τώρα, κατόπιν εορτής, στο μοναδικό ίσως πράγμα που ξέρει να κάνει καλά -αν και αυτό ακόμα σηκώνει πολλή συζήτηση: ετοιμάζεται να καλέσει σε 24ωρη απεργία σε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς, την ώρα που οι μισοί εξ αυτών κλείνουν και στους άλλους μισούς οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες! Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να γελάει ή να κλαίει κανείς με τέτοιου είδους άτοπες, άκαιρες, ανεδαφικές και παρωχημένες προτάσεις...

Αλλά κι εμείς οι ίδιοι, οι συνάδελφοι των παιδιών που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, όλος αυτός ο απλός κόσμος που σπεύδει να εκφράσει τη λύπη του που θα κλείσει ο Alpha ή το Star, για παράδειγμα, γιατί δεν μετατρέπουμε αυτό το «κύμα» συμπαράστασης σε κάτι δημιουργικό, αντί να μοιρολατρούμε; Τι περιμένουμε, για να ενώσουμε τις φωνές μας και να ζητήσουμε, ακόμα και τώρα, από την κυβέρνηση -που πλέον ξέρει και η ίδια πόσο προσοδοφόρα είναι η διαδικασία- να πάρει και τα 61,5 εκατ. ευρώ του Σαββίδη και τα 61 εκατ. του Κοντομηνά, και να δώσει δύο ακόμα άδειες, για να περιοριστούν όσοι θα μείνουν χωρίς δουλειά και για να έχουν άλλη μια ευκαιρία;

Τι, μην μου πείτε ότι αυτό δεν προβλέπεται από τους όρους του διαγωνισμού... Ποιους όρους; Αυτούς που όλοι έσπευδαν να καταγγείλουν ως «ομηρία», «εξευτελισμό» και... ριάλιτι τύπου Survivor, και, πλέον, έχοντας «καπαρώσει» τις άδειες, ζητούν να εφαρμοστεί η μέχρι χθες... ανήθικη νομιμότητα; Ας γελάσω...