Κορωνοϊός: Η κυβέρνηση και η συνείδηση του πολίτη

07:49 5/3/2021 - Πηγή: New Money

Την ίδια ώρα που μεγάλο μέρος του χάρτη της Ελλάδας άρχισε να παίρνει το χρώμα του red alert, είχε ήδη ξεκινήσει σύσκεψη των λοιμωξιολόγων για την εισήγηση στην κυβέρνηση με τα νέα μέτρα ενάντια στον κορωνοϊό.

Το απόγευμα της Τετάρτης 3 Μαρτίου ανακοινώθηκε ό,τι θα ισχύει μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα

για τις μετακινήσεις μας. Μεταξύ μας, σε σχέση με το πρώτο lockdown, οι απαγορεύσεις είναι σχεδόν όμοιες, αλλά ίσως πιο αυστηρές, αφού ισχύουν πιο σκληρά μέτρα για την κυκλοφορία των πολιτών.

Πολλοί, όμως, δεν είδαν live τις ανακοινώσεις Κικίλα και Χαρδαλιά, αφού ήταν κολλημένοι στην κίνηση της πόλης, έκαναν καριέρα στο μποτιλιάρισμα, ενώ έχουμε ήδη lockdown! Αντίστοιχα, κάποιοι από όσους είχαν στα μάτια τους το συγκεκριμένο τηλεοπτικό καρέ σχολίασαν κάτι του τύπου «η κυβέρνηση δεν σταμάτησε τα κρούσματα του κορωνοϊού και πάει ο κοσμάκης και πεθαίνει στα νοσοκομεία, χωρίς να βρίσκει κρεβάτι». Το σχόλιο το έκαναν φορώντας τη μάσκα σαν… σαλιάρα, όχι τοποθετημένη στη μύτη και στο στόμα, αλλά στο πηγούνι! Για αυτούς δεν μπορούμε να σχολιάσουμε ούτε την ανευθυνότητα και, φυσικά, ούτε το -τουλάχιστον- αισχρό «κοσμάκης».

Στις ίδιες ανακοινώσεις υπήρξαν και πολλοί οι οποίοι έγιναν στο ίδιο έργο θεατές. Άκουσαν για άλλη μια φορά νέα μέτρα, ενώ ήδη εφάρμοσαν κατά γράμμα τα υπάρχοντα και όσα ισχύουν, χωρίς δεύτερη σκέψη. Από τη στιγμή που κατάλαβαν πώς έπρεπε να σταθούν στη μάχη με τον κορωνοϊό έκαναν όσα έπρεπε, δίχως δισταγμό, χωρίς να βαρυγκομούν. Τώρα, όμως, έναν χρόνο μετά την πρώτη καραντίνα, έχουν κουραστεί, τα οικονομικά τους είναι διασωληνωμένα αν όχι νεκρά, ενώ βλέπουν συμπολίτες τους να αγνοούν επιδεικτικά τα ισχύοντα κάθε φορά μέτρα και να ζουν «κανονικά». Τώρα πια, ακόμα και τα παράνομα πάρτι που αποκαλύπτονται δεν τους συγκινούν, τα πρόστιμα -λόγω ελλιπών μέτρων αστυνόμευσης και ελέγχου- ακούγονται ως κάτι μακρινό. Ας μην τα πολυλογούμε, έχει επέλθει βαριά κόπωση στην κοινωνία και η ανάνηψή της περνά μόνο από την ελπίδα που έχει γεννήσει το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Και το καλοκαίρι. το οποίο θα αναχαιτίσει τον ιό.

Σε αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε παρακάτω, κάνοντας όσα πρέπει για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας. Το Σύστημα Υγείας είναι στα όριά του, οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ασφυκτιούν και την ίδια ώρα πολλοί κόβουν βόλτες χωρίς λόγο στους δρόμους και, βασικά, συγχρωτίζονται χωρίς να λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας. Όλους αυτούς, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τους συνετίσει, κανένα κυβερνητικό σχήμα δεν μπορεί να τους εμποτίσει με τη σοβαρότητα της κατάστασης, πρέπει μόνοι τους να το αντιληφθούν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με κανένα διάγγελμα δεν θα καταφέρει να πείσει τον οποιοδήποτε να πράξει ανάλογα, ενώ υπάρχουν και νέα μέτρα τα οποία πρέπει να τηρήσουμε.

Προφανώς και η κυβέρνηση πρέπει να πράξει τα δέοντα σε ό,τι την αφορά, αλλά στο κομμάτι της εφαρμογής των μέτρων είμαστε μόνο εμείς και η συνείδησή μας – όση διαθέτει ο καθένας από εμάς. Κανένας Χαρδαλιάς και κανένας Κικίλιας δεν μπορεί να σε πείσει για το μέγεθος της δυσκολίας εάν εσύ δεν μπορείς να το αντιληφθείς στις πραγματικές διαστάσεις του. Ναι, το γράφω ξανά, υπάρχει βάρος στις πλάτες όλων μας από τα όσα ζήσαμε, όσοι ζήσαμε, αλλά τώρα είναι η ώρα, με βάση τη συνείδησή μας, να συνεχίσουμε τον πόλεμο ενάντια στον κορωνοϊό, αν και βαριά λαβωμένοι. Ο Γερμανός φιλόσοφος Friedrich Hegel είχε γράψει πως «η ιστορία του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο από την πρόοδο της συνείδησης της ελευθερίας». Ας μη λέμε πολλά: για να μπορέσουν οι άνθρωποι να ελευθερωθούν από την πανδημία, πρέπει να προοδεύσει η συνείδησή τους, να γίνει πιο αποτελεσματική στη μάχη με τον κορωνοϊό.

Την ίδια ώρα που είχα ξεκινήσει να γράφω αυτό το κείμενο, πρωί Τσικνοπέμπτης, ο γείτονάς μου άρχισε να ανάβει κάρβουνα για να ψήσει, μιλούσε στο τηλέφωνο και φώναζε «ποιος κορωνοϊός, θα μαζευτούμε όλοι πάλι, θα πιούμε τα τσίπουρα και τα κρασιά μας, δεν μας κολλάει τίποτα». Όχι, δεν μένουμε στην ίδια γειτονιά με εσένα που διαβάζεις αυτό το κείμενο. Απλώς έχεις και εσύ έναν ίδιο γείτονα, με συνείδηση ψημένη σε επίπεδο rare.