Κύπρος, Μάτι και Πολάκης, μια απλή σύγκριση

14:42 5/5/2019 - Πηγή: New Money

Οποιος έριξε μια ματιά στις ειδήσεις της Παρασκευής σίγουρα θα παρατήρησε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων αλλά και στα sites δύο θέματα όχι φυσικά της ίδιας σημασίας, αλλά με μια άκρως σχετική μεταξύ τους σημειολογία: την επαναφορά στη συλλογική μνήμη της θερινής τραγωδίας στο Μάτι και την παραίτηση του υπουργού Δικαιοσύνης στην Κύπρο

γιατί, όπως αποκαλύφθηκε, ο serial killer δρούσε επί των ημερών του.

Στην Ελλάδα το καλοκαίρι συνέβη η μεγαλύτερη τραγωδία στη Νεότερη ιστορία της χώρας από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν είχαμε ποτέ -εν καιρώ ειρήνης- συμβάν με 100 νεκρούς, εκτός από δύο μεγάλα ναυάγια («Ηράκλειον» και «Σάμινα»), για τα οποία φυσικά οι ευθύνες (μεσοπέλαγα) αποδόθηκαν στους ναυτικούς, δεν προέκυψε δηλαδή εμπλοκή πολιτικών προσώπων ή αξιωματικών.

Δέκα ημέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, λοιπόν, όπου παιζόταν ένα θέατρο με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος έκανε λόγο για ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς εκτός από το αυτονόητο: μια συγγνώμη και μια εντολή για μια χούφτα παραιτήσεις όλων όσοι ήταν εκεί -και είχαν ευθύνες- το μοιραίο εκείνο βράδυ.

Είπαν ένα σωρό ψέματα για να τη γλιτώσουν όλοι μαζί. Μάλιστα έβαλαν κάτι γελοίους τύπους που παριστάνουν τους δημοσιογράφους και τους αξιωματικούς να μιλάνε για «οργανωμένο έγκλημα εμπρησμού», ενώ αποδείχτηκε ότι ένας ασυνείδητος δεν έσβησε τη φωτιά που είχε βάλει προκειμένου να κάψει κάτι ξερόχορτα σπίτι του, με αποτέλεσμα να τυλιχτεί στις φλόγες όλη η περιοχή. Εβαλαν τον Τόσκα, τον Τζανακόπουλο και κάτι απίθανους αρχηγούς των Σωμάτων Ασφαλείας να πούνε ότι όλα πήγαν τέλεια και μάλιστα ότι θα έκαναν τις ίδιες ενέργειες στην περίπτωση που επαναλαμβανόταν το συμβάν. Το κυριότερο όλων, όμως, είναι ότι δεν παραιτήθηκε κανείς την ώρα της κρίσης, μόνο και μόνο επειδή το ζήτησαν, μεταξύ άλλων, και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι. Λες και η όποια αντιπολίτευση δεν θα έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Πάμε τώρα στη γειτονική μας Κύπρο. Χθες παραιτήθηκε ο Ιωνάς Νικολάου, υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης της Μεγαλονήσου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη γιατί επί των ημερών του δρούσε ανεξέλεγκτα ο κατά συρροήν δολοφόνος που τελικά συνελήφθη. Ο άνθρωπος παραιτήθηκε από ευθιξία προφανώς γιατί έγιναν φόνοι από έναν μανιακό όταν αυτός υπηρετούσε την πατρίδα του και δεν μπόρεσε να κάνει κάτι νωρίτερα για να εμποδίσει τη δράση του. Οχι αυτός, αλλά η Κυπριακή Αστυνομία. Εσείς τι λέτε για τις δύο χώρες, τις δύο κοινωνίες και τις δύο κυβερνήσεις; Να σας θυμίσω ότι και οι Κύπριοι Ελληνες είναι.

Αν λοιπόν ξενίζει κάποιους το γεγονός ότι, αντί να παραιτηθεί ο Πολάκης ή να τον... παραιτήσει ο Τσίπρας επειδή εξύβρισε έναν πολιτικό του αντίπαλο-άτομο με αναπηρία (!), τον επιβράβευσε περνώντας μαζί του τις πασχαλινές διακοπές, απλά... είναι αλλού.

Εδώ δεν ανάγκασε σε παραίτηση ούτε έναν απλό γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας που επί των ημερών του κάηκαν 100 άνθρωποι -όχι τους υπουργούς του- και θα έδιωχνε τον συγκεκριμένο άνθρωπο-πολιτικό εργαλείο του;

Αυτά, λοιπόν, συμβαίνουν στην Ελλάδα και κάποια άλλα στην Κύπρο. Κάποτε βέβαια συνέβαιναν και στην προ ΣΥΡΙΖΑ Ελλάδα, γιατί όλοι ανεξαιρέτως οι πρωθυπουργοί είχαν παραιτήσει ντουζίνες υπουργών και στελεχών τους για ευαίσθητες υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινή γνώμη. Από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή μέχρι και την προ Τσίπρα περίοδο.