Λάθος στο λάθος...

Μία από τις αρετές της πολιτικής, που κινδυνεύει πια να εκλείψει από το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, είναι η αυτοκριτική.

Πολιτικοί αρχηγοί στο παρελθόν, έγιναν σε μια μέρα ηγέτες, όταν τόλμησαν να παραδεχθούν το λάθος τους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το mea culpa του Ανδρέα Παπανδρέου.

Σήμερα, το να παραδεχθεί ένας πολιτικός το λάθος του, θεωρείται σφάλμα στρατηγικής.

Η συγνώμη

απαγορεύεται στο εγχειρίδιο του λαϊκισμού, το οποίο κρατούν υπό μάλης οι περισσότεροι νέοι πολιτικοί, που εμφανίζονται ως προάγγελοι του νέου, ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούν ως κακέκτυπο του παλιού.

Ένα χρόνο μετά το απίστευτο αυτό δημοψήφισμα, θα περίμενε κανείς να βρει το θάρρος η κυβέρνηση να αναγνωρίσει το λάθος της.

Θα ήταν ωφέλιμο για την χώρα, θα ήταν ευεργετικό και για τον ίδιο τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καθώς θα έδειχνε σημάδια πολιτικής ωριμότητας, τώρα που ο πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει τους συνομιλητές του στο εξωτερικό οτι έχει αλλάξει μυαλά και υπηρετεί πλέον τις αρχές της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας.

Αλλά όχι. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας επέλεξε χθες να υπερασπιστεί την επιλογή του δημοψηφίσματος, αλλά και το αποτέλεσμά του, παρότι το αποδοκίμασε πρώτος ο ίδιος στην πράξη με την πολιτική που ακολουθεί μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Διότι ακόμη και σήμερα, στην κυβέρνηση αρνούνται να αποχωριστούν το εγχειρίδιο του λαϊκισμού.

Προφανώς πιστεύουν οτι αν αναγνωρίσουν το λάθος της 5ης Ιουλίου 2015, θα φανούν ηττοπαθείς.

Προφανώς πιστεύουν οτι αν ζητήσουν συγνώμη, θα γίνουν εύκολος στόχος στα πυρά της αντιπολίτευσης.

Και γι' αυτό επιμένουν ακόμη και σήμερα να υπερασπίζονται το λάθος.

Δεν αντιλαμβάνονται οτι δεν μπορούν πια να πείσουν τους Έλληνες οτι δεν ήταν λάθος.

Για τον απλούστατο λόγο οτι το λάθος αυτό, οι Έλληνες το πληρώνουν ακριβά.

Και κάνουν άλλο ένα λάθος. Κι αγνοούν άλλον ένα κανόνα στην πολιτική.

Αυτόν που αναφέρει οτι αν πας να καλύψεις ένα λάθος με ένα άλλο, στο τέλος θα πληρώσεις όλα τα λάθη μαζί...

Keywords
Τυχαία Θέματα