Μας κτυπούν νταούλια και βιολιά...

09:21 18/12/2014 - Πηγή: New Money

Θέλουμε δεν θέλουμε, ζούμε,κινούμαστε και αναπνέουμε μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι αγορές και η ελεύθερη οικονομία όπως και οι περισσότερες χώρες στον πλανήτη.

Από αυτή την παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων μπορεί πολύ συχνά να νοιώθουμε αγανακτισμένοι και οργισμένοι καθώς κάποια αόρατα κέντρα ανεξάρτητα από τη βούληση μας, ορίζουν τις ζωές και το μέλλον μας.
Μπορούμε (οι πολίτες) να βρίζουμε όσο θέλουμε τις αγορές και να τις διαολοστέλνουμε.

Αυτό

όμως που δεν μπορούμε να κάνουμε δυστυχώς, είναι να τις αγνοούμε. Και κυρίως οι ηγέτες μας. Η δύναμη τους είναι τέτοια που μπορεί να συντρίψει χώρες και λαούς μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Παλικαρισμοί και μαγκιές του στυλ θα χτυπούμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη, μόνο σοβαρότητα δεν εκπέμπουν και δεν μπορούν να πείσουν ούτε και τους πιο φανατικούς και τυφλωμένους κομματικούς.

Το τελευταίο παράδειγμα με τη Ρωσία την οποία γονάτισαν μέσα σε 3 ημέρες, ο αψευδέστερος μάρτυς. Όταν μια χώρα σαν τη Ρωσία πήρε ένα τόσο οδυνηρό μάθημα με τον καταποντισμό του εθνικού της νομίσματος και πλέον τώρα βλέπει κατάφατσα το φάσμα της ύφεσης, καταλαβαίνουμε όλοι τι θα συμβεί σ' εμάς αν αρχίσουμε τα νταούλια και τους ζουρνάδες.

Η αμετροέπεια και ο μικρομεγαλισμός από κόμματα που διεκδικούν με βάσιμες πιθανότητες τη διακυβέρνηση της χώρας, αν δεν συνέλθουν σύντομα, πολύ φοβούμαι, ότι με τους ανέμους που σπέρνουν θα θερίσουμε ως έθνος θύελλες.

Ναι συμφωνούμε όλοι πως η Δημοκρατία είναι το υπέρτατο αγαθό και κατάκτηση των λαών, αλλά πείτε μου όλος ο υπόλοιπος πλανήτης που συμπορεύεται μαζί με τις αγορές, δεν κυβερνιέται με δημοκρατικό τρόπο; Είναι λιγότερο δημοκράτες οι Αμερικανοί οι οποίοι τα τελευταία χρόνια αρκετές φορές έχουν βρεθεί στη δίνη των επιλογών των αγορών πληρώνοντας ακριβό τίμημα αλλά στο τέλος αναγκάζονται να βρουν κοινό περπάτημα;

Θα συμφωνήσω με όλες τις διαπιστώσεις πως δεν μπορούν να αφεθούν οι κοινωνίες να πληρώνουν τις ορέξεις των γερακιών των αγορών, Θα συμφωνήσω για την κατάφωρη και εγκληματική αδικία να επιβάλλουν τους όρους τους με τα λεφτά τους αγνοώντας τον άνθρωπο πίσω από τα νούμερα.

Δυστυχώς, δυστυχέστατα όμως ,αυτός είναι ο μόνος δρόμος αν εξαιρέσουμε τριτοκοσμικούς εναλλακτικούς δρόμους που δεν αντέχουν σε σοβαρή συζήτηση .Και όσο νωρίτερα το αντιληφθούμε όλοι, τόσο θα ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα ευθείας σύγκρουσης με αυτά τα αόρατα κέντρα που κρατούν στα... ταμεία τους ,το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης