Μέρμηγκας και Τζίτζικας

08:53 2/1/2019 - Πηγή: New Money

Διά γυμνού οφθαλμού. Ούτε προφήτης, μα ούτε οικονομικός αναλυτής. Απλώς βλέπω, ακούω, ρωτάω, επεξεργάζομαι και καταλήγω.
Φίσκα οι τουριστικοί προορισμοί. Καρφίτσα δεν χωρούσε σε όλα τα χειμερινά θέρετρα. Το ίδιο στα πάσης φύσεως φαγάδικα. Το ίδιο και σε πάσης φύσεως καφέ. Το ίδιο και με τα ταξί. Ρε συ, μπας και η κοινωνία έχει επιστρέψει στο παρελθόν πριν από δέκα χρόνια;

Ενα λοιπόν. Το συμπέρασμα το απλό. Οπως λέει και το πασίγνωστο άσμα «Ο μήνας έχει εννιά». Δηλαδή «μια ζωή την έχουμε, κι αν δεν τη γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε,

τι θα καζαντήσουμε».

Δύο λοιπόν. Κόβω τον σβέρκο μου πως αρκετοί εξ ημών και υμών, «ασθενών και οδοιπόρων», προτίμησαν να ξοδέψουν για να γλεντήσουν παρά να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους ώστε να καλύψουν μέρος της τρύπας των δανεικών τους.

Τρία λοιπόν. Ποιες υποχρεώσεις; Μα φυσικά αυτά που χρωστάει ο ένας στον άλλον. Και τούμπαλιν. Και φυσικά τα χρέη και τα «δανεικά» προς τις τράπεζες, τις εφορίες και τις διάφορες άλλες υποχρεώσεις.

Τέσσερα λοιπόν. Μεθερμηνευόμενο αυτό πάει να πει ότι ο μέσος Ελληνας ακολουθεί τη συνταγή την κυβερνητική. Μπορεί να μην ψηφίζει Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί να επιθυμεί διακαώς να εκδικηθεί και να τιμωρήσει Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί να λέει, να διαδίδει και να πιστεύει τα χειρότερα για Αλέξη Τσίπρα. Ομως στη βάση, στα κύτταρα και επί της ουσίας μιμείται Αλέξη Τσίπρα!

Πέντε λοιπόν. Και μιμείται Αλέξη Τσίπρα όπως και εκείνος μιμείται Ανδρέα Παπανδρέου και Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Εν ολίγοις, βάζω στοίχημα, οκτώ στους δέκα Νεοέλληνες, επί της ουσίας, είναι ΠΑΣΟΚ. Με τη γνωστή επωδό «Τσοβόλα, δώσ' τα όλα».

Εξι λοιπόν. Πράγμα που σημαίνει ότι τρώμε από τα έτοιμα και αδιαφορούμε, περιφρονούμε το αύριο. Δηλαδή περιφρονούμε τα στοιχειώδη μιας οικονομικής, σοβαρής και στέρεης ανάπτυξης. Αυτή ακριβώς η λογική που διατρέχει και κατοικεί σε όλα τα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα της προσφιλούς μικρομεσαίας και μεγαλομεσαίας τάξεως, παραπέμπει στον μύθο του Αισώπου «Ο μέρμηγκας και ο τζίτζικας».

Εφτά λοιπόν. Ταυτισμένος με αυτή την παροιμιώδη, ακατανίκητη και μακροπρόθεσμα καταστροφική λογική, ο Αλέξης Τσίπρας μοίρασε «απλόχερα» επιδοματο-φραγκοδίφραγκα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι έτσι τα μεν «τζιτζίκια» θα πολλαπλασιαστούν και εν χορώ θα τραγουδούν «και ο μήνας έχει εννιά», ενώ την ίδια στιγμή τα «μυρμήγκια» θα ελαχιστοποιηθούν, να μην πω θα εξοντωθούν από προσώπου νεοελληνικής γης!

Οκτώ λοιπόν. Με απλά λόγια, για όσους δεν αντιλήφθηκαν το πρόβλημα, η Σωρρακώσταινα εξακολουθεί να πορεύεται με το ίδιο οικονομικό μοντέλο που μας έστειλε αδιάβαστους στο χείλος του γκρεμού. Και που αν η «άθλια» Ευρωπαϊκή Ενωση, που διαρκώς «συνωμοτεί» εναντίον της χώρας, δεν άπλωνε χείρα βοηθείας, θα είχαμε καταλήξει στον πάτο του γκρεμού.

Εννέα λοιπόν. Ποιο μοντέλο; Μα φυσικά το πασίγνωστο -και όχι μόνο οικονομικό- μοντέλο με το τρίπτυχο: Κατανάλωση - Κρατισμός - Λαϊκισμός. Οπως δηλαδή το κράτος δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, έτσι και ο μέσος Νεοέλληνας προτιμάει να ξοδεύει όσα έχει παρά να νοικοκυρεύει το ταμείο του.

Δέκα λοιπόν. Το πιο θλιβερό εξ όλων αυτών είναι ότι σχεδόν όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί και όλα τα επιτελεία σχεδόν όλων των κομμάτων υποκλίνονται και πορεύονται με αυτή τη λογική. Προφανώς για να μη δυσαρεστήσουν το κομματικό τους ακροατήριο. Πράγμα που σημαίνει ότι και αυτά τα κομματικά επιτελεία ακολουθούν συνταγή Αλέξη Τσίπρα. Και την ακολουθούν επειδή από «αρχαιοτάτων» χρόνων, της Μεταπολιτεύσεως μέχρι σήμερα, η συνταγή Λαϊκισμός - Κρατισμός - Κατανάλωση είναι η πιο επιτυχημένη.

Το συμπέρασμα θλιβερό. Να μην πω μελαγχολικό. Κατανάλωση αντί παραγωγής. Κρατισμός αντί επενδύσεων. Ψέματα αντί αλήθειας. Και μιζέρια αντί πολλαπλασιασμού θέσεων εργασίας. Τον Ελληνάρα κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!