Μόνο για βιώσιμες επιχειρήσεις το «κούρεμα» των οφειλών

07:37 5/10/2016 - Πηγή: New Money

Του Γιώργου Παπαγεωργίου*

Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού μόνο για όσες επιχειρήσεις κριθούν βιώσιμες προβλέπει το σχέδιο που προωθείται και αναμένει την έγκριση των δανειστών στο ζήτημα των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, που είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση. Η διαδικασία θα γίνεται με βάση τα οικονομικά μεγέθη και με αξιολόγηση τυποποιημένων χρηματοοικονομικών δεικτών.

Οι μεν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (με τζίρο κάτω από 2,5 εκατ. ευρώ και λιγότερους από 50 εργαζομένους) θα συμπληρώνουν ένα τυποποιημένο Τεστ

Αξιολόγησης Βιωσιμότητας, ενώ οι μεγαλύτερες θα υποβάλλουν ολοκληρωμένο φάκελο αξιολόγησης. Εάν οι μικρές επιχειρήσεις «αποτυγχάνουν» στο τυποποιημένο τεστ, θα μπορούν να υποβάλουν και αυτές αναλυτικό φάκελο. Εφόσον η επιχείρηση αξιολογείται ως βιώσιμη, δηλαδή προκύπτει ότι μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί, θα μπορεί να υποβάλει αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού στη νεοσυσταθείσα Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, η οποία θα αναθέτει σε έναν διαμεσολαβητή, πιστοποιημένο από το υπουργείο Δικαιοσύνης, να καλέσει όλους τους πιστωτές, δηλαδή τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και τους προμηθευτές και τους εργαζομένους.

Εάν οι πιστωτές που κατέχουν το 60% των οφειλών συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο για αναδιάρθρωση (κούρεμα) των οφειλών, έτσι ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης, τότε αυτομάτως θα πρέπει να το αποδέχονται και οι υπόλοιποι. Οσες όμως επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται μη βιώσιμες, δεν θα μπορούν να υπαχθούν στη διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού και θα αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να οδηγηθούν σε εκκαθάριση, δηλαδή κλείσιμο και πώληση των περιουσιακών τους στοιχείων. Η εταιρεία, πάντως, εφόσον το αίτημα αναδιάρθρωσης απορρίπτεται θα μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.

Η διαδικασία, πέρα από τη ρήτρα του 60% των πιστωτών, δεν προβλέπει κάποια αντικειμενικά κριτήρια για το πότε θα γίνεται κούρεμα, οπότε εναπόκειται στους πιστωτές να αποφασίσουν κάτι τέτοιο ή αντίθετα να απορρίψουν την αναδιάρθρωση του δανείου, ανοίγοντας τον δρόμο για εκκαθάριση της εταιρείας.

Οι ασφαλιστικές δικλίδες

Πηγές που ασχολούνται με το ζήτημα έλεγαν ότι με τις ρυθμίσεις που τελικά εισάγονται στη διαδικασία τίθενται ορισμένες ασφαλιστικές δικλίδες, έτσι ώστε η διαδικασία να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προκειμένου οι τράπεζες να δέχονται την αναδιάρθρωση. Και τούτο επειδή οι επιχειρήσεις θα έχουν ένα σοβαρό επιχείρημα για να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να αμφισβητήσουν πιθανό αρνητικό αποτέλεσμα του εξωδικαστικού συμβιβασμού, εφόσον θα υπάρχει η σφραγίδα της οικονομικής βιωσιμότητας και μάλιστα με διαδικασίες υπό την αιγίδα ενός επίσημου κρατικού φορέα, της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδωτικού Χρέους. Η τελευταία δεν θα μπορεί να παρεμβαίνει επί της ουσίας στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, αλλά θα εποπτεύει ως διαιτητής τις διαδικασίες. Στην ίδια κατεύθυνση θα λειτουργήσει και η συμμετοχή στη διαδικασία των προμηθευτών, των εργαζομένων αλλά και του Ταμείου και του Δημοσίου, καθώς θα μπορεί να δημιουργηθεί μια δυναμική πίεσης υπέρ της αναδιάρθρωσης, ένα είδος «συμμαχίας» για να μη χάνεται η επιχείρηση.

Ο ακατάσχετος λογαριασμός

Ενα άλλο ζήτημα στο οποίο εκδηλώνεται η εμμονή των θεσμών στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων είναι εκείνο του ακατάσχετου λογαριασμού, για τον οποίο εξέφρασαν αρχικά την πλήρη αντίθεσή τους.

Ωστόσο, ύστερα από συζητήσεις με την κυβέρνηση, η ιδέα που προωθείται για νέα διαπραγμάτευση είναι να προστατεύεται μόνο ένα ποσοστό από το «νέο χρήμα» που θα εισρέει στον λογαριασμό από πλαστικό χρήμα ή e-banking και μόνο εφόσον προορίζεται για ρυθμίσεις οφειλών σε Εφορία, εισφορές, πληρωμές ΔΕΚΟ, μισθών, προμηθευτών κ.λπ., με πάγιες εντολές και ειδικούς κωδικούς.

*Αναδημοσίευση από Πρώτο Θέμα