Ο Δραγασάκης σπέρνει τον τρόμο (στους καταθέτες)

08:24 5/2/2019 - Πηγή: New Money

Οι δηλώσεις Δραγασάκη για τον κίνδυνο αναγκαστικής ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών με κόστος για τους φορολογούμενους πυροδότησαν ξανά συζητήσεις στα καφενεία περί κουρέματος των καταθέσεων.

Σύμφωνα με επανειλημμένες δηλώσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, τέτοιος κίνδυνος πλέον δεν υπάρχει διότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν βρει άλλους τρόπους παρέμβασης. Ωστόσο οι δηλώσεις Δραγασάκη προκαλούν

αναστάτωση και ουδείς γνωρίζει αν έγιναν «αφελώς» ή αποσκοπούν σε κάτι που δεν γνωρίζουμε. Σε κάθε περίπτωση, το να κάνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δηλώσεις που επιβαρύνουν τις τράπεζες, δημιουργώντας παράλληλα κλίμα ανασφάλειας, είναι πραγματικά παράξενο και φυσικά πολύ επικίνδυνο.

Κανείς βάβαια δεν πρόκειται να μας προειδοποιήσει αν επίκειται κούρεμα καταθέσεων, όλοι θα το διαψεύδουν, αλλά αυτή τη στιγμή δεν διαφαίνεται τέτοιος κίνδυνος. Προφανώς οι δηλώσεις Δραγασάκη -αν χρειαστούν νέα κεφαλαιοποίηση οι τράπεζες, θα επιβαρυνθούν οι φορολογούμενοι- έγιναν για να προετοιμαστεί το έδαφος για κάποιες αποφάσεις της κυβέρνησης για τα κόκκινα δάνεια. Και τέτοιες αποφάσεις σε προεκλογική περίοδο δεν μπορεί ποτέ να είναι δυσάρεστες για τους καταθέτες ούτε για τους φορολογούμενους.

Αυτό που αναμένεται τους επόμενους μήνες είναι να νομοθετηθούν αποφάσεις που θα διευκολύνουν τα κουρέματα και τις πωλήσεις των κόκκινων δανείων σε ξένα funds. Και για να γίνουν αυτά μάλλον θα επιταχυνθεί η δημιουργία κάποιων bad banks, στις οποίες οι τράπεζες θα «παρκάρουν» τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους για να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους. Στη συνέχεια αυτές οι bad banks θα αρχίσουν να δημιουργούν «επενδυτικά» προϊόντα τα οποία θα πουλάνε στα ρισκαδόρικα funds.

Αυτή η μέθοδος είναι η ασφαλέστερη για την επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων και αναγκαία. Θα έπρεπε μάλιστα να έχει εφαρμοστεί πριν από χρόνια για να μη φτάσουμε μέχρι εδώ, αλλά δεν την ήθελαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Τώρα αναγκαστικά θα γίνουν αυτά - μάλιστα η Τράπεζα της Ελλάδος έχει εκπονήσει σχέδιο για μια τέτοια bad bank. Δεν θα είναι η μόνη, θα υπάρξουν ίσως ακόμη δύο τέτοια σχήματα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το μέλλον των τραπεζών είναι ρόδινο, αλλά ότι σταδιακά θα εξυγιανθούν και ίσως κάποια στιγμή αρχίσουν να χρηματοδοτούν ξανά την οικονομία, που είναι και το μοναδικό ζητούμενο. Διότι οι τράπεζες δεν είναι ιερές αγελάδες να τις προσέχουμε μην πάθουν κάτι, είναι χρήσιμες μόνο όταν χρηματοδοτούν την οικονομία, και οι ελληνικές τράπεζες εδώ και πολλά χρόνια δεν επιτελούν αυτό το βασικό τους έργο.

Από εκεί και πέρα, το πρόβλημα των τραπεζών είναι πράγματι σημαντικό για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά δεν είναι το μόνο.

Πιο άμεσο πρόβλημα είναι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τις εκλογές, μια πορεία που στηρίζεται σε παροχές και υποσχέσεις οι οποίες βλάπτουν σοβαρά την οικονομία. Οσο παρατείνεται η προεκλογική περίοδος τόσο οι κίνδυνοι για την οικονομία μεγαλώνουν. Και μπορεί τώρα εν όψει των ευρωεκλογών οι Ευρωπαίοι να είναι ήπιοι στις αξιολογήσεις που κάνουν για την πορεία των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς προχωράμε σωστά.

Θέλουμε δεν θέλουμε, είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει η Ελλάδα να πορεύεται χωρίς μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που αφορούν κυρίως τη δημόσια διοίκηση, την αποτελεσματικότητά της και το κόστος της. Μόνο αυτές θα μπορέσουν να βάλουν την οικονομία σε σταθερή πορεία και να αποσοβήσουν μελλοντικούς δημοσιονομικούς κινδύνους.

Μέχρι να γίνουν οι εκλογές, λοιπόν, δεν αναμένεται καμία πρόοδος στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων, αντίθετα μάλιστα προβλέπεται αναβολή ακόμη και των δρομολογημένων.

Η κυβέρνηση θα περιοριστεί σε μια προεκλογική παροχολογία. Η εντολή από το Μαξίμου είναι «μόνο ευχάριστα μέτρα».

Οσο ευχάριστα όμως και αν εμφανίζονται αυτά τα μέτρα και οι μικροπαροχές σήμερα, είναι λογικό -και υποθέτω ότι το αντιλαμβάνονται όλοι- ότι το κόστος αυτών των μέτρων θα το πληρώσουμε αμέσως μετά τις εκλογές. Και είναι επίσης λογικό και φως φανάρι ότι μια πτωχευμένη οικονομία δεν μπορεί να κάνει δώρα. Οι υποσχέσεις λοιπόν θα ξεχαστούν μετά τις εκλογές και οι παροχές θα επιστραφούν με τόκο.