Ο σκοπός των πιέσεων είναι ένα νέο μνημόνιο

08:50 13/3/2014 - Πηγή: New Money

Σε μια διελκυστίνδα με απρόβλεπτη κατάληξη, τείνει να μετατραπεί η κόντρα δανειστών με την ελληνική κυβέρνηση, με αφορμή τη μη κατάληξη των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Στις Βρυξέλλες, το κλίμα είναι βαρύ εξ ου και η σκληρή στάση του Eurogroup στην Ελληνική αντιπροσωπεία και το συνακόλουθο τελεσίγραφο:“τελειώνετε μέχρι την Κυριακή”.
Η καχυποψία των δανειστών ενισχύεται επίσης με την βούληση της κυβέρνησης να μοιράσει το μεγαλύτερο μέρος

του πρωτογενούς πλεονάσματος παρ' ότι σε παλιότερο Eurogroup είχαν συμφωνήσει, κι έτσι το ερώτημα που προκύπτει είναι, τι τελικά επιδιώκουν με τη σκλήρυνση της στάσης τους, απέναντι σε μια χώρα που υποφέρει από πολλαπλάσια μέτρα και αποφάσεις σε σχέση με τις άλλες χώρες που βρέθηκαν στην ανάγκη των μνημονίων.

Η απάντηση είναι μία και μάλιστα ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΕ τη λένε απερίφραστα.
Νέο μνημόνιο και στενή εποπτεία για πολλά ακόμα χρόνια.

Όχι επιτήρηση όπως αυτή υπάρχει σε αρκετές χώρες, ακόμα και στη Γαλλία, αλλά εποπτεία.
Δηλαδή, ζητούν από την τωρινή κυβέρνηση που σημειωτέον στηρίζεται σε μια εύθραυστη πλειοψηφία, να δεσμεύσει τη χώρα και για τα επόμενα χρόνια, καθώς μας θεωρούν επιρρεπείς στο να ξανακυλήσουμε σε παραχολογία για κομματικούς λόγους.

Και φέρνουν μάλιστα ως παράδειγμα τη διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης να μοιράσει το πλεόνασμα στους ένστολους, τους δικαστικούς και τους χαμηλοσυνταξιούχους και όχι ενδεχομένως σε άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα όπως οι άνεργοι ή σε άλλες δράσεις που πλήττουν όλο τον πληθυσμό όπως ο φόρος στο πετρέλαιο ή στα ακίνητα.
Δεν στοιχηματίζω ποιανού τελικά θα περάσει, της τρόικας ή του Σαμαρά γιατί δεν έχουμε όλες τις πληροφορίες για το τί διαμείβεται πίσω από τα κλειστά γραφεία των Βρυξελλών. Αυτό όμως που φαίνεται σίγουρο είναι ότι δεν μας εμπιστεύονται και δεν εμπιστεύονται ούτε κι αυτούς που μέχρι τώρα τους καταχωρούσαμε σαν δικούς τους, καθώς “μιλούσαν την ίδια γλώσσα και καταλαβαίνονταν”.

Και γι αυτό βάζουν προσκόμματα σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία και αντιπρόταση της ελληνικής πλευράς, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει την αίσθηση ότι σιγά-σιγά βγαίνουμε από την κρίση και πως σύντομα θα μπορούμε να σταθούμε μόνοι στα πόδια μας.
Έτσι φαίνεται ότι επιχειρούν να βάλλουν φρένο ακόμα και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να βγει στις αγορές για να δοκιμάσει τις δυνάμεις της όπως έκαναν πριν από εμάς η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Και τούτο γιατί εκτιμούν πως τα επιτόκια που θα μας δοθούν θα είναι υψηλά και θα καταδεικνύουν ότι στη χώρα δεν έχουν γίνει ακόμα αρκετά από αυτά που έπρεπε να γίνουν.
Και οι εκτιμήσεις αυτές είναι το λιγότερο αυθαίρετες, καθώς οι ξένοι οίκοι που συμβουλεύουν την κυβέρνηση και διατίθενται να αναλάβουν ως ανάδοχοι, έχουν τελείως διαφορετική άποψη.
Μας θέλουν επομένως διαρκώς στην ανάγκη τους και σε νέα δάνεια που όμως θα συνοδεύονται από ισχυρούς όρους που θα ισοδυναμούν με τρίτο μνημόνιο.

Αυτό όμως που τους διαφεύγει ή δεν εκτιμούν ως σοβαρό, είναι το γεγονός ότι η παρούσα Βουλή δεν πρόκειται να ψηφίσει κανένα νέο μέτρο πολλώ δε μάλλον νέο μνημόνιο. Κι ακόμα- ακόμα, φρονώ πως δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής τους ότι η διαμορφούμενη νέα πολιτική κατάσταση στη χώρα, σίγουρα δεν πρόκειται να φέρει καλύτερους συνομιλητές απέναντι τους...

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης