Ο τουρισμός μένει χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό!

Της Μαριάννας Τζάννε

Οι συνεχείς τροποποιήσεις της νομοθεσίας καθυστερούν τα έργα περιορίζοντας το τίμημα μεγάλων επενδύσεων

Χωρίς νομοθεσία για τον χωροταξικό σχεδιασμό του σημαντικότερου τομέα της ελληνικής οικονομίας, που είναι ο τουρισμός, κινδυνεύει να μείνει η χώρα μας, την ώρα που οι ανατροπές που φέρνει στη νομοθεσία το υπουργείο Περιβάλλοντος, μέσα από το γράψε-σβήσε των νόμων, συναντούν σοβαρές επιφυλάξεις από το ΤΑΙΠΕΔ αλλά και τους επιστημονικούς φορείς.

Πριν από έναν χρόνο το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε το Χωροταξικό του τουρισμού που είχε θεσπιστεί το 2013,

οδηγώντας αυτόματα στο προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο που ήταν αυτό του 2009, ευρέως γνωστό ως Χωροταξικό Σουφλιά.

Ωστόσο, και γι’ αυτό εκκρεμεί προσφυγή στο ΣτΕ που αναμένεται να εκδικαστεί τις επόμενες ημέρες, με κίνδυνο -σύμφωνα με νομικούς κύκλους- η χώρα μας, ελλείψει χωροταξικού σχεδιασμού για τον τουρισμό, να καθορίζει την πολιτική ανέγερσης τουριστικών καταλυμάτων και ειδικών τουριστικών υποδομών αποκλειστικά από τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια. Η οπισθοδρόμηση αυτή είναι σχεδόν μονόδρομος αν ακυρωθεί το προγενέστερο νομοθετικό πλαίσιο.

Ωστόσο, θα δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στην αγορά αφού τα Περιφερειακά Χωροταξικά θεσπίστηκαν το 2003 σε μια άλλη εποχή και με εντελώς διαφορετικές συνθήκες και τουριστικά προϊόντα, ενώ η αναθεώρησή τους που είναι στα σκαριά καθυστερεί. Οι εξελίξεις στα θέματα χωροθέτησης τουριστικών μονάδων συγχρονίζονται με την πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη θέσπιση ενός νέου χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού της χώρας, που έρχεται να σβήσει από τον χάρτη τις νομοθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα αυτό της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ (Ν.4269/2014). Οι αλλαγές που δρομολογούνται, όμως, και δόθηκαν σε διαβούλευση από τον αρμόδιο υπουργό Γιώργο Σταθάκη, μία εβδομάδα μετά την τοποθέτησή του στο ΥΠΕΝ, συναντούν σοβαρές ενστάσεις και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αδράνεια στη θέσπιση του νέου χωροταξικού σχεδιασμού για τον τουρισμό συνδέεται με τις αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση στον νέο νόμο για τη χωροταξία. «Το σύστημα ‘‘βλέποντας και κάνοντας’’ είναι καταστροφικό για τη χώρα», σημειώνει ο επικεφαλής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Γιώργος Στασινός. Αναφερόμενος δε στον τύπο των τουριστικών επενδύσεων, τάσσεται υπέρ χαμηλών στο ύψος μονάδων, με κυρίαρχη αρχιτεκτονική κατεύθυνση την ένταξη στο φυσικό περιβάλλον και την ταυτότητα της κάθε περιοχής με έμφαση στον πράσινο σχεδιασμό όσον αφορά στη χρήση και αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της ενέργειας.

Tο ράβε-ξήλωνε των νόμων

Οι επιστήμονες εμφανίζονται επικριτικοί και στην ακύρωση του προηγούμενου θεσμικού πλαισίου για τη χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση. «Λαμβάνοντας υπόψη την αδράνεια που παρατηρείται στο μέτωπο των χρήσεων γης, αλλά και την ανασφάλεια που δημιουργούν οι συνεχείς τροποποιήσεις της χωροταξικής και πολεοδομικής νομοθεσίας, ενίοτε χωρίς καν να έχει εφαρμοστεί, όπως στην περίπτωση του Ν.4269/2014, οφείλουμε να είμαστε μάλλον σκεπτικοί σχετικά με τη βιωσιμότητα και την καταλληλότητα των χωροταξικών και πολεοδομικών μας ρυθμίσεων», σημειώνει η αναπληρώτρια καθηγήτρια Χωρικού Σχεδιασμού του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Γεωργία Γιαννακούρου. Οπως αναφέρει, ο τρόπος που σχεδιάζει η Πολιτεία κινδυνεύει να επεκτείνει και στο μέλλον τις αντιφάσεις του παρελθόντος. Χρονικά η έγκριση των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων (2003) προηγήθηκε αυτής των Ειδικών Χωροταξικών (2008-2009), με αποτέλεσμα συχνά να διαπιστώνονται αντιφάσεις ή και αντιθέσεις μεταξύ εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού. «Σήμερα κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος καθώς επίκειται η ολοκλήρωση της διαδικασίας αναθεώρησης των 12 Περιφερειακών Πλαισίων, χωρίς ωστόσο να έχει προηγηθεί η αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού για τον τουρισμό προς τον οποίο αυτά οφείλουν να εναρμονίζονται», σημειώνει.

Η κυρία Γιαννακούρου εκτιμά ότι γεννάται ένας σοβαρός προβληματισμός από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΥΠΕΝ, αφού στο σχέδιο νόμου προβλέπεται ότι τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, πέραν των στρατηγικών κατευθύνσεων, καθορίζουν και χρήσεις γης και όρους δόμησης «για την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος και της υπαίθρου με ιδιαίτερη αναφορά στην προστασία της γεωργικής γης». Οπως αναφέρει, η πρόταση αυτή μεταβάλλει ουσιωδώς τον χαρακτήρα του χωροταξικού σχεδιασμού από προγραμματικό σε ρυθμιστικό, καθώς τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια θα υποκαθιστούν μερικώς τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια.

Keywords
Τυχαία Θέματα