Ο Βασιλιάς ήταν γυμνός

08:05 11/9/2018 - Πηγή: New Money

Δεν γνωρίζουμε – πέραν των δημοσκοπήσεων - εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει τη διαφορά.

Δεν ξέρουμε αν η ΝΔ προελαύνει προς την αυτοδυναμία. Υποθέτουμε πως έτσι είναι τα πράγματα. Πάντως τις απαντήσεις αυτές με τρόπο τελεσίδικο θα τις δώσουν μονάχα οι κάλπες.

Αυτό όμως που διαπιστώσαμε και για το οποίο μπορούμε να εκφράσουμε βεβαιότητα, είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πρωθυπουργός που δεν ορίζει ούτε το δικό του, ούτε το μέλλον της χώρας. Που έταζε Ιθάκες ανεξαρτησίας και μια νέα ημέρα χωρίς επιτροπεία και που 20 ημέρες μετά αυτοακυρώθηκε στη ΔΕΘ.

Πώς να εξηγήσει κανείς αλλιώς το γεγονός πως δεν μπόρεσε να απαντήσει δεσμευτικά και με τρόπο ευθύ στο λαό για το αν θα περικοπούν οι συντάξεις; Είναι δυνατό σε ένα αυτοδύναμο και οικονομικά ανεξάρτητο Κράτος ο υπεύθυνος πρωθυπουργός να «παραπέμπει» σε τρίτους την απάντηση ενός τόσο θεμελιώδους ερωτήματος;

Πως μπορεί να ισχυρίζεται πως «η χώρα βγήκε από τα μνημόνια» όταν άλλα ήθελε να πει κι άλλα αναγκάστηκε τελικά να τάξει, επειδή η παροχολογία εκτόξευσε το κόστος δανεισμού της χώρας;

Εκείνος που πανηγύριζε, βρέθηκε να μιλάει για παροχές με ορίζοντα …τετραετίας. Κι αυτό διότι ξέρει πως δεν μπορεί να δώσει κάτι άμεσα υπό τον φόβο της γκρίνιας των δανειστών και των αγορών.

Ομολογουμένως το μεγαλύτερο κέρδος από αυτή την παρουσία – παρωδία του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, ήταν πως μάθαμε πως ο βασιλιάς τελικά είναι γυμνός. Πως δεν ορίζει τίποτα και πως τελικά ούτε μειώσεις φόρων, ούτε παρεμβάσεις στους μισθούς ή στο ασφαλιστικό δεν μπορεί να κάνει εάν πρώτα δεν πάρει πράσινο φως από τους Θεσμούς.

Ακόμα χειρότερα, πρόκειται για έναν πολιτικό yesman που εξυπηρετεί συμφέροντα ξένων δυνάμεων, διαφημίζοντας τη δουλικότητα του, όταν αντιθέτως στο παρελθόν το έπαιζε επαναστάτης. Και φυσικά γνωρίζει πως σαφώς δεν ορίζει ούτε καν το Μακεδονικό, αλλά το Μακεδονικό είναι που τελικά θα τον …ορίσει αφού η λαϊκή οργή του κοστίζει και τελικά θα τον οδηγήσει σε εκλογική αποτυχία.

Μπορεί λοιπόν να κατάφερε χάρη σε μια πλειοψηφία μπετόν αρμέ να έγινε ο μακροβιότερος μνημονιακός πρωθυπουργός. Όμως τί αξία έχει αυτό, όταν ταυτόχρονα κατάφερε να μείνει στην ιστορία σας εκείνος που από αμφισβητίας των πάντων κατάντησε το «καλό παιδί» που κάνει «όλες τις δουλειές» και …συμφέρει.