Οι Αντουανέτες της τρόικας

09:34 27/1/2014 - Πηγή: New Money

Πέρα από τον θόρυβο που κάθε φορά δημιουργείται γύρω από την πορεία της οικονομίας και τη σχέση με τους εταίρους, υπάρχει μια απλή αλήθεια: ελληνικό σχέδιο για την οικονομία δεν υπάρχει. Τα τελευταία χρόνια επιχειρείται μια καθημερινή διαχείριση των πραγμάτων, με μόνη πυξίδα τις υποχρεώσεις που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές με τα μνημόνια και υπό καθεστώς μόνιμου πανικού λόγω τρόικας και της απειλής για μη καταβολή των δόσεων. Η διαχείριση, βέβαια, είναι εξ ορισμού καταδικασμένη σε αποτυχία.

Καταρχάς οι στόχοι είναι ανέφικτοι. Ακόμα και σήμερα, ύστερα από τέσσερα χρόνια μνημονιακής

εμπειρίας και παρά το γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ένας από τους βασικούς λόγους της αποτυχίας ήταν οι υπερβολικές απαιτήσεις των δανειστών, η συνταγή δεν αλλάζει.

Η τρόικα επανέρχεται με την ίδια επιμονή, παρόλο που είναι φανερό ότι αυτά που ζητά απλώς δεν μπορούν να γίνουν.

Εγείρεται, έτσι, ένα ερώτημα, το οποίο απασχολεί αρκετούς ακόμη και στο κυβερνητικό στρατόπεδο: αφού υποτίθεται ότι η τρόικα ενδιαφέρεται για τη συνέχιση του συγκεκριμένου προγράμματος, γιατί παραμένει άκαμπτη με τρόπο που υπονομεύει, τελικά, τις πολιτικές προϋποθέσεις για τη συνέχιση του μνημονίου; Υπό μια έννοια, η αδιαλλαξία της τρόικας λειτουργεί προς όφελος των αντιμνημονιακών, ιδιαίτερα καθώς επίκειται η δοκιμασία των ευρωεκλογών. Δεν θα στηρίξει η τρόικα την παράταξη η οποία την ευνοεί;

Απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, οι εταίροι υλοποιούν το πρόγραμμά τους πέρα και πάνω από τέτοιους υπολογισμούς. Ασφαλώς και προτιμούν το μνημονιακό στρατόπεδο, το έχουν δηλώσει άλλωστε με ένταση κάθε φορά που υπήρξαν εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι όμως άκαμπτοι στο να εφαρμοστούν κατά γράμμα οι σχεδιασμοί τους. Δεν αλλάζουν κατεύθυνση, ούτε παρεκκλίνουν, όπως φάνηκε και από την αλλαγή των τόνων αμέσως μετά τις προηγούμενες εκλογές.
Στη «γερμανική Ευρώπη», η οποία οικοδομείται, η Ελλάδα είναι μια χώρα πολύ χαμηλού κόστους, στην οποία οι επενδύσεις, η παραγωγή και η αξιοποίηση των φυσικών πόρων θα οργανωθούν με γνώμονα τα συμφέροντα των δανειστών.
Γι’ αυτό και όλες οι παρεμβάσεις, ακόμα και εκείνες που αφορούν τεχνικά ζητήματα, γίνονται με ρυθμίσεις οι οποίες συχνά γράφονται εξ ολοκλήρου από ξένους συμβούλους και εισάγονται αυτούσιες. Γερμανικό περιοδικό, μάλιστα, παρουσίαζε ως ήρωες τους ξένους συμβούλους που «ξαναχτίζουν» το ελληνικό κράτος.

Τελευταίο παράδειγμα, οι αναλυτικές ρυθμίσεις για εξοντωτικά πρόστιμα σε όσους καθυστερούν να υποβάλλουν δηλώσεις προς την Εφορία, ανεξάρτητα από το αν η καθυστέρηση οφείλεται σε ανωτέρα βία ή σε… εγκληματική δράση. Στα μάτια των «συμβούλων» όλοι οι Ελληνες πολίτες είναι ένοχοι και γι’ αυτό πρέπει να τιμωρηθούν. Οπως, μάλιστα, ανέφεραν εκπρόσωποι των ενδιαφερόμενων φορέων, από την τρόικα τούς είπαν ότι όλες οι ρυθμίσεις ήρθαν πακέτο από το εξωτερικό και δεν αλλάζει ούτε λέξη.

Με λίγα λόγια, οι εκπρόσωποι της τρόικας ως σύγχρονες Αντουανέτες απαντούν στις στρατιές των κατεστραμμένων επιχειρηματιών και των ανέργων που δεν μπορούν να επιβιώσουν: «Μα γιατί δεν τρώτε μεταρρυθμίσεις;». Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η βασική ευθύνη δεν ανήκει στους ξένους, αλλά σε εμάς. Οι δανειστές και οι εκπρόσωποί τους είναι υπόλογοι απέναντι στους πολίτες των δικών τους χωρών. Αν η ελληνική πλευρά δεν έχει ένα δικό της σχέδιο για τον ρόλο που θα παίξει η χώρα στον νέο καταμερισμό που συντελείται στην Ευρώπη, τόσο το χειρότερο γι’ αυτή.

Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, καθώς το ελληνικό σύστημα αποδεικνύεται ανίκανο να ανταποκριθεί. Οι πολιτικές και οικονομικές ηγεσίες, οι λεγόμενες και «ελίτ», η δημόσια διοίκηση, οι συνδικαλιστές, όλα τα υποσυστήματα, σύρονται σπασμωδικά στη δίνη των τελευταίων ετών εστιάζοντας το καθένα στα δικά του επιμέρους συμφέροντα.

Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος από ένα ελληνικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση, για το οποίο, βέβαια, πρέπει να υπάρξουν και οι απαραίτητες πολιτικές προϋποθέσεις για να υπηρετηθεί.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου