Οι εκβιασμοί και η προετοιμασία του επόμενου λάθους

Είναι ίσως η πρώτη φορά που ο Έλληνας ψηφοφόρος, έχει να αντιμετωπίσει τόσα μαζεμένα διλήμματα, με βάση τα οποία, καλείται να αποφασίσει στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
- Νέα Δημοκρατία ή πάνε στράφι οι θυσίες των προηγούμενων χρόνων
- Σαμαράς -Μέρκελ και μνημόνια ή ΣΥΡΙΖΑ
-Ελιά και ΠΑΣΟΚ ή πέφτει η κυβέρνηση
-Ευρώ ή ΣΥΡΙΖΑ
-Συνταγματικό τόξο ή Ναζιστές
- Αντιμνημονιακοί για να στείλουν φυλακή τους μνημονιακούς

Κι αυτά είναι μόνο κάποια από τα πλέον ισχυρά που προβάλλονται από τα κόμματα γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα που έχουν να κάνουν με πρόσωπα και περιπτωσιολογίες αλλά και ευτελέστερα κίνητρα που ανάγονται στη σφαίρα της επιστήμης της ψυχολογίας.
Η ουσία πάντως είναι ότι τούτες οι εκλογές, προσλαμβάνουν χαρακτήρα και θέτουν στόχους πολύ ευρύτερους απ' αυτό καθαυτό το περιεχόμενο τους.
Είναι δε βέβαιο πως η 25η Μαΐου είναι η απαρχή γενικότερων πολιτικών εξελίξεων που ουδείς μπορεί να γνωρίζει που θα καταλήξουν, γιατί απλούστατα όταν μια κοινωνία την έχεις φέρει σε αυτή τη κατάντια, με συνεχείς εκβιασμούς όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι λογικό κάποια στιγμή οι νέοι εκβιασμοί να μην περάσουν
Ή μάλλον να γοητεύσουν κάποιοι άλλοι εκβιασμοί, αυτοί των αντιπάλων που τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα και συν τους άλλοις, δεν βαρύνονται με αποφάσεις, πράξεις και ενέργειες που διέλυσαν την κοινωνία, γιατί απλούστατα δεν τους δόθηκε...η ευκαιρία.

Ένα θολό τοπίο λοιπόν, από το οποίο είναι πιθανοί όλοι οι συνδυασμοί, έτσι που έννοιες όπως η ανάπτυξη, η σταθερότητα, η ανάκαμψη, η έξοδος από την κρίση κλπ να μοιάζουν να αφορούν ελάχιστους κι αυτούς όχι με ιδιαίτερη ζέση.
Και επειδή η ιστορία πολλές φορές εξελίσσεται με απρόβλεπτες συμπτώσεις, ατυχήματα αλλά και αμετροεπείς εγωπάθειες που τυφλώνουν, δεν πρέπει να μας εκπλήξει ό,τι κι αν προκύψει.
Όταν η λογική, παραχωρεί τη θέση της στην οργή, όταν ο λαός αναγκάζεται να συμπεριφερθεί ως όχλος, όταν ο πολίτης θεωρείται παράπλευρη απώλεια και όταν το κράτος ξεχνάει τις Συνταγματικές του υποχρεώσεις και προβάλλει μόνο παράλογες απαιτήσεις, ε τότε όλα μπορούν να συμβούν.
Όταν λανσάρονται στο προσκήνιο τόσοι πολλοί σωτήρες οι οποίοι όμως δεν ομολογούν ότι η μόνη τους έγνοια είναι η δική τους σωτηρία, τότε δεν μπορούν να έχουν την απαίτηση από το λαό να μην κάνει λάθη.

Τα εκβιαστικά επομένως διλήμματα, μάλλον αυτή τη φορά θα φέρουν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα αλλά ο λογαριασμός θα πληρωθεί και πάλι από τα συνήθη υποζύγια.
Σε όσους δε δημαγωγικά επενδύουν στη “σοφία” του ελληνικού λαού μπορώ να απαριθμήσω πλείστες όσες λανθασμένες επιλογές αυτού του λαού στα τελευταία 200 χρόνια που στοίχισαν πανάκριβα στη χώρα και η οποία δεν κατάφερε ποτέ να συμβαδίσει με την υπόλοιπη Ευρώπη κι ήταν πάντα ο φτωχός συγγενής εξ ανατολών!
Πολλές φορές στο παρελθόν η γεμάτα καρδάρα χύθηκε από λανθασμένες επιλογές που μόνο σοφία δεν έδειχναν.
Η μόνη ελπίδα από τα μηνύματα που θα σταλούν μέσω της κάλπης, είναι αυτά να αφήνουν και δρόμο γυρισμού.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης
Keywords
Τυχαία Θέματα