Οι κρυμμένες εκπλήξεις του πολυνομοσχεδίου

09:10 16/4/2014 - Πηγή: New Money

Η αποκωδικοποίηση του πολυνομοσχεδίου των 300 σελίδων που ψηφίστηκε πριν από δυο εβδομάδες και ήταν προαπαιτούμενο για τη θετική έκθεση της τρόικας, φαίνεται πως κρύβει αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις που ήταν κρυμμένες πίσω από διατυπώσεις του τύπου, το άρθρο τάδε του νόμου δείνα, αντικαθίσταται η παράγραφος τάδε με την εξής προσθήκη κλπ.

Έτσι αίφνης πληροφορηθήκαμε προχθές, ότι με απαίτηση της τρόικας θα θεωρούνται επιτηδευματίες όσοι έχουν χαρτοφυλάκιο (μετοχές και μετρητά) μεγαλύτερο των 500.000 ευρώ και ταυτόχρονα πραγματοποιούν περισσότερες από δέκα συναλλαγές ανά τρίμηνο αξίας άνω

των 250.000 ευρώ (κατά μέσο όρο) στην διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων τριμήνων. Αν κι αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αφορά λίγους επενδυτές, όσοι γνωρίζουν τα χρηματιστηριακά υποστηρίζουν ότι πιάνει σχεδόν τους περισσότερους επενδυτές και τους βάζει σε περιπέτειες έως του σημείου, που πάω να μπλέξω με εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία!

Πάνω δηλαδή που του ΧΑ πήρε τα πάνω του και τα κεφάλαια που μπαίνουν ουσιαστικά δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και τις επιχειρήσεις, έρχεται μια εγκύκλιος του κ. Μαυραγάνη εις εφαρμογή των απαιτήσεων της τρόικας και τα τινάζει όλα στον αέρα. Την ώρα που οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες προσδοκούν ιδιωτικά κεφάλαια μέσω αυξήσεων κεφαλαίου, αυτού του τύπου οι αποφάσεις διώχνουν πολλούς που δυνητικά θα μπορούσαν να συμμετάσχουν. Και η αναστολή για τον επόμενο χρόνο δεν αλλάζει την ουσία.

Και προφανώς αυτή δεν είναι η μόνη δυσάρεστη έκπληξη.

Η κτηματαγορά για παράδειγμα, συνεχίζει να ζει το δικό της δράμα χωρίς μια αγοραπωλησία εδώ και 3,5 μήνες. Όχι πως μηδενίστηκε το ενδιαφέρον των αγοραστών. Μειωμένο κατά πολύ ναι. Ανύπαρκτο όχι. Κι όμως ο περίφημος Φόρος Υπεραξίας ο οποίος σχεδιάστηκε στο πόδι για να ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου, απεδείχθη στην πράξη εντελώς ανεφάρμοστος και ουδείς από το υπουργείο οικονομικών μπορούσε να εξηγήσει στους εφοριακούς και στους συμβολαιογράφους πως να τον υπολογίσουν, προκειμένου να βεβαιωθεί, να εισπραχθεί και να συνταχθούν συμβόλαια. Χώρια που επιχειρεί να μετατρέψει τους συμβολαιογράφους (που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες) σε εφοριακούς που θα βεβαιώνουν και θα ... εισπράττουν αυτό το νέο φόρο και επί ποινή μάλιστα μεγάλων προστίμων, αν δεν τον υπολογίσουν σωστά!

Αφού λοιπόν διαπίστωσαν την ανοησία, πήραν πίσω τον πρώτο νόμο και τον επανέφεραν με το πολυνομοσχέδιο χωρίς όμως τις αλλαγές που ζητούσε η αγορά προκειμένου να καταστεί εφαρμόσιμος αλλά περίπου όπως και ο αποσυρθείς , με προοπτική όμως οι ερμηνευτική εγκύκλιος που θα ακολουθήσει να μην αφήνει αδιευκρίνιστα πεδία.

Έτσι φθάσαμε στο σήμερα και όσο είδατε εσείς εγκύκλιο είδαμε κι εμείς. Στο μεταξύ συμβόλαια συνεχίζουν να μη γίνονται και κλεισμένες συμφωνίες αγοραπωλησιών ακυρώνονται και φυσικά το κράτος όχι μόνο δεν εισπράττει φόρο υπεραξίας, αλλά ούτε και φόρους μεταβίβασης. Ιστορικά και σε παγκόσμιο επίπεδο δεν νομίζω να υπάρχει παρόμοιο παράδειγμα μιας τέτοιας μακρόχρονης ακύρωσης της ελεύθερης βούλησης του πολίτη να αγοράσει ή να πουλήσει ένα περιουσιακό στοιχείο, για οιοδήποτε λόγο.

Δυστυχώς όμως, οι συλλογικές επιτυχίες και θυσίες, μπορούν εύκολα να γίνουν θυσία στα χέρια κάποιων ανίκανων γραφειοκρατών οι οποίοι δεν κατάλαβαν τίποτα από την κρίση. Μια κρίση που δεν είναι απλά οικονομική αλλά κυρίως κρίση αξιών.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης