Οι παραλογισμοί του ΕΝΦΙΑ και η υποκρισία των πολιτικών

11:56 16/9/2014 - Πηγή: New Money

Είναι άστοχη έως υποκριτική η στάση ορισμένων βουλευτών που εξεγείρονται εκ των υστέρων κατά του ΕΝΦΙΑ, όπως λανθασμένη είναι και η άποψη όσων πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει δίκαιο φορολογικό σύστημα χωρίς έναν εκτεταμένο και δίκαιο φόρο ακίνητης περιουσίας.

Είναι αλήθεια ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι κατεξοχήν άδικος, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι πρέπει να υπάρχει φορολογία στα ακίνητα. Το πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για έναν ισοπεδωτικό

φόρο ο οποίος δεν συνυπολογίζει πολλές άλλες παραμέτρους, όπως η απόδοση του ακινήτου, αλλά και το κατά πόσο τα εισοδήματα με τα οποία αποκτήθηκε έχουν φορολογηθεί ή προέρχονται από φοροδιαφυγή.

Επιπλέον, η δύσκολη οικονομική συγκυρία κάνει το όποιο φορτίο ακόμα πιο δυσβάσταχτο, καθώς πολλοί απλώς αδυνατούν να πληρώσουν περισσότερους φόρους, ακόμα κι αν υποθέταμε ότι ήταν σωστά υπολογισμένοι και δίκαιοι.

Επομένως ο ΕΝΦΙΑ έχει τα χαρακτηριστικά της αδικίας, αλλά και της υπερβολής, που έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική, αλλά και τη συνταγματική επιταγή για ίση μεταχείριση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στη φορολογία και επιβάρυνση ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός.

Ενα πρόσθετο πρόβλημα είναι ότι πολλοί ιδιοκτήτες απέκτησαν το ακίνητο με δάνειο την περίοδο της «φούσκας», και σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με στεγαστικά δάνεια τη στιγμή που το εισόδημά τους έχει μειωθεί, ενώ και η αξία του συνδεδεμένου ακινήτου έχει πέσει κατακόρυφα.

Εάν δεν αλλάξει κάτι σύντομα, το αδιέξοδο για πολλούς ιδιοκτήτες θα γίνει πλήρες, καθώς το ξεκαθάρισμα των κόκκινων δανείων που προγραμματίζεται μέσα στο 2015 σημαίνει ότι πολλά ακίνητα θα βγουν σε πλειστηριασμό, με αποτέλεσμα οι τιμές τους να υποχωρήσουν ακόμα περισσότερο.

Ετσι το κοκτέιλ «φόροι και δάνεια» θα γίνει ακόμα πιο πικρό και οι κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις θα ενταθούν.

Το ζήτημα είναι ότι όλα αυτά δεν οφείλονται σε λάθη ή παραλείψεις κάποιου υπουργού ή κάποιων τεχνοκρατών. Δεν πρόκειται για κάποιες αστοχίες σε μία κατά τα άλλα ορθή πολιτική.

Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα μιας σχεδιασμένης πολιτική που εφαρμόζεται με σκοπό να συμπιέσει τις τιμές των ακινήτων στο πλαίσιο της εσωτερικής υποτίμησης, αλλά και μιας ισοπεδωτικής αντιμετώπισης της ακίνητης περιουσίας, η οποία θεωρείται εκ προοιμίου ότι αντανακλά μη φορολογημένο πλούτο.

Είναι οι γνωστές απόψεις της τρόικας στις οποίες το εγχώριο σύστημα εξουσίας έσπευσε να υποταχθεί, πρόχειρα και «ερασιτεχνικά», χωρίς την παραμικρή αντίσταση, αλλά και χωρίς να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο θα είχε εντάξει τη φορολόγηση των ακινήτων σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το οποίο θα συνυπολόγιζε όλες τις άλλες παραμέτρους.

Αντί γι’ αυτό, προχώρησε στην ισοπεδωτική λύση του ΕΝΦΙΑ, κάνοντας μάλιστα στην πορεία και αρκετές μικροπολιτικές διευθετήσεις, όπως ήταν η ελάφρυνση των αγροτικών περιοχών, αλλά και των πολύ μεγάλων ιδιοκτητών ακινήτων. Διότι είναι γεγονός ότι με τον ΕΝΦΙΑ όσοι είχαν μεγάλη ακίνητη περιουσία που αποτελείται από κτίσματα (π.χ., μία πολυκατοικία στο Ψυχικό ή σούπερ βίλες σε ακριβές περιοχές) ελαφρύνθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς που υπήρχε με τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας.

Γι’ αυτό και δεν δικαιολογείται πολλοί βουλευτές να αντιδρούν εκ των υστέρων σαν να μην είχαν αντιληφθεί το παραμικρό.

Προσεκτική, όμως, πρέπει να είναι και η αντιπολίτευση, καθώς μπορεί η κριτική στον ΕΝΦΙΑ να είναι εύκολη και αποδοτική πολιτικά σε μια περίοδο όπου οι πάντες αντιδρούν, αλλά η αλήθεια είναι ότι η φορολόγηση των ακινήτων είναι απαραίτητη.

Θα πρέπει, όμως, η φορολόγηση να είναι δίκαιη, να συνυπολογίζει την επιβάρυνση των ιδιοκτητών από άλλες πλευρές και, κυρίως, να προσμετρά το κατά πόσο τα εισοδήματα με τα οποία αποκτήθηκαν τα ακίνητα είχαν φορολογηθεί ή όχι.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου