Οι ξανθές Ελληνίδες Βαλκυρίες και τα δελτία ειδήσεων

Η επικαιρότητα προσφάτως βρίθει ειδήσεων. Αλλά και κουτσομπολιού. Οι ειδήσεις κυρίως αφορούν το εξωτερικό. Ρωσία και Ουκρανία βρίσκονται στα όρια πολεμικής σύρραξης. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ παρακολουθούν και απειλούν. Μια νέα και αδοκίμαστη κυβέρνηση σχηματίσθηκε την Γερμανία

η οποία ελάχιστη εμπιστοσύνη εμπνέει, με αποτέλεσμα να διαφαίνεται ένας νέος Γαλλοιταλικός άξονας που σπεύδει να καταλάβει το κενό, ως αντίβαρο στην πρόσφατη γερμανική αδράνεια και απειρία. Τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη και για την Ελλάδα ειδικότερα; Επίσης ένα τεράστιο χρέος συσσωρεύεται κυρίως από τις χώρες του Μεσογειακού Νότου, αλλά όχι μόνο, ακόμα και οι ΗΠΑ είναι υπερχρεωμένες. Ενώ η δανείστρια Κίνα χαμογελά κινέζικα!

Εδώ στο εσωτερικό μας δεν συμβαίνουν πολλά καινούργια πράγματα. Τα ελληνοτουρκικά είναι πάντα κρίσιμα αλλά και στάσιμα ως συνήθως, οι δε πολιτικές εξελίξεις είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες με αποτέλεσμα να ασχολούνται οι πάντες με τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ!

Ατελείωτες ώρες και σχοινοτενείς μακρόσυρτες περισπούδαστες αναλύσεις από κάθε πικραμένο μαϊντανό, γύρω από δύο ανεπαρκέστατα άτομα, στα όρια του φαιδρού, για την επικράτηση και την επόμενη μέρα σε ένα κόμμα, που εκτός από τις τραγικές συνέπειες για τον τόπο με τις οποίες είναι συνυφασμένο, σήμερα είναι όχι μόνο ανύπαρκτο αλλά δεν έχει καν λόγον υπάρξεως. Απόδειξη είναι ότι ψάχνει να βρει χώρο και λόγο ανάμεσα στα δύο κόμματα εξουσίας, καταφεύγοντας σε αόριστες μπουρδολογίες του τύπου «προοδευτική δημοκρατική διακυβέρνηση με προοπτική», και λοιπούς γενικόλογους πομφόλυγες, λες και σήμερα έχουμε οπισθοδρομική απολυταρχική διακυβέρνηση και περιμένουμε τον κάθε προβληματικό Γιωργάκη ή τον κάθε ορεσίβιο τσομπάνη Ανδρουλάκη να μας σώσει!

Από τι; Κανείς δεν γνωρίζει! Μάλλον από την επάρατη Δεξιά. Και να μας πάει που; Μάλλον στην σοσιαλομπερδεμένη Αριστερά, που φαίνεται ότι κατ’ αυτούς αποτελεί αορίστως θεραπεία διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλ…….

Μ’ αυτά και μ’ αυτά , ανοίγω και ‘γω την τηλεόραση για να μάθω τα όποια νέα.

Διαπίστωσις πρώτη:

Για να παρακολουθήσεις τα ελληνικά δελτία ειδήσεων χρειάζεται ή να έχεις πολύ χρόνο και χαμηλή νοημοσύνη, ή να έχεις τάσεις αυτοτιμωρίας και τίποτα καλλίτερο να κάνεις- όχι ασύνηθες με την πανδημία.

Κατ’ αρχάς διαρκούν μία ώρα, χαρακτηρίζονται από απίστευτη φλυαρία, και αφού ξεπετάξουν εντός πενταλέπτου τις διεθνείς ειδήσεις, χωρίς καμία ανάλυση ή αξιολόγηση, καταβυθίζονται στο εσωτερικό κουτσομπολιό το οποίον μας ξεφουρνίζουν ως «ειδήσεις».

Είναι είδηση μια δολοφονία σε ένα- Κύριος οίδε που- χωριό για λόγους ερωτικής αντιζηλίας; Και όμως επιμένουν ότι είναι! Εδώ τα πάντα είναι είδηση διότι πρέπει να γεμίσει η μία ώρα του δελτίου, αφού μάλιστα τα δελτία έχουν μηδενικό κόστος παραγωγής και θωπεύουν το κουτσομπολίστικο ματάκι του φιλοθεάμονος κοινού.

Διαπίστωσις δεύτερη:

Και βέβαια καλός ο άρτος αλλά χρειάζεται και θέαμα! Και το θέαμα εξασφαλίζει συνήθως η εκφωνήτρια. Έτσι βλέπουμε ορισμένες ευειδείς κυρίες, πάντα ξανθές με γαλανά μάτια δίκην Σουηδέζας (ωρίμου) κόρης, σε πλήρη αντίθεση με τον νεοελληνικό ανθρωπότυπο, οι οποίες δεν εκφωνούν, αλλά ακκίζονται ναζιάρικα και ναρκισσιστικά μονοπωλούν την τηλεοπτική εικόνα.

Πιθανόν να έχουν κάπου ακούσει για την συγκλονιστική Κριστιάν Άμανπουρ ή τον Λάρι Κίνγκ του CNN. Μόνο που αυτοί είχαν πολλά περισσότερα από ψεύτικα μπλε ματάκια και λικνιζόμενες ξανθές μπούκλες. Αυτοί ήταν μεν εκφωνητές, αλλά ήταν και μοναδικοί λήπτες συνεντεύξεων καθώς και παραγωγοί αναλύσεων και αξιολογητές ειδήσεων. Οι δικές μας ναζιάρες μπεμπέκες προσπαθούν να τους αντιγράψουν, με το αποτέλεσμα να είναι περίπου αυτό που θα απολάμβανε κανείς, αν ο Άδωνις προσπαθούσε να μιμηθεί τον Λουτσιάνο Παβαρότι τραγουδώντας άριες.

Αλλά και όταν έχουν ένα εξωτερικό καλεσμένο με σκοπό να σχολιάσει την επικαιρότητα, επιμένουν να προβάλλουν την δική τους άποψη, δίκην ερωτήσεων, και συνεχώς τον διακόπτουν και τον ερμηνεύουν, αντί ν αφήσουν τον χριστιανό να μας πει τέλος πάντων ό,τι έχει να μας πει.

Μπαφιασμένος γυρίζω λοιπόν στο Euronews ή στο CNN τα οποία αποτελούν το άκρο αντίθετο του τυπικού ελληνικού δελτίου. Εντός δέκα λεπτών μαθαίνεις ότι αξίζει για τα διεθνή θέματα. Θα μου πείτε ότι αυτό είναι το άλλο άκρο, διότι πρέπει κανείς να παρακολουθεί και τα ελληνικά, όταν τουλάχιστον συμβαίνει κάτι αξιόλογο. Αλλά δυστυχώς το τίμημα είναι βαρύ διότι αναγκάζεσαι να λουστείς όλο το κουτσομπολιό και τις ανιαρές ασημαντότητες της ελληνικής καθημερινότητας.

Μήπως είναι και αυτός ένας λόγος που πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν αποστασιοποιηθεί από τα ελληνικά τρέχοντα και γυρίζουν την πλάτη στη ελληνική πολιτική σκηνή;

Γνωρίζοντας ότι αιθεροβατώ θα τολμήσω να προτείνω:

1. Περιορίστε στο μισό τον χρόνο διάρκειας των δελτίων.

2. Βάλτε σοβαρούς και έμπειρους αρχισυντάκτες ειδήσεων. Υπάρχουν; Και πόσοι άραγε;

3.Πάρτε σοβαρούς και χαμηλών τόνων εκφωνητές, που να μην ανταγωνίζονται την είδηση αλλά να την προβάλλουν

4. Κόψτε τις δραματικές μουσικές υποκρούσεις και τις βροντώδεις εισαγωγικές εκφωνήσεις, λες και αναγγέλλεται η συντέλεια του κόσμου, ενώ στην ουσία παρουσιάζετε την πεθερά του μανάβη από το Ζευγολατιό να ωρύεται ότι ο γαμπρός της απάτησε την κορούλα της, κακό χρόνο να ‘χει.

Βέβαια η τυπική απάντηση είναι «ναι αλλά ο κόσμος αυτά θέλει και αυτά πουλάνε». Και έτσι προσκρούουμε στο προαιώνιο τυπικό αδιέξοδο!

Ακολουθεί κανείς και συμβιβάζεται; Ή καινοτομεί και προοδεύει;

Το βέβαιον είναι ότι η πρόοδος και η εξέλιξη προϋποθέτουν συγκρούσεις με το κατεστημένο και το σύνηθες. Ιδού πεδίον δόξης για τους διάφορους προοδευτικούς, ενάντια στην συντήρηση, και ιδού μια μορφή πολιτικής για την προαγωγή του μέσου επιπέδου της κοινωνίας και την εξωστρέφεια στην πράξη.

Και όχι τα διάφορα ξύλινα μπουρδολογικά συνθήματα περί προοδευτικότητας και εμβάθυνσης της δημοκρατικότητας και πολλά τέτοια γενικά και αόριστα.

Keywords
Τυχαία Θέματα