Οργανωμένο έγκλημα

14:08 6/6/2021 - Πηγή: New Money

Να συμφωνήσουμε στο εξής: όταν σε μια χώρα οι νονοί της νύχτας αλληλοσκοτώνονται στη μέση του δρόμου με κίνδυνο να «πάρουν τα σκάγια» και αθώους ανθρώπους, αυτό δεν αρέσει σε κανέναν.

Σίγουρα, πάντως, φέρνει σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, τον ίδιο τον αρμόδιο υπουργό και φυσικά τρομοκρατεί την κοινωνία, που αναρωτιέται τι επιτέλους συμβαίνει.

Ισως βολεύει μόνο την αντιπολίτευση που βρίσκει πρόσφορο έδαφος για κριτική, μπορεί και κάποιους εντός της κυβέρνησης που «εκκαθαρίζουν εσωτερικούς λογαριασμούς». (Μόνιμο ζήτημα αυτό στις κυβερνήσεις -και ειδικά σε αυτές της Νέας Δημοκρατίας-

από το 1985 που παρακολουθώ τα δημόσια δρώμενα ως δημοσιογράφος)

Ας πάμε όμως στην ουσία του προβλήματος γιατί όντως η ανομία, η προστασία και το «μπραβιλίκι» ξέφυγαν την τελευταία δεκαετία και παρεισέφρησαν πλέον και στην «ημέρα». Δηλαδή, οι νονοί δεν ασχολούνται μόνο, παραδοσιακά, με την πορνεία, τα ναρκωτικά και την «προστασία» των νυχτερινών κέντρων, αλλά και με μεγάλες και επικερδείς εμπορικές δραστηριότητες που αφορούν κανονικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Πώς συνέβη αυτό και φτάσαμε σε εικόνες βίας που παραπέμπουν σε μαφιόζικες ταινίες; Ενδεχομένως είναι ένας συνδυασμός «ατάκτως ερριμμένων» ίσως και σκοπίμως νόμων, πολυετούς απραξίας που προήλθε από τη διάλυση που επέφερε η μνημονιακή δεκαετία (εδώ οι αστυνομικοί δεν είχαν ούτε χαρτί για εκτύπωση στα Τμήματα μέχρι πρόπερσι, τους πάμπλουτους νονούς θα κυνηγούσαν;) και έντονης διαφθοράς στο κρατικό σύστημα.

Η προ τριετίας έκθεση της ΕΥΠ, που ανέδειξε ένα μέρος της διαφθοράς εντός του συστήματος της Αστυνομίας, ήταν αποκαλυπτική για όλα αυτά και ανατριχιαστική. Ισως, λένε κάποιες πηγές, να αποτέλεσε και τη θρυαλλίδα για να ξεκινήσει το άγριο αυτό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ συμμοριών της σύγχρονης ελληνικής μαφίας.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση δεν είναι καθόλου απλή και το επιχείρημα «γιατί δεν τους μαζεύει όλους ο Χρυσοχοΐδης εδώ και τώρα;» μπορεί να ακούγεται -μέσα στην κρίση και την ένταση των γεγονότων- εύλογο, αλλά ίσως και να παραπλανά παρά τις καλές προθέσεις και τη λογική όσων το υποστηρίζουν. Απλώς δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη γιατί η Ελλάδα δεν είναι «χώρα του Λουκασένκο» και συλλήψεις χωρίς ισχυρό νομικό υπόβαθρο θα οδηγήσουν σε σύντομες απελευθερώσεις των νονών και εντέλει σε εξευτελισμό της Πολιτείας.

Αυτή η κυβέρνηση, 150 ημέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας, είχε να αντιμετωπίσει έναν πρωτοφανή υβριδικό πόλεμο στον Εβρο, όπου οι Τούρκοι «έστελναν» ανθρώπους αντί για βλήματα να παραβιάσουν τα σύνορά μας, δεκάδες χιλιάδες μετανάστες. Ας μην ξεχνάμε ότι την επίθεση αυτή την αντιμετώπισε με επιτυχία η Αστυνομία, με αποφασιστικότητα και με κίνδυνο να χαθούν ζωές πολλές φορές. Οι ίδιοι άνθρωποι, ο Χρυσοχοΐδης με την εντολή του Μητσοτάκη, άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες την εικόνα των Εξαρχείων και παρέδωσε στο Δημόσιο δεκάδες κτίρια που αποτελούσαν από το 1980 και μετά εστίες διαφθοράς, τρομοκρατίας και ναρκωτικών από τις καταλήψεις.

Λίγες ημέρες μετά βεβαίως, τον Φεβρουάριο του 2020, και με τη λήξη της σοβαρής εθνικής εμπλοκής του Εβρου ήρθε η πανδημία και πάγωσε τα πάντα. Από εκεί πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε σήμερα.

Υπάρχουν όντως νόμοι και κανόνες που ασφαλώς πρέπει να αλλάξουν, από το «κατάπτυστο κατασκεύασμα» του Παρασκευόπουλου μέχρι τη σκόπιμη γραφειοκρατία για την καθυστέρηση της απονομής Δικαίου και τη διαφθορά που παρήγαγε η «φτώχεια» των μνημονίων στα Σώματα Ασφαλείας, κάτι το οποίο φυσικά δεν χρεώνεται στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση.

Προϋπήρχε αυτή η τεράστια παθογένεια και ανομία και προ του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά πριν από τον Χρυσοχοΐδη και δεν αντιμετωπίζεται με αφορισμούς, αλλά μπορεί και πρέπει σήμερα να την τελειώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού της χώρας. Εχει τον τρόπο, τη γνώση και τη βούληση.

Δεν γνωρίζω πιο κατάλληλο πρόσωπο από τον σημερινό υπουργό Προστασίας του Πολίτη για να «το τελειώσει» κι αυτό με τη στήριξη του πρωθυπουργού και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αλλωστε, για να μη «χανόμαστε στις λέξεις», υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που δεν φοβήθηκαν -μια ολόκληρη ζωή- την τρομοκρατία για να φοβηθούν σήμερα το οργανωμένο έγκλημα;