Όταν ο Σόιμπλε ...δάκρυσε για τη Λε Πεν

H γνωστή ακριβίστρια, σουφραζέτα, δημοσιογράφος και διανοούμενη του 20ου αιώνα Louise Weiss είχε πει πως "οι θεσμοί της ευρωπαϊκής κοινότητας έχουν μέχρι στιγμής παράγει ευρωπαϊκά παντζάρια, βούτυρο, τυρί, κρασί, μοσχαρίσιο κρέας μέχρι και χοιρινά. Αλλά δεν έχουν παράγει ακόμα Ευρωπαίους". Μια πρόσφατη ελπίδα μας ήταν η παραγωγή προέδρου της Κομισιόν για πρώτη φορά και με τη δική μας ψήφο. Σαφώς είναι αδυναμία πως δεν ψηφίσαμε άμεσα για τον κ. Γιούνκερ, τον κ. Σουλτς, τον Φερχόφστανγκ ή την όμορφη Γερμανίδα Κέλερ και τον Αριστερό δικό μας Τσίπρα.

Όμως η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι ένα παιχνίδι που όλοι το γνωρίζουμε και μια καλή αρχή για να οικοδομήσουμε τον επόμενο θεσμό.

Εδώ όμως έρχονται ξανά οι μοιραίοι Γερμανοί να παίξουν το ρόλο τους. Ένα ρόλο διασπαστικό, διχαστικό και εν πολλοίς προβοκατόρικο.

Θέλουν, λένε οι πρώτες πληροφορίες, να υποσκάψουν την εκλογή του κ. Γιούνκερ στο ύπατο ευρωπαϊκό αξίωμα και οι κοινοβουλευτικές ομάδες που θα προκύψουν από τις κάλπες της προηγούμενης Κυριακής σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο να εκλέξουν τελικά ένα άλλο πρόσωπο από αυτά που μας παρουσιάστηκαν ως δήθεν υποψήφιοι από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πολιτικές οικογένειες.

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν τα παραπάνω παρασκηνιακά και ενώ είναι γνωστό σε όλη την Ε.Ε. πως η Αγκέλα Μέρκελ ποτέ δεν συμπάθησε τον υποψήφιο του Λαϊκού Κόμματος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ καθώς πέφτει πολύ ...Γάλλος (αν και Λουξεμβουργιανός) για τα γούστα της, υποκριτικά ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε αποκαλεί φασιστικό το κόμμα της κας. Λεπέν και δηλώνει παράλληλα ανήσυχος για την άνοδο της ακροδεξιάς.

Ξεκάθαρα λοιπόν οι Γερμανοί υποκρίνονται πως κόπτονται για μια Ευρώπη των λαών. Η προτεραιότητα τους είναι μία και δεδομένη: μια γερμανική Ευρώπη όπου θα υποκλίνεται στα οικονομικά κελεύσματα και "θέλω" του Βερολίνο. Όχι. Δεν νοιάζει τους Γερμανούς για τους θεσμούς της Ε.Ε. Τους περιφρονούν όπως περιφρόνησαν τη δημοκρατία στην Κύπρο αποφασίζοντας εκβιαστικά για κούρεμα των καταθέσεων. Όχι. Δεν τους νοιάζει η Ελλάδα. Όταν θα έλθει η ώρα Τσίπρα, ίσως και πιο πριν, πάλι εκβιασμό θα ασκήσουν. Κι ας γνωρίζουν εδώ και τρία χρόνια το πρόβλημα της Χρυσής Αυγής. Και να το θυμηθείτε: οι Γερμανοί στήνουν σκηνικό ώστε η Ελλάδα να αποτελέσει για τη Γαλλία, ότι η Κύπρος αποτέλεσε για εμάς. Ένα αρνητικό και οδυνηρό παράδειγμα.

Ας μην κλαίει λοιπόν ο κ. Σόιμπλε για τη Λε Πεν. Ουσιαστικά αυτή η επιλογή των Γάλλων τον βολεύει στον εκβιασμό που πανευρωπαϊκά ετοιμάζει. Κι αυτό αποδεικνύεται από την στάση της κας. Μέρκελ στο θέμα του σεβασμού των νέων ευρωπαϊκών θεσμών. Δεν της αρέσει ο κ. Γιούνκερ και ήδη μετράει τον τρόπο για να τον αλλάξει. Κι ας ψήφισαν οι Ευρωπαίοοι πολίτες μόλις πριν πέντε ημέρες. Σε αυτή την γερμανική όμως επιλογή εμείς, οι πολίτες της Ε.Ε. πρέπει να απαντήσουμε με έναν και μόνο τρόπο: με περισσότερη Ευρώπη. Με περισσότερη συναίνεση και σύγκλιση των λαών και συζήτηση των κοινών μας προβλημάτων.

Blogger Δημήτρης Μαρκόπουλος
Keywords
Τυχαία Θέματα