Πάλι πάτησαν τα κορδόνια τους

Όποιον πολίτη αυτής της χώρας κι αν ρωτήσεις, είτε αυτός είναι εργαζόμενος, συνταξιούχος, υποαπασχολούμενος ή άνεργος και ανεξάρτητα από το ύψος των εσόδων του, τι θα ήθελε από την κυβέρνηση, το πρώτο πράγμα που θα ερχότανε σαν αυθόρμητη απάντηση, θα ήταν λεφτά, περισσότερα λεφτά.Καλύτεροι μισθοί, καλύτερες συντάξεις που να είναι ίδιες τουλάχιστον με τον μέσο όρο των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Λογικό και κατανοητό. Ποιος δεν θα ήθελε απολαβές των προηγμένων οικονομικά Ευρωπαίων. Μαζί βέβαια με τις καλύτερες αμοιβές, η συντριπτική πλειονότητα θέλει και καλύτερο κράτος, καλύτερες υπηρεσίες, καλύτερη δημόσια
υγεία και παιδεία και λιγότερη ακρίβεια, για να νιώσει κανονικός Ευρωπαίος! Απλό και σαφές νομίζω και φαντάζομαι όλοι λίγο πολύ αυτό θα θέλαμε.Όμως, δυστυχώς υπάρχει αυτό το «όμως».Μια «μικρή λεπτομέρεια» που κανείς μας δεν θέλει να ακούσει και να λάβει υπόψη του. Πού θα βρεθούν αυτά τα λεφτά για να ικανοποιηθούν τα λογικά αιτήματα οικονομικού εξευρωπαϊσμού όλων των Ελλήνων. Μια μικρή λεπτομέρεια που παραβλέπουν ή και αγνοούν ακόμα και μέλη της κυβέρνησης και βουλευτές που θα έπρεπε και πάλι με βάση τη λογική και την καθημερινή ενασχόλησή τους με τα κοινά, να είναι ενήμεροι για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.Ξεχνούν οι περισσότεροι την πρόσφατη καταλυτική χρεοκοπία της χώρας και τις αιτίες που την έφεραν. Ξεχνούν πως η χώρα πρέπει να μη γυρίσει ποτέ ξανά στις λογικές του «δώστα όλα» για να μην ξαναζήσουμε και πάλι την πλήρη ανέχεια. Ξεχνούν πως τα λάθη πρέπει επιτέλους να γίνουν διδάγματα.Τι έχουμε λοιπόν σήμερα και πού βρισκόμαστε; Μετά από πολλά χρόνια γίνεται μια προσπάθεια, αλλά δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να φθάσουμε στα προ χρεοκοπίας επίπεδα μισθών και αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Δίνονται σταδιακά μετρημένες αυξήσεις, γίνονται σταδιακά μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, γίνονται βήματα για να εμφανίσουμε στη διεθνή κοινότητα την εικόνα μιας σοβαρής χώρας για να έρθουν να επενδύσουν, να ενισχυθεί η απασχόληση με καλύτερες αμοιβές, προχωρούν έστω και με αργούς ρυθμούς έργα αναβάθμισης των υποδομών της χώρας αλλά και στοχευμένες αυξήσεις μισθών στους πιο αδικημένους και πληγέντες από τα μνημόνια, συμπολίτες μας όπως οι γιατροί, νοσηλευτές και οι αμειβόμενοι με τον κατώτατο μισθό ή τους δημοσίους υπαλλήλους. Όχι πως αυτές οι αυξήσεις έλυσαν τα προβλήματά τους και δεν ξέρουν πού να τα πρωτοκαταναλώσουν. Αλλά τουλάχιστον παίρνουν το μήνυμα πως η πολιτεία δεν τους ξέχασε και αναγνωρίζει το πρόβλημά τους.Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε αυξήσεις στους στρατιωτικούς. Το ένα κομμάτι αφορούσε την αύξηση που είναι απότοκη της αύξησης των κατώτατου μισθού και την παίρνουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είτε είναι πολιτικό προσωπικό είτε ένστολο. Οι στρατιωτικοί όμως θα πάρουν και κάτι επιπρόσθετο που όμως δεν προέρχεται από τον προϋπολογισμό του κράτους, αλλά από την εξοικονόμηση που προήλθε από τις ανακατατάξεις που έγιναν στη δομή του Στρατού. Οδηγήθηκαν σε αποστρατεία εκατοντάδες ανώτατοι και ανώτεροι αξιωματικοί και περιορίσθηκαν εφεξής οι θέσεις των ανώτατων αξιωματικών όπως και οι γενικευμένες προαγωγές ανά διετία που συμπαρασύρουν και τους μισθούς προς τα πάνω.Για παράδειγμα, αν παρέμεναν στο στράτευμα οι προφανώς αχρείαστοι για τις επιχειρησιακές ανάγκες αποστρατευθέντες, θα στοίχιζαν 75 εκατ. τον χρόνο, ενώ τώρα οι συντάξεις του κοστίζουν 45 εκατ. Η διαφορά αυτή των 30 εκατ. καθώς και οι εξοικονομήσεις από καταργήσεις στρατοπέδων και διαφόρων άλλων ελαστικών δαπανών του υπουργείου Άμυνας, έδωσαν τη δυνατότητα να δοθούν αυξήσεις στο προσωπικό.Έλα μου όμως που ένστολοι δεν είναι μόνο οι στρατιωτικοί αλλά και οι αστυνομικοί, λιμενικοί και πυροσβέστες που βρήκαν πρόθυμους «ευαίσθητους» συμπαραστάτες, από υπουργούς και βουλευτές των κυβερνώντος κόμματος; Και τώρα η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το αρχικό ερώτημα. Πού θα βρει τα λεφτά για να τους ικανοποιήσει και να μην τους στρέψει εναντίον της. Ψάχνει λοιπόν να βρει δημοσιονομικό χώρο για να τους ικανοποιήσει και μοιράζει υποσχέσεις για το Φθινόπωρο και μετά, όταν θα έχει καλύτερη εικόνα των περιθωρίων ή και για να αποφασίσει ποια άλλη κοινωνική ομάδα θα «ρίξει» στη μοιρασιά για να υπάρξει ισονομία στους ένστολους. Εξοικονόμηση βέβαια από τους αστυνομικούς, τους λιμενικούς και τους πυροσβέστες δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει, αφού αυτά τα σώματα έχουν τελείως άλλη δομή και οργάνωση και εντελώς διαφορετικές ανάγκες.Κι όλα αυτά γιατί η κυβέρνηση πάτησε πάλι τα κορδόνια της, αφού βιάστηκε να γίνει ευχάριστη με τους στρατιωτικούς, ενώ θα μπορούσε να τα ανακοινώσει όλα μαζί στη ΔΕΘ και να μη δημιουργήσει αυτά τα αχρείαστα ρήγματα, τόσο στο εσωτερικό της, όσο και μεταξύ των ενστόλων. Την έφαγε με άλλα λόγια η επικοινωνία και στο τέλος όλοι θα είναι στην ουσία δυσαρεστημένοι.Χώρια που, κοινωνία δεν είναι μόνο οι ένστολοι της χώρας οι οποίοι καλά κάνουν και διεκδικούν έναν αξιοπρεπή μισθό. Κοινωνία είναι και τα υπόλοιπα εκατομμύρια των Ελλήνων που έχουν προσδοκίες οικονομικής αναβάθμισης με κάποιον τρόπο και δεν ξέρω τι τελικά θα περισσέψει για αυτούς, όταν μάλιστα το διεθνές περιβάλλον προοιωνίζει χειρότερες και όχι καλύτερες μέρες από οικονομικής άποψης.
Keywords
Τυχαία Θέματα