Ποιες άλλες περιοχές εκτός Καταλονίας απειλούν την συνοχή της Ευρώπης

Μπορεί τις τελευταίες ημέρες η Καταλονία να μονοπωλεί τα διεθνή πρωτοσέλιδα ως η περιφέρεια που θέλει την ανεξαρτησία της από την Ισπανία, ωστόσο η Ευρώπη έχει πολλά άλλα αποσχιστικά κινήματα εντός της που αυτή τη στιγμή παρακολουθούν πολύ στενά τις εξελίξεις στην Ιβηρική Χερσόνησο.

Όπως σχολιάζει το CNBC, οι σεπαρατιστικές κινήσεις στην ΕΕ ποικίλουν από μικρές πολιτείες ως και ολόκληρες περιοχές που θέλουν να γίνουν ανεξάρτητες, για λόγους γλωσσικών και πολιτιστικών διαφορών, μέχρι και οικονομικούς ή ιστορικούς λόγους.

Χώρες όπως

η Γερμανία και η Ιταλία όπου υπάρχουν κρατίδια με διαφορετικές γλώσσες και σημαντικές διαφορές τόσο πολιτιστικές όσο και ιστορικές, τείνουν να έχουν πολυάριθμα κινήματα υπέρ της απόσχισης. Γεωπολιτικοί λόγοι παίζουν επίσης έναν σημαντικό ρόλο σε περιπτώσεις νησιών, όπως πχ στη Σικελία ή τα νησιά Φερόε μεταξύ της Νορβηγίας, της Σκωτίας και της Ισλανδίας ή στην περίπτωση χερσονήσων, όπως η Κορνουάλη στη ΝΔ Αγγλία. Περιοχές αν κι αυτές ζητούν το διαχωρισμό από τα κοντινά κέντρα εξουσίας και μπορεί να προκαλέσουν μεγαλύτερο κατακερματισμό σε μια ήδη εξασθενημένη Ευρώπη.

Κι όπως σχολιάζει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citi, Willem Buiter, «η Ευρώπη των περιφερειών τείνει να κάνει την επανεμφάνισή της».

1. Σκωτία, Βρετανία

Το 2014, η Σκωτία διεξήγαγε ένα ιστορικό δημοψήφισμα για την αποχώρησή της από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου το 55% εξ αυτών ψήφησε κατά της εγκατάλειψης του Ηνωμένου Βασιλείου.

H Nicola Sturgeon, επικεφαλής του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας για την ανεξαρτησία, καλεί τώρα για ένα δεύτερο δημοψήφισμα μόλις καταστεί σαφής η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ.

Η Σκωτία από το 1998 είναι ημιαυτόνομη, με ένα αποκεντρωμένο κοινοβούλιο που χειρίζεται θέματα εκπαίδευσης, υγείας, περιβάλλοντος και δικαιοσύνης.

Η διπλωματία και η άμυνα παραμένουν υπό τον έλεγχο του Λονδίνου.

2. Φλάνδρα, Βέλγιο

Το κέντρο της ΕΕ, το Βέλγιο δεν είναι παρά ένα ενοποιημένο κράτος.

Δημιουργήθηκε το 1830 ως ανεξάρτητο έθνος για να λειτουργήσει ως ρυθμιστικό στοιχείο μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας.

Αλλά είναι ένα μείγμα φλαμανδικών, συντηρητικών βόρειων και γαλλικών, αριστερών νοτίων.

Το φλαμανδικό εθνικιστικό συναίσθημα είναι πιο ισχυρό από ποτέ, και η αυτονομιστική Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) είναι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα στο Βέλγιο και βασικός εταίρος στην κυβέρνηση συνασπισμού.

Το N-VA πιέζει για τη δημιουργία μιας φλαμανδικής δημοκρατίας και κατά τις εκλογές του 2018 μπορεί να έχει την ευκαιρία.

Ο πρόεδρος της Φλάνδρας, Geert Bourgeois, κάλεσε την ισπανική κυβέρνηση να ξεκινήσει συνομιλίες με "τους νόμιμους ηγέτες ενός ειρηνικού λαού".

3. Χώρα των Βάσκων, Ισπανία

Η οργάνωση ETA ιδρύθηκε το 1959 για να προωθήσει τα συμφέροντα της περιοχής των Βάσκων, ενώ αργότερα μετατράπηκε σε μια βίαιη εκστρατεία ανεξαρτησίας που κατηγορήθηκε για 829 θανάτους.

Η ETA διενήργησε την τελευταία επίθεσή της το 2010.

Από τότε έχει αφοπλιστεί τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

Τα μέλη της ETA προσχώρησαν τώρα σε ένα φραγκο-ισπανικό βασκικό πολιτικό κόμμα που ονομάζεται Sortu και εργάζεται για την "πλήρη ελευθερία" του πληθυσμού 2,2 εκατομμυρίων κατοίκων της Βασκικής χώρας.

Ο περιφερειακός πρόεδρος, Inigo Urkullu, ζήτησε την αναγνώριση των καταλανικών και βασκικών εθνών.

4. Νέα Καληδονία, Γαλλία

Με πληθυσμό περίπου 280.000 ανθρώπων, αυτό το αρχιπέλαγος του Νότου του Ειρηνικού αναμένεται να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα μέχρι τον Νοέμβριο του επόμενου έτους σχετικά με την ανεξαρτησία από τη Γαλλία.

Σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία από το 1853, η Νέα Καληδονία κατέληξε σε συμφωνία το 1998 με το Παρίσι για μεγαλύτερη αυτονομία, αν και πολλοί ακτιβιστές λένε ότι η αυτονομία δεν έχει απονεμηθεί πλήρως.

Η Νέα Καληδονία έχει το ένα τέταρτο των γνωστών πηγών νικελίου παγκοσμίως, αλλά όπως συμβαίνει με τις περισσότερες αποικιακές σχέσεις, ο πλούτος είναι "σωστά κατανεμημένος".

5. Κορσική, Γαλλία

Η Κορσική είναι ένα μεσογειακό νησί με πληθυσμό 330.000 κατοίκων.

Είναι μέρος της Γαλλίας με τη δική τoυ γλώσσα.

Το αποσχιστικό Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης της Κορσικής (FLNC) έληξε τον ένοπλο αγώνα του τον Ιούνιο του 2014 και τώρα έδωσε ώθηση για πολιτική λύση στα αιτήματά του.

Από το 2015, οι εθνικιστές έχουν ηγετικό ρόλο στη συνέλευση του νησιού, δεδομένου ότι η Κορσική διαθέτει επί του παρόντος ειδικό διοικητικό καθεστώς που της παρέχει ορισμένες εξουσίες και διατηρεί ισχυρή αυτονομία.

Η συνέλευση της Κορσικής ανέδειξε "την αδιαμφισβήτητη νομιμότητα της κυβέρνησης της Καταλονίας".

6. Νήσοι Φερόε, Δανία

Με πληθυσμό 48.000 κατοίκων, τα νησιά Φερόε θα διεξαχθεί δημοψήφισμα τον Απρίλιο του 2018 σχετικά με ένα νέο σύνταγμα που θα έδινε την αυτοδιάθεση των νήσων.
Οι Νήσοι Φερόε είναι αυτόνομες από το 1948.
Οι εξωτερικές υποθέσεις και η άμυνα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Κοπεγχάγης.

7. Λομβαρδία και Βένετο της Ιταλίας

Αυτές οι πλούσιες περιφέρειες στη βόρεια Ιταλία θα πραγματοποιήσουν μη δεσμευτικά συμβουλευτικά δημοψηφίσματα στις 22 Οκτωβρίου, ζητώντας από τους ψηφοφόρους αν προτιμούν περισσότερη αυτονομία από την κεντρική κυβέρνηση της Ιταλίας.

Οι πολιτικοί στη Λομβαρδία και το Βένετο, οι οποίοι συνθέτουν σχεδόν το ένα τρίτο της ιταλικής οικονομίας, απαιτούν μεγαλύτερο μερίδιο των φορολογικών εσόδων.

8. Νότιο Τιρόλο, Ιταλία

Βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της Ιταλίας και σίγουρα δεν θυμίζει πολλά από Ιταλία, καθώς οι κάτοικοι είναι γερμανοτραφείς, μιλούν γερμανικά και μόνο το ένα τέταρτο εξ αυτών μιλά Ιταλικά.

Παρά το γεγονός ότι είναι αυτόνομη επαρχία από το 1972, γεγονός που της δίνει ένα επίπεδο αυτοδιάθεσης, η περιοχή έχει ένα ισχυρό αποσχιστικό κίνημα, που θέλει την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από την Ιταλία και την επανένωση με την Αυστρία. Σημειώνεται ότι το Τιρόλο ήταν μέρος της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας, αλλά προσαρτήθηκε στην Τιταλία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Keywords
Τυχαία Θέματα