Ρουμανία ή Βουλγαρία

14:36 6/5/2018 - Πηγή: New Money

Λογικό και ανθρώπινο είναι να μη θέλεις να φύγεις από κυβέρνηση και από πρωθυπουργός, ή μάλλον να θέλεις να το παρατείνεις όσο μπορείς. Δεν είναι λογικό να φέρεσαι κατά τρόπο που μαρτυράει ότι δεν έχεις καμία πολιτική ή άλλη ηθική αρχή. Θα μου πείτε, καλά, χθεσινός είσαι, δεν ξέρεις ότι στην πολιτική δεν υπάρχει κανένας ηθικός φραγμός; Υπάρχει και παραϋπάρχει παντού και μάλιστα σε όλο τον κόσμο το όριο, ο πολιτισμός και φυσικά το τεκμήριο της αθωότητας.

Πλην των απολυταρχικών καθεστώτων. Απλά, αυτό που δεν μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς είναι ότι οι ηγέτες-δικτάτορες στα απολυταρχικά

καθεστώτα ξέρουν πως αν πέσουν δεν θα ξαναγυρίσουν, αν δεν τους συμβεί τίποτα πιο κακό. Στην Ελλάδα πώς γίνεται να θέλουν μια διατηρησιμότητα στο πολιτικό σκηνικό και να συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει αύριο; Και ειδικά όταν αυτό το αύριο είναι... σχεδόν σήμερα, δηλαδή πάρα πολύ κοντά.

Επί της ουσίας τώρα, γιατί για την τύχη του κ. Τσίπρα -μετά την πτώση της κυβέρνησης- έχουν χρόνο να ασχοληθούν όλοι όσοι θέλουν ή πρέπει να ασχοληθούν. Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα από τη χρονιά που διανύουμε -που δεν έχει ούτε έκτακτα γεγονότα, ούτε καθυστερήσεις σε αξιολογήσεις κ.λπ.- είναι ότι η Ελλάδα δυστυχώς μπήκε κανονικά σε έναν βάλτο, από τον οποίο δύσκολα θα μπορέσει να βγει.

Το πρόγραμμα δεν περπατάει παρά μόνο για να μαζεύει τους φόρους, στραγγίζοντας ό,τι έχει απομείνει να δουλεύει και να παράγει σε μια χώρα που έχασε περί το 30% του ΑΕΠ της μέσα σε δέκα χρόνια. Μαζεύουν τα πλεονάσματα για να μπορούν να δίνουν ένα χαρτζιλίκι κάθε τέλος τους έτους ή για να διορίζουν κομματικούς στο Δημόσιο, τα ληξιπρόθεσμα χρέη του οποίου, ας μην το ξεχνάμε, έχουν ξεπεράσει αισίως τα 100 δισ. ευρώ. Οσον αφορά στις τράπεζες, σχεδόν ένας στους δύο δεν πληρώνει, ασχέτως αν κορόιδεψαν όλοι μαζί τους εαυτούς τους στην Ευρώπη περνώντας τις ελληνικές πάνω από τον πήχη των stress tests.

Ο πραγματικός δείκτης ανάπτυξης μιας οικονομίας που είναι η αύξηση του ΑΕΠ της κυμαίνεται και θα κυμαίνεται από 1% έως 2% κάθε χρόνο, άρα τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Αν ο ημίτρελος γείτονας αποφασίσει να... επακουμβήσει κάνα πολεμικό πλοίο, τότε το ΑΕΠ θα πάει από 2% στο μείον 2% μέσα σε πέντε μήνες, αφού το μόνο που κινείται είναι ο τουρισμός. Τα 25 εκατομμύρια ξένων που επισκέπτονται τη χώρα μας και οι εταιρείες που παράγουν καταναλωτικά προϊόντα γι’ αυτούς. Ενα επεισόδιο και τέλος. Αλλά και μελλοντικά, μπορεί οι τουρίστες αντί να αυξάνονται να μένουν στάσιμοι, χωρίς να συμβεί καμία εθνική εμπλοκή, αρκεί να ηρεμήσει η γειτονιά μας. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία τρία χρόνια έπρεπε να πληγούν βαρύτατα όλες οι κοντινές τουριστικές αγορές λόγω τρομοκρατίας (Τουρκία, Αίγυπτος, Τυνησία κ.ο.κ.) για να έχουμε εμείς καλύτερα αποτελέσματα.

Πού πάει λοιπόν... το μοντέλο αν δεν γίνει κάτι πολύ δραστικό στην Ελλάδα; Ρουμανία ή Βουλγαρία, για να μην ψάχνουμε τίποτα μακρινά μοντέλα κρίσης όπως αυτό της Αργεντινής. Για την παρούσα κυβέρνηση μια χαρά είναι αυτά, αφού προσομοιάζουν περισσότερο με το ιδεολογικό της υπόστρωμα, το οποίο είναι αρκετά σφιχτό στη διακυβέρνηση και όχι… ιδιαιτέρως δημοκρατικό και φυσικά ελέγχεται πλήρως από τις ξένες δυνάμεις, καθώς και από λίγους ολιγάρχες που ντιλάρουν με το κόμμα και τον αρχηγό του κατά περίπτωση. Ιδανικό γι’ αυτούς, αλλά για τους υπόλοιπους;