Στο Μάτι...

Να συμφωνήσουμε σε κάτι: στο ότι ο νόμος είναι νόμος και πρέπει να τηρείται ό,τι και να γίνει, ακόμα κι αν δυσαρεστεί την κοινή γνώμη, η οποία συνήθως όταν συμβαίνει μια τέτοια μεγάλη τραγωδία όπως στο Μάτι αναζητεί «αίμα στο αίμα». Ηθελε ο κόσμος δηλαδή να δει ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος και αν γίνεται, άμεσες φυλακίσεις σε όσους ανακατεύτηκαν ή και έφταιξαν για την τραγωδία με τους 100 νεκρούς.

Αυτό, όμως, σε μια ευνομούμενη πολιτεία δεν είναι εφικτό γιατί απλά ο νόμος λέει ότι αν δεν έχει δόλο ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να κατηγορηθεί για κακούργημα. Και

δόλο δεν είχε κανείς - εγκληματική αμέλεια ή ό,τι άλλο, ε, ναι, αυτό είναι προφανές από το εισαγγελικό πόρισμα. Οι άνθρωποι και οι αρμόδιες υπηρεσίες που είχαν αναλάβει να φέρουν σε πέρας αυτό το δύσκολο έργο δυστυχώς κουτούλαγαν μεταξύ τους. Ωστόσο δόλο δεν είχαν, άρα το κακούργημα τέλος.

Μέχρι εδώ τα νομικά, όμως, για να πάμε στην ουσία του πράγματος. Ο πρωθυπουργός, που είναι η ανώτατη αρχή της χώρας (επί της ουσίας), θα έπρεπε πρωτίστως να φροντίσει να γίνουν δύο πράγματα αντί για τα καραγκιοζιλίκια που έκανε όλο το καλοκαίρι εξαιτίας των οποίων εκτέθηκε βαριά, τα σόου στην τηλεόραση όπου συντόνιζε δήθεν μετά το συμβάν και κυρίως την απίστευτη συνέντευξη των αρμοδίων που δήλωσαν «θα κάναμε τα ίδια πράγματα αν ξανασυνέβαινε το κακό». Πραγματικός εξευτελισμός και προσβολή νεκρών.

Πρώτον, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να είχε ζητήσει τις παραιτήσεις όλων όσοι εμπλέκονταν στη δια­δικασία, και μάλιστα χωρίς καμία εξαίρεση - είτε έφταιγαν είτε δεν έφταιγαν. Ετσι γίνεται παντού στον κόσμο όταν ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι έχουν γίνει χοντρά λάθη: αν οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να φύγουν, τους διώχνει και ζητάει και συγγνώμη.

Και επειδή κάποιοι θα πουν ότι παρόμοιες τραγωδίες, με φωτιές ή άλλα τραγικά γεγονότα, συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο (ΗΠΑ κ.λπ.), θα διαπιστώσετε ότι οι αρμόδιες εξουσίες πάντοτε καταλήγουν σε αποφάσεις που τιμωρούν βαρύτατα τους υπευθύνους, είτε αστικά είτε ηθικά, απομακρύνοντάς τους από τις θέσεις τους.

Δεύτερον και πιο ουσιαστικό, σε τρεις μήνες θα έρθει και πάλι το καλοκαίρι και ο κίνδυνος να ξανασυμβεί το «επόμενο Μάτι» είναι υπαρκτός. Εχετε δει εσείς κάποιον να προετοιμάζει κάτι ώστε να μην ξαναζήσουμε αυτή την τραγωδία; Ή μήπως βλέπετε τον πρωθυπουργό -που είναι ο βασικός υπεύθυνος- να ασχολείται με οτιδήποτε σχετικό; Πόση ώρα έχει ξοδέψει αλήθεια ο κ. Τσίπρας για να αναλύσει τι συνέβη στο Μάτι και με ποιον τρόπο δεν θα ξανασυμβεί το καλοκαίρι, είτε είναι πρωθυπουργός, είτε πρώην πρωθυπουργός; Μάλλον ούτε λεπτό σε σχέση με την περίφημη «γέφυρα» με κάτι καραγκιόζηδες του Καραμανλή και του ΓΑΠ, που τον στριφογυρνάνε για να γλείψουν κάνα κοκαλάκι της (απερχόμενης) εξουσίας.

Τρεις μέρες, λοιπόν, θα κρατήσει το θαύμα. Θα θυμηθούμε όλοι τα θύματα και τις πονεμένες οικογένειές τους, μια και έγιναν γνωστά τα εισαγγελικά πορίσματα, και μετά θα ασχοληθούμε με τις απίθανες ιστορίες που απλά πάνε χρόνια πίσω την Ελλάδα ή δεν νοιάζουν κανέναν. Σε αυτές ο κ. Τσίπρας είναι πρώτος και καλύτερος, όπως η... επέλαση της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, ενώ την ίδια ώρα αφήνει τον Μαδούρο να κλέβει τον χρυσό της χώρας του μέσω της Ελλάδας. Θα αναθεματίσουμε έτσι γενικά και αόριστα τους δικαστές γιατί δεν... απαγχόνισαν δημοσίως τους υπαίτιους και φυσικά δεν θα ασχοληθούμε ποτέ ξανά με το θέμα αυτό μέχρις ότου συμβεί το επόμενο. Γιατί θα συμβεί αν τα αφήσουν όλα έτσι. Δυστυχώς...

Keywords
Τυχαία Θέματα