Στο Πάνθεον της ελληνικής Ναυτιλίας οι Κουμάνταρος - Γουλανδρής

16:52 11/4/2019 - Πηγή: New Money

του Μηνά Τσαμόπουλου

Οι αείμνηστοι εφοπλιστές Γεώργιος Σ. Κουμάνταρος και Ιωάννης Π. Γουλανδρής εισήχθησαν στο Πάνθεον της Ελληνικής Ναυτιλίας.

Οι δύο ιστορικές προσωπικότητες του κλάδου, αποκαλύφθηκαν ως οι Εισακτέοι του 2018, μπροστά σε περισσότερους από 600 καλεσμένους από την ναυτιλιακή κοινότητα, στην Τελετή Εισαγωγής και Δείπνου 2019 που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Η ψηφοφορία

για τους Εισακτέους διεξάγεται ετησίως μεταξύ των μελών της Ακαδημίας του Πανθέου της Ελληνικής Ναυτιλίας, που σήμερα αριθμεί περίπου 300 διακεκριμένα άτομα της Ελληνικής ναυτιλίας. Η ακεραιότητα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και τα τελικά αποτελέσματα εποπτεύονται από την διεθνή ελεγκτική εταιρία, Deloitte.

Οι νέοι Εισακτέοι σε αλφαβητική σειρά είναι:

Ιωάννης Π. Γουλανδρής (1907-1950)

O πρωτότοκος γιος του Πέτρου Ι. Γουλανδρή και της συζύγου του Χρυσής, ο Ιωάννης Π. Γουλανδρής γεννήθηκε στην Άνδρο το 1907 και νωρίς στην σταδιοδρομία του εργάστηκε για την οικογενειακή εταιρία Goulandris Brothers στο Λονδίνο.

Το 1937, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ιωάννης Π. Γουλανδρής αποφάσισε μαζί με τα αδέρφια του να δραστηριοποιηθούν ανεξάρτητα ιδρύοντας την δική τους ναυτιλιακή επιχείρηση γνωστή ως Υιοί Πέτρου Γουλανδρή. Λίγο αργότερα, αυτός και τα αδέλφια του διέκριναν ενδεχόμενες ευκαιρίες και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ο Ιωάννης έστρεψε την προσοχή του στο Μόντρεαλ, μια πόλη με έντονη ελληνική παρουσία μετά τον πόλεμο, και – με τη δική του καθοδήγηση - η οικογένεια ίδρυσε την Andros Shipping, αγόρασε και κατασκεύασε πλοία στον Καναδά, και ακόμη ίδρυσε μια γραμμή μεταφοράς γενικού φορτίου από τον Καναδά στην Άπω Ανατολή.

Παρά το νεαρό της τότε ηλικίας του, τα επιχειρηματικά ένστικτα και η ενέργεια του Γιάννη Π. Γουλανδρή, στα μέσα της δεκαετίας του 1940 έπαιξαν ηγετικό ρόλο στην δημιουργία μιας νέας ναυτιλιακής επιχείρησης και του έδωσαν το παρατσούκλι «Μεγαλέας». Δυστυχώς ο Γιάννης Π. Γουλανδρής απεβίωσε το 1950, από καρδιακή ανεπάρκεια, σε ηλικία μόλις 43 ετών. Ωστόσο είχε ήδη θέσει τα θεμέλια για να μπορέσουν τα αδέλφια του στην συνέχεια, να υλοποιήσουν τα οράματά του στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Γεώργιος Σ. Κουμάνταρος (1922-2016)

Κατά την διάρκεια της 70ετούς σταδιοδρομίας του στην ναυτιλία, δημιούργησε πολλές μακροχρόνιες εμπορικές συνεργασίες με διεθνείς εταιρίες του βιομηχανικού τομέα, όπως στον χάλυβα, αλουμίνιο, κάρβουνο, τσιμέντο και πετρέλαια. Ανέκαθεν είχε την πεποίθηση πως η ναυτιλία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της βιομηχανικής αλυσίδας και αναλόγως, πάντα φρόντιζε να προσφέρει καινοτόμες λύσεις στον τομέα των μεταφορών και εφοδιασμού.

Πρωτοστάτησε στη χρήση πλοίων με δικά τους μέσα εκφόρτωσης προς εξυπηρέτηση των βιομηχανικών του συνεργατών ενώ σχεδίασε και εφάρμοσε πρωτοποριακές μεθόδους μεταφόρτωσης σε διάφορες χώρες όπως την Γουιάνα, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Γουινέα και την Νιγηρία. Τα μακρόχρονα ναυπηγικά του προγράμματα ξεχώριζαν από την σημασία στην λεπτομέρεια, τις υψηλές προδιαγραφές και τα καινοτόμα σχέδια.

Το 1960 παρουσιάστηκε η ευκαιρία να ιδρύσει αλευρομηχανία στην Νιγηρία, και διεύρυνε την εταιρία καθιστώντας την μία εκ των ηγετικών βιομηχανιών της χώρας που σήμερα απασχολεί 12,000 υπαλλήλους. Με παρουσία στην χώρα για περισσότερα από 58 συναπτά έτη, έχαιρε εξαιρετικής φήμης και ιδιαίτερου σεβασμού.