Στροφή στον ρεαλισμό ή ένας ακόμα ελιγμός;

09:28 18/7/2016 - Πηγή: New Money

Κάποιοι έσπευσαν να επισημάνουν τη στροφή στον ρεαλισμό του πρωθυπουργού από τα λεγόμενά του στην πρόσφατη απρόσμενη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ.
Η αναφορά του ότι σήμερα είναι αριστερή ιδεολογία οι ιδιωτικοποιήσεις, οι επενδύσεις και η εξασφάλιση θέσεων εργασίας εξέπληξε είναι αλήθεια θετικά γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια η Αριστερά πορεύτηκε και πολιτεύτηκε με τα λάβαρα του ενισχυμένου κράτους και έστελνε στο πυρ το εξώτερον τον ιδιωτικό τομέα και το επιχειρείν.

Η σημερινή μετάλλαξη του κ. Αλέξη Τσίπρα,

όμως, δεν έχει καμιά αξία αν δεν δούμε και δεν ακούσουμε και από τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του και τα στελέχη του ανάλογες τοποθετήσεις και, κυρίως, αν δεν ακούσουμε μια γενναία αυτοκριτική για τις λαοπλάνες απόψεις τους που δημιούργησαν ένα λαϊκιστικό τσουνάμι και παρέσυραν χιλιάδες πολίτες να τους εμπιστευτούν και να πιστέψουν ότι αυτοί έχουν το μαγικό ραβδάκι για να μας απαλλάξουν διά παντός από μνημόνια, λιτότητες και αδικίες. Δεν έχει καμιά αξία μια αναφορά ότι άλλο να τα λες σε θεωρητικό επίπεδο και άλλο όταν βλέπεις τα πράγματα μέσα από θέση ευθύνης για το μέλλον της χώρας, όταν την ίδια στιγμή σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής οι ιδεοληψίες, ο ρεβανσισμός και οι διακρίσεις ανάμεσα σε ημετέρους και άλλους διογκώνονται καθημερινά.

Δεν είναι ρεαλισμός να επιβάλλεις τόσο ασύμμετρους φόρους και τέτοιες απάνθρωπες μειώσεις εισοδήματος στη συντριπτική πλειονότητα του λαού και να επιμένεις ότι οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές ήταν επιτυχέστερες από τους προηγούμενους.

Είναι υποκριτικό να λες ότι δεν συνέβη και τίποτα σπουδαίο από τις ατέρμονες καθυστερήσεις στις -τρόπος του λέγειν- διαπραγματεύσεις όταν ο ίδιος ο Κλάους Ρέγκλινγκ δηλώνει ότι αυτές στοίχισαν στη χώρα 100 δισ. ευρώ ή 86 δισ. όπως εκτιμά συντηρητικά ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Δεν πείθεται κανείς πια όταν λέει ο πρωθυπουργός ότι η συμφωνία που έφερε ήταν επωφελής για τους Ελληνες και σαφώς καλύτερη από αυτήν που θα επιτύγχαναν οι προηγούμενοι γιατί οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και το κόστος έχει ήδη επιμεριστεί για τον καθέναν από εμάς και είναι εξοντωτικό.

Τυχαίο είναι μήπως που σχεδόν όλοι οι Ελληνες αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους σε Εφορία, τράπεζες, ΔΕΚΟ ή προσχώρησαν όλοι στο συριζαϊκό κίνημα «Δεν πληρώνω»!

Ναι, θα συμφωνήσω ότι με τη συμφωνία Τσίπρα η χώρα γύρισε σελίδα. Αυτή όμως η σελίδα είναι μαύρη και δεν αφήνει χαραμάδες έστω αισιοδοξίας ότι εφεξής τα πράγματα θα βελτιώνονται. Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι η χώρα θα σέρνεται για χρόνια και σε κάθε στροφή θα μας περιμένουν νέες δυσάρεστες εκπλήξεις, ως απόρροια των συμφωνηθέντων. Οι οικονομικοί στόχοι θα πέφτουν συνεχώς έξω γιατί δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότητα και εισόδημα και ο αυτόματος κόφτης καιροφυλακτεί και θα κόβει από το βιοτικό μας επίπεδο. Και μπορεί η χώρα ως προς τις εξωτερικές της υποχρεώσεις να είναι καλυμμένη μέχρι το 2018, εσωτερικά όμως δεν υπάρχει καμιά εγγύηση.

Καμιά εγγύηση ότι θα έρθουν επενδυτές (και γιατί άλλωστε να το κάνουν, όταν τυγχάνουν τέτοιας εχθρικής αντιμετώπισης από υπουργούς και στελέχη του κυβερνητικού σχηματισμού), αφού τα αντικίνητρα και το θεσμικό πλαίσιο δεν αφορούν σε σοβαρούς επενδυτές αλλά σε κορόιδα και μαζοχιστές. Εδώ δεν μπορεί αυτή η χώρα να κρατήσει τις δικές της μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες μεταναστεύουν στη Βουλγαρία και στην Κύπρο για να γλιτώσουν και να διασωθούν, θα έρθουν και ξένοι; Μόνο επιλεκτικά σε συγκεκριμένους τομείς, όπου η γεωστρατηγική θέση της χώρας προσφέρει ακόμα κάποια πλεονεκτήματα όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές και η ενέργεια.

Οπως και καμιά εγγύηση ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση μπορεί να κάνει τη θετική διαφορά γιατί απλούστατα όλη της η πορεία στηρίχτηκε και στηρίζεται σε ένα αφήγημα κίβδηλο, το οποίο σιγά-σιγά αντιλαμβάνονται και οι ξεγελασμένοι πολίτες που έψαχναν μέσα στην απελπισία τους από κάπου να πιαστούν και τώρα τους γυρίζουν την πλάτη.

Με άλλα λόγια, πληρώνουμε ακριβά τα εντατικά φροντιστήρια της κυβέρνησης για να μάθει τους κανόνες του παιχνιδιού, στις πλάτες μιας χώρας και ενός λαού. Είναι μάλιστα προκλητικό να λέει τώρα ο πρωθυπουργός πως «αυτοί που μας ψήφισαν κατά βάθος γνώριζαν ότι στο τέλος θα συμβιβαστούμε». Δεν το γνώριζαν, όπως ούτε και γνωρίζουν πού θα φτάσει ο λογαριασμός αν εξαντληθεί η τετραετία.