Από τα Αμφιθέατρα του ΤΕΙ Ψαχνών στους δρόμους του Λονδίνου

10:53 12/6/2017 - Πηγή: New Money

Του Κώστα Τσαούση

∆εν είναι ο τόπος, ούτε καν η απόσταση, αλλά η δύναµη που κρύβει µέσα της η ίδια η απόφαση για τη µετάβαση... Το ταξίδι, που λένε και οι ποιητές. Το σχόλιο αφορά την περίπτωση ενός νέου Ελληνα που τόλµησε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και χρονικές συγκυρίες να ρισκάρει και να διεκδικήσει το όνειρό του - ακόµη και αν αυτό δεν ήταν απολύτως καθαρό στην αρχή.

Ο Τάκης Μαλαβέτας, που οδεύει πια στα 31, βρίσκεται εγκατεστηµένος στην αγγλική πρωτεύουσα και µαζί µε άλλους δύο συνεταίρους του προσπαθεί -στην ανοιχτή θάλασσα της αγοράς- να πείσει τους Λονδρέζους καταναλωτές

να τους προτιµήσουν για να φέρουν τα ψώνια στην πόρτα τους - και µάλιστα µέσα σε χρονικό διάστηµα µιας ώρας από την παραγγελία. Την περασµένη Παρασκευή φορώντας το πράσινο µπλουζάκι µε το λογότυπο της Convibo -της εφαρµογής που ήδη εµπιστεύονται χιλιάδες Λονδρέζοι, ακόµη και η διαθεσιµότητα της παρεχόµενης υπηρεσίας αφορά ένα µικρό µόλις ποσοστό της αχανούς µητρόπολης- κάθισε χαλαρά απέναντί µου σε ένα τραπέζι στο καφέ του Μουσείου Μπενάκη (επί της οδού Πειραιώς) για να τα πούµε και από κοντά περιµένοντας να αρχίσει το τελευταίο Open Coffee της σεζόν.

Ο ίδιος ήταν οµιλητής - ο πρώτος στη σειρά. Τον είχαν αναγγείλει και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πήγαν από απλή περιέργεια να δουν και να ακούσουν από έναν νέο επιχειρηµατία που εµφανισιακά θυµίζει φοιτητή τι κάνει στο Λονδίνο και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει χρηµατοδότηση που υπερβαίνει το ποσό των 1,2 εκατ. ευρώ. Πάντως, όσοι είχαν προλάβει να διαβάσουν το ενηµερωτικό υλικό για τη συνάντηση γνώριζαν τα βασικά δεδοµένα - ότι, για παράδειγµα, είναι συνιδρυτής και CEO της Convibo, µιας υπηρεσίας εκπλήρωσης παραγγελιών σούπερ µάρκετ µε παράδοση εντός λίγων ωρών που δραστηριοποιείται στο Λονδίνο κ.τ.λ.

Εµένα, όµως, ξεψαχνίζοντας το βιογραφικό του άλλα µου είχαν κάνει εντύπωση. Οπως το γεγονός ότι δεν ήταν ένας κλασικός κολεγιόπαις µε τα λεφτά του µπαµπά που θεώρησε νεανικό καθήκον του να φτιάξει (και εκείνος) µια startup στο Λονδίνο. Κάθε άλλο, ο Τάκης από τα αµφιθέατρα ενός περιφερειακού ΤΕΙ -στα Ψαχνά της Εύβοιας- βρέθηκε στους δρόµους και στις πόρτες των σπιτιών του Λονδίνου. Πάντως, για την ακρίβεια του πράγµατος το ταξίδι Ψαχνά - Λονδίνο είχε και µία παράκαµψη. Το Κόβεντρι.

Σε αυτή την αγγλική πόλη έχει την έδρα του το University of Warwick. Εκεί µε πολύ κόπο (και κυρίως δουλειά για την εξασφάλιση του επιούσιου) έκανε το µάστερ του πάνω στην Καινοτοµία και την Επιχειρηµατικότητα, έχοντας εστιάσει την προσοχή του πάνω στα διαθέσιµα µοντέλα για online grocery delivery.

Στο πανεπιστήµιο ο Τάκης ήταν τυχερός. Βρήκε τους µελλοντικούς του συνεταίρους. Αρχισαν από το µηδέν... Τότε, στα πρώτα δηµοσιεύµατα που υπήρξαν, όλοι µιλούσαν για ένα µοντέλο το οποίο φιλοδοξεί να αλλάξει τον τρόπο που ψωνίζει ο καταναλωτής προϊόντα από το σούπερ µάρκετ και το οποίο δηµιούργησε µία οµάδα νέων επιχειρηµατιών από το Πανεπιστήµιο του Warwick, µεταξύ των µελών της οποίας βρίσκεται και ένας Ελληνας. Η ιδέα τους ήταν απλή και κατανοητή - ασχέτως του αν το πεδίο εφαρµογής της ήταν η επικράτεια του ίδιου του πανεπιστηµίου.

Ας ξεκινήσουµε από την ιδέα. «Ψωνίζοντας διαδικτυακά από το Convibo, ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να διαλέξει προϊόντα από διαφορετικά σούπερ µάρκετ και συνοικιακά καταστήµατα τροφίµων, τα οποία παραλαµβάνει στον ελεύθερο χρόνο του από ειδικά διαµορφωµένες θυρίδες-ψυγεία. Η παράδοση όλων των προϊόντων γίνεται την ίδια ηµέρα και δεν υπάρχει ελάχιστο όριο αγορών».

Σε αυτή την πανεπιστηµιακή startup εκτός από τον Τάκη Μαλαβέτα ήταν και ο Gregor Tschurtschenthaler και ο Christian Lerke. Και οι τρεις, ένας Ελληνας, ένας Αυστριακός και ένας Γερµανός, είχαν, πέραν όλων των άλλων κοινών στοιχείων, ένα µεταπτυχιακό τίτλο στο ίδιο αντικείµενο. Αυτός ο τίτλος ήταν και η αφορµή και το ουσιαστικό τους εφόδιο. Η εταιρεία τους ιδρύθηκε το 2013 και όλα όσα είχαν στη διάθεσή τους - µεταφορικό µέσο για τις παραγγελίες ή αποθηκευτικοί χώροι- ήταν εντελώς αυτοσχέδιες κατασκευές.

Ενα φθηνό ποδήλατο µε µια µικρή καρότσα και κάποια ερµάρια της συµφοράς για να... φιλοξενούνται οι παραγγελίες των πελατών. Σήµερα, στο αχανές Λονδίνο δεν έχουν ιδιόκτητο στόλο µε βαν ή µηχανάκια, ούτε καν υπαλλήλους.

Εχουν σταθερούς συνεργάτες που αναλαµβάνουν να εκτελούν τις παραγγελίες και να τις διανέµουν. Με λίγα λόγια, είναι ταυτόχρονα αγοραστές και διανοµείς. Μάλιστα ο πελάτης γνωρίζει ποιος ψωνίζει για εκείνον και µπορεί να επικοινωνήσει µαζί του - να αλλάξει τη λίστα της παραγγελίας, αλλά και να συζητήσει µαζί του για προϊόντα που βρήκε ή δεν βρήκε στο ράφι - (Είδη µαναβικής, ψάρια κ.ά.). Αυτό δηµιουργεί µια ανέλπιστη οικειότητα που ενδυναµώνει και χτίζει σχέσεις εµπιστοσύνης. Αλλωστε σε τέτοιες σχέσεις µπορεί να βασιστεί και το θεαµατικό ποσοστό αύξησης του τζίρου αλλά και της συνολικής ανάπτυξης, που φθάνει και ξεπερνά το 30%. Στην περίπτωση της Convibo τα πράγµατα είναι απλά.

Απλούστερα δεν γίνεται... ∆εν υπάρχουν π.χ. περίεργα logistics, ούτε καν αποθήκες. Ενας συνεργάτης -αφού πάρει την παραγγελία- πηγαίνει στο σούπερ µάρκετ, ψωνίζει και στη συνέχεια µέσα σε διάστηµα µιας ώρας θα έχει παραδώσει την παραγγελία στην πόρτα του πελάτη. Περισσότερες τεχνικές λεπτοµέρειες δεν έχουν σηµασία. Αλλωστε δεν τις συγκράτησα καν. Αντίθετα µε αυτό, πρόσεξα ότι ο Τάκης ψάχνει να δηµιουργήσει µια µικρή οµάδα συνεργατών που θα έχει ως βάση την Αθήνα. Θα δουλεύει από εδώ για την Convibo στο Λονδίνο. Ελληνας ο ίδιος, Ελληνες κατά 80% και οι επενδυτές του. Λογικό ακούγεται για να είναι ένα πρώτο δειλό βήµα για την εγχώρια αγορά