Θα γίνουμε Λας Βέγκας ή Σίλικον Βάλεϊ;

08:18 28/1/2014 - Πηγή: New Money

Η ανάπτυξη είναι η μαγική λέξη των τελευταίων ετών. Η εκάστοτε κυβέρνηση την προαναγγέλει για το επόμενο έτος, αλλά αυτή δεν εμφανίζεται. Μένει να δούμε εάν φέτος θα γίνει η έκπληξη, αλλά ακόμα και στην περίπτωση που τα αισιόδοξα σενάρια επιβεβαιωθούν το βέβαιο είναι ότι η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί ουσιαστικά.

Εάν δούμε την πορεία που ακολουθούν τα πράγματα μέχρι σήμερα και προβάλουμε στο μέλλον τις εξελίξεις που θα φέρει η συνέχιση της εσωτερικής υποτίμησης, το συμπέρασμα είναι ότι η όποια ανάπτυξη έρθει δεν θα έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα επιτρέψουν στη μεγάλη μάζα των πολιτών

της χώρας μας να απολαύσει ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο.

Με τον τρόπο που κινούνται σήμερα τα πράγματα, το καλό σενάριο προβλέπει ότι οι Έλληνες θα εργάζονται με χαμηλές αμοιβές, σε τομείς χαμηλής προστιθέμενης αξίας.

Το στερεότυπο για τα “γκαρσόνια της Ευρώπης” δεν είναι ευχάριστο, αλλά αποδίδει σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα.

Είναι άλλωστε σαφής ο στόχος των μνημονιακών πολιτικών να πέσουν οι αξίες της εργασίας, της γης και των επιχειρήσεων, ώστε να δελεαστούν ξένα κεφάλαια. Και ο βασικός τομέας που φαίνεται ικανός να προσελκύσει επενδύσεις είναι ο τουρισμός -και είναι λογικό ως ένα βαθμό, αφού εκεί βρίσκεται το φυσικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας. Σύγχρονες μονάδες “ποιοτικού” τουρισμού, με καζίνα και μαρίνες, ξένης ιδιοκτησίας κατά κύριο λόγο, με Έλληνες υπαλλήλους.

Ασφαλώς, τέτοιες επενδύσεις έχουν πολλά πλεονεκτήματα. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν αρκούν.

Ένα τέτοιο μοντέλο ανάπτυξης αφήνει απ’ έξω το ανθρώπινο δυναμικό με σπουδές υψηλής εξειδίκευσης. Αφήνει δηλαδή ανεκμετάλλευτο το άλλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχει η Ελλάδα: Μια νέα γενιά με καλές σπουδές και δεξιότητες που έχει σπουδάσει στα (πολύ καλά, παρά τα όσα ακρίτως και χάριν σκοπιμοτήτων λέγονται) ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ ένα μεγάλο τμήμα της έχει φοιτήσει και στο εξωτερικό, χάρη στο παραδοσιακό “απωθημένο” των Ελλήνων που θέλουν τις καλύτερες σπουδές για τα παιδιά τους.

Γιαυτό άλλωστε, η νέα γενιά με τα καλύτερα προσόντα μεταναστεύει στο εξωτερικό. Έχουν κατανοήσει ότι δεν πρόκειται για μια προσωρινή κρίση με ευκαιρίες που θα έρθουν μόλις περάσουν τα δύσκολα, αλλά για μια μακροχρόνια έλλειψη ευκαιριών.

Είναι το πρόβλημα που όλο και συχνότερα έρχεται στο προσκήνιο, ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα σχέδιο για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, το οποίο θα δημιουργεί ευκαιρίες εδώ, στη χώρα μας, για τη νέα γενιά, επενδύοντας στην οικονομία της γνώσης και την καινοτομία.

Αυτοί άλλωστε είναι οι τομείς στους οποίους “ποντάρουν” οι βόρειες χώρες. Είναι το Βερολίνο που αρχίζει να εξελίσσεται σε θερμοκήπιο για εταιρείες τεχνολογίας, χάρη στα ταλέντα που μεταναστεύουν από το ρημαγμένο ευρωπαϊκό Νότο.

Γιαυτό λοιπόν χρειάζεται όραμα, που δεν θα βλέπει την ανάπτυξη μέσα από το μοντέλο του “Λας Βέγκας” αλλά με εκείνο της “Σίλικον Βάλεϊ”.

Όνειρα, θα σκεφτούν ορισμένοι. Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι αυτά έχουν ξανακουστεί στο παρελθόν. Όμως τώρα έφτασε ο “κόμπος στο χτένι” και πρέπει να γίνουν όσα δεν έγιναν στο παρελθόν.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου