Θα κάνει μεταρρυθμίσεις ο «χουβαρντάς»;

09:20 22/11/2017 - Πηγή: New Money

Καθώς πλησιάζουμε σε μια -καθόλου «καθαρή»- έξοδο από τα μνημόνια, διαπιστώνουμε ότι όχι μόνο δεν κάναμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα άλλαζαν την κατάσταση, αλλά, αντίθετα, διαλύσαμε την οικονομία και παραμένουμε απροστάτευτοι από τους τοπικούς δαίμονες.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα εξαγοράσει ψηφοφόρους δίνοντάς τους λεφτά, το βάφτισε αυτό κοινωνικό μέρισμα και παράλληλα ομολόγησε ότι βρήκε τα λεφτά αυτά από την υπερφορολόγηση. Το παίζει γαλαντόμος, ανοιχτοχέρης, χουβαρντάς, λέγοντας ότι θα μοιράσει χρήμα σε φτωχούς (τους οποίους ο ίδιος φτωχοποίησε) και το χρήμα που λέει ότι

θα μοιράσει το πήρε από τις τσέπες όλων και όχι φυσικά από τους πλούσιους. Με τα λεφτά των άλλων παριστάνει τον λαϊκό ήρωα.

Ο Τσίπρας δηλώνει πως κάνει αναδιανομή του πλούτου, ενώ αυτό που κάνει είναι να γενικεύει τη φτώχεια και να διατηρεί στο απυρόβλητο όλες τις αιτίες της κατάρρευσης της χώρας.

Οι αιτίες αυτές είναι η πελατειακή σχέση πολιτικών, κομμάτων και δημόσιας διοίκησης και η -πάλι πελατειακή- σχέση αυτών των τριών με τους πολίτες και κάποιους επιχειρηματίες.

Εφόσον οι μνημονιακές κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα τη σημερινή, κατόρθωσαν να διατηρήσουν το ίδιο μοντέλο δημόσιας διοίκησης χωρίς να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι αιτίες της κρίσης δεν εξαλείφθηκαν. Υπάρχουν και θα τις βρούμε ξανά μπροστά μας.

Ολα όσα παρουσιάστηκαν ως μεταρρυθμίσεις μόνο μεταρρυθμίσεις δεν ήταν. Η υπερφορολόγηση, η μείωση των εισοδημάτων, το κλείσιμο των επιχειρήσεων δεν είναι μεταρρυθμίσεις.

Είναι μέτρα απελπισίας που αποσκοπούν στο να μαζέψει το Δημόσιο όλο το χρήμα για να επιβιώσει. Ετσι, το Δημόσιο σκοτώνει όλους τους άλλους, διαλύει την οικονομία και καταστρέφει τις προοπτικές της νέας γενιάς για να διατηρήσει την ισχύ του.

Καθώς λοιπόν φτάνουμε στο υποτιθέμενο τέλος των μνημονίων, ίσως αρχίσει επιτέλους και η εφαρμογή κάποιων μεταρρυθμίσεων.
Οχι επειδή ωρίμασαν οι πολιτικοί αλλά επειδή εξαντλήθηκε η δυνατότητα των πολιτών να πληρώνουν.

Εφόσον το πλεόνασμα στηρίχθηκε στους φόρους και την παύση πληρωμών των υποχρεώσεων του Δημοσίου είναι μη διατηρήσιμο.

Οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη με τα οποία τους φορτώνει κάθε χρόνο η κυβέρνηση μέσω της αύξησης των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Για να διατηρηθεί το πλεόνασμα πρέπει να μειωθούν τα έξοδα του Δημοσίου. Και αυτό γίνεται μέσω μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση.

Θα τις κάνει ο Τσίπρας; Θα προσπαθήσει να τις αποφύγει όσο μπορεί, αλλά, πάνω απ' όλα, θέλει να διατηρήσει την εξουσία και να εξασφαλίσει ότι μελλοντικά μπορεί να διατηρήσει το κόμμα του. Θα κρίνει λοιπόν τι τον συμφέρει πολιτικά και προσωπικά και θα αποφασίσει. Στην καλύτερη περίπτωση, θα λέει ότι κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν θα εφαρμόζει αυτά που ψηφίζει. Οπως κάνει μέχρι σήμερα. Θα αφήσει την καυτή πατάτα στον Μητσοτάκη; Ισως. Το ερώτημα είναι αν και η Νέα Δημοκρατία θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις διότι και εκείνη είναι ένα λαϊκίστικο κόμμα, ανεξαρτήτως του τι πιστεύει προσωπικά ο αρχηγός της.

Για να συνέλθει η χώρα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο. Και όλες οι μεταρρυθμίσεις αφορούν το Δημόσιο και τον πολιτικό κόσμο.

Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων σε συνδυασμό με την παροχή κινήτρων στους ικανούς και με τη σύνδεση αμοιβής και ιεραρχικής ανόδου με την παραγωγικότητα είναι η πρώτη μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει για να μειωθεί το κόστος του Δημοσίου, να περιοριστεί η διαφθορά και να βελτιωθεί το επίπεδο των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών.

Η μείωση της γραφειοκρατίας και του κόστους που αυτή προκαλεί στους πολίτες είναι επίσης αναγκαία. Σε όλες τις λίστες των διεθνών οργανισμών βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις εξαιτίας της γραφειοκρατίας και των εμποδίων που θέτει το Δημόσιο στην οικονομία.

Αν κάποιος πρωθυπουργός αποφασίσει να κρίνει τους υπουργούς του με βάση τη βελτίωση της θέσης κατάταξης της χώρας στις διεθνείς λίστες στον τομέα που κάθε υπουργός εποπτεύει, τότε και μόνο τότε θα δούμε μια πραγματική βελτίωση της ζωής στην Ελλάδα. Διότι τότε ο κρινόμενος υπουργός και συνολικά η κυβέρνηση θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης. Θέλει κάποιος πολιτικός να το κάνει αυτό; Δεν φαίνεται να θέλει κανείς, αλλά και να θέλει δεν το λέει, διότι αν το πει η δημόσια διοίκηση θα τον εγκαταλείψει και θα τον εμποδίσει.

Ο μόνος τρόπος λοιπόν να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις είναι μέσω της πίεσης των ξένων, η οποία θα συνεχιστεί ακόμη και αν υποθέσουμε ότι επισήμως τελείωσε το μνημόνιο.

Ανεπισήμως βέβαια θα εφαρμόζεται για πολλά χρόνια, μέχρι να ορθοποδήσει η χώρα, κάτι που θα γίνει μόνο όταν ολοκληρωθούν οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Μόνο υπό πίεση και αν δεν έχουν κανένα άλλο «ισοδύναμο» οι Ελληνες πολιτικοί θα εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις - κλαίγοντας και βρίζοντας βεβαίως.

Τελικά αφού μας καταλήστευσε το κράτος, θα αναγκαστεί να κάνει όλα όσα απέφυγαν οι πολιτικοί που διοίκησαν τη χώρα μέχρι σήμερα. Κάποια στιγμή, πάντως, κάποιος θα υποχρεωθεί να τα κάνει αφού εμείς δεν θα έχουμε άλλα λεφτά να του δώσουμε.