Θ.Δρίτσας: Το κράτος έχει σταθεί δίπλα στην ελληνική ναυτιλία μέχρι… παρεξηγήσεως

16:45 14/1/2016 - Πηγή: New Money

Του Μηνά Τσαμόπουλου

Τα ξίφη τους διασταύρωσαν ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητήριου Ελλάδας, Γιώργος Γρατσος και ο υπουργός Ναυτιλίας, Θοδωρής Δρίτσας στο πλαίσιο της εκδήλωσης για την κοπή της πίτας του ΝΕΕ που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Αφορμή στάθηκε η τοποθέτηση του Γ.Γράτσου όπου μεταξύ άλλων υπογράμμισε την έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας που οδήγησε σε παρακμή ελληνικούς ναυτιλιακούς και παραναυτιλιακούς κλάδους προς όφελος ξένων επενδυτών. Ανέφερε ως χαρακτηριστικά παραδείγματα

την ναυπηγοεπισκευή, την ελληνική κρουαζιέρα και την ακτοπλοία.

Ο υπουργός συμφώνησε σε κάποια από τα σημεία του προέδρου του ΝΕΕ όμως δήλωσε χαρακτηριστικά: «το κράτος έχει σταθερούς δεσμούς με την ελληνική ναυτιλία και «μέχρι παρεξηγήσεως» έχει σταθεί δίπλα της» για να συμπληρώσει στη συνέχεια: «Αν ζητάμε στήριξη της ανταγωνιστικότητας αυτή μπορεί να γίνει με σταθερές και μόνιμες σχέσεις»

Ο Γιώργος Γράτσος από την πλευρά του επεσήμανε ότι «οι επενδυτές, όπως και οι πρόσφυγες, οδεύουν σε ελκυστικά και ασφαλή καταφύγια.

Η Ιρλανδία έχει 12% γκρίζα οικονομία και μικρότερους φορολογικούς συντελεστές, ενώ εμείς 24%, δηλαδή 21.6€ δις παραπάνω (βάσει ΑΕΠ), και υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές(2), για να συντηρούμε σπάταλο δημόσιο. Μπήκε σε μνημόνιο τον Νοέμβριο του 2010, 6 μήνες μετά από μας. Ανέκαμψε; το 2014 είχε αύξηση ΑΕΠ 5.2% και το 2015 εκτιμάται 7%. Κρατικά έξοδα συρρικνώθηκαν. Τιμές σπιτιών και νοίκια είναι σχεδόν σε ιστορικά υψηλ. Εδώ ακόμα καταρρέουν, και μαζί τους τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις. Αν λειτουργούσαμε σαν Ιρλανδοί θα είχαμε διπλάσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, και θα είχαμε ήδη ανακάμψει. Εμείς συνεχίζουμε να έχουμε ύφεση, πτώση αξιών και μερικά μνημόνια ακόμη. Προφανώς, κάτι πολύ λάθος κάνουμε.»

Στη συνέχεια, ανέφερε αναλυτικά παραδείγματα που άπτονται της ναυτιλίας:

-Ο Πειραιάς μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να αναδειχθεί σε Διαμετακομιστικό Κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν επιτέλους, μετά από 20ετή προσπάθεια, κατάφερε να αποκτήσει σιδηροδρομική σύνδεση άρχισαν να τον χρησιμοποιούν περισσότερες πολυεθνικές. Ήθελαν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό ιδιωτικοποίησής 3 εταιρείες. Με την παρεμπόδιση διελεύσεως των τρένων, φορτία άρχισαν να τον παρακάμπτουν. Με τις αλλαγές προδιαγραφών τελικά μόνο η COSCO υπέβαλε προσφορά.

-Κάποτε η ναυπηγοεπισκευή έσφυζε, δημιουργώντας πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας και πλούτο. Κατασκευάζαμε νεότευκτα, μετασκευάζαμε πλοία σε επιβατηγά/ οχηματαγωγά κ.α., επισκευάζαμε το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνόκτητου στόλου. Από την δεκαετία του '70 άρχισε ο κατήφορος και φτάσαμε στην σημερινή απαξίωση, παρ' όλους τους πολύ καλούς τεχνίτες και ναυπηγούς μας και σημαντικά χαμηλότερο κατά κεφαλή ΑΕΠ από άλλες χώρες της ΕΕ. Όλα αυτά ενδεικτικά ενός αντιπαραγωγικού λειτουργικού συστήματος.

Την δεκαετία του '70 τα περισσότερα κρουαζιερόπλοια της Μεσογείου ήταν Ελληνικά. Ταξίδευαν και αλλού. Σήμερα δεν υπάρχει κανένα. Διώχναμε και τα ξένα. Το «MARCO POLO» το 1996 δεν μπόρεσε να αποβιβάσει επιβάτες στον Πειραιά αλλά μόνο στο Ναύπλιο. Παρενοχλήσαμε τo «ZENITH» και πολλά άλλα. Ευτυχώς ο καταστρεπτικός αυτός νόμος αντικαταστάθηκε το 2010 με τον νόμο 3872/2010, ο οποίος έτυχε συντριπτικής πλειοψηφίας στη Βουλή και βελτιώθηκε 2 χρόνια μετά με τον νόμο 4072/2012. Έκτοτε προσεγγίζουν την Ελλάδα πολλά κρουαζιερόπλοια δημιουργώντας έτσι χιλιάδες νέες έμμεσες θέσεις εργασίας.

-Το 2000 περί τα 22 Ελληνικής σημαίας οχηματαγωγά, μόνα, συνέδεαν Ελλάδα με Ιταλία. Σήμερα περί τα 13 λειτουργούν, αλλά μόνον τα 5 έχουν Ελληνική σημαία! Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες αγκομαχούν και πολλές έχουν πλέον περιέλθει στα χέρια αλλοδαπών.

-Η Ελλάδα με ~16000 χμ ακτογραμμή, τις ωραιότερες παραλίες, νησιά και θάλασσες, φιλοξενεί λιγότερα από 20.000 σκάφη αναψυχής ενώ η Ιταλία 110.000, η Γαλλία 220.000, και οι δύο με σημαντικά μικρότερες ακτογραμμές.

-Το 2007 η ναυτιλία μικρών αποστάσεων αριθμούσε περίπου 1000 Ελληνικής σημαίας πλοία. Τώρα απομένουν μόνο 400 πλοία.

-Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 η Ελληνόκτητη ποντοπόρος ναυτιλία υπό Ελληνική σημαία αντιπροσώπευε την συντριπτική πλειοψηφία του στόλου ενώ σήμερα, ζήτημα να αντιπροσωπεύουν το 21% του συνόλου των Ελληνόκτητων ενώ τα υπόλοιπα αναπτύσσονται γιατί είναι ανταγωνιστικότερα.