Τη Σκύλλα ή τη Χάρυβδη;

Μια δυσάρεστη έκπληξη είναι αυτή που προσλαμβάνουμε τις τελευταίες μέρες από αυτό τον ορυμαγδό δηλώσεων και απαντήσεων σε δηλώσεις. Χειρότερο απ' όλα δε, είναι πως εμφανίζονται να ομιλούν και να εκφράζουν απόψεις- θέσφατα, άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για το τι παίζεται απ' όλους, συνειδητά ή και ασυνείδητα. Πολιτικοί και πολιτικάντηδες που για ένα πλάνο πετάνε ό,τι κοτσάνα τους έρχεται, αγνοώντας τις συνέπειες της μπουρδολογίας ή της προπαγάνδας που μοναδικό στόχο έχει το μικροκομματικό συμφέρον.

Κι αν “τολμήσει” κάποιος θεσμικός από την Ευρώπη να εκφέρει την άποψη του είτε αυτός λέγεται

Γιούνκερ είτε Μοσχοβισί ως εκπρόσωποι αυτών που έχουν δανείσει 300 δισ. στη χώρα κι είναι λογικό να νοιάζονται για τα λεφτά τους, πέφτουν πάνω τους να τους φάνε κάνοντας λόγο για ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις σε μια... ανεξάρτητη χώρα!

Μόνο με ειδικά δικαστήρια δεν τους απειλούν όπως κάνουν με τους εγχώριους πολιτικούς και τραπεζίτες.

Αλήθεια όμως, τώρα κατάλαβαν κάποιοι στην αντιπολίτευση πως η εθνική ανεξαρτησία πήγε περίπατο από το 2010 όταν γονυπετείς ζητούσαμε να μας σώσουν με τα λεφτά τους;
Πρώτος εξάλλου το δήλωσε με το διάγγελμα του από το Καστελόριζο ο ανεκδιήγητος Παπανδρέου όταν έλεγε με την αίτηση μας στο ΔΝΤ χάνουμε και κομμάτι της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Κι ως γνωστόν η ανεξαρτησία είναι σαν την πόρνη. Λίγο πόρνη δεν υπάρχει.

Εδώ που φθάσαμε λοιπόν πρέπει να αποδεχθούμε κάποιες αλήθειες είτε μας αρέσουν είτε όχι. Σαμαράς και Βενιζέλος σύρθηκαν από τη ανηλεές πρέσσιγκ του ΣΥΡΙΖΑ σε επίσπευση της εκλογής προέδρου. Το σκεπτικό τους ωφελιμιστικό πέραν πάσης αμφιβολίας. Γιατί να πάρουμε κι άλλα σκληρά μέτρα και να κλείσουμε τη διαπραγμάτευση πληρώνοντας ακριβό πολιτικό τίμημα στις εκλογές που ούτως ή άλλως φαίνονται και πρόωρες και χαμένες;

Πάμε τώρα και γαία πυρί μιχθήτω. Αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βρει μόνο καμένη γη αλλά και όλα τα παλούκια στημένα να τον περιμένουν. Από τους δανειστές και τις αγορές έως τους δελεασθέντες από την υποσχεσιολογία ψηφοφόρους.

Η τέλεια εκδίκηση!

Αν πάλι έξω από τις προβλέψεις κερδίσει ο Σαμαράς δεν θα μπορεί κανείς να του προσάψει τίποτα γιατί απλούστατα όλοι πια ξέρουμε τι μας περιμένει και τα ακόμα σκληρότερα μέτρα που θα μας αναγκάσουν να αποδεχθούμε, θα φορτωθούν στην αντιπολίτευση για την καταστροφική τους πολιτική που έφερε ξανά τη χώρα στο χείλος της αβύσσου. Μονά- ζυγά με πολιτικά κέρδη.
Μονά -ζυγά ο λαός και η χώρα χαμένοι.

Ευκαιρία δε για Σαμαρά και Βενιζέλο να ξεκαθαρίσουν με τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης που τώρα το παίζουν ρυθμιστές και μάλλον δεν μπαίνουν στη Βουλή αλλά και ο Βενιζέλος να τελειώνει με το Γιώργο και τις εσωκομματικές αμφισβητήσεις. Μικρό μεν (κόμμα) αλλά καθαρό!

Από την άλλη το πρώτο κόμμα στις δημοσκοπικές προτιμήσεις που μήνες τώρα απαιτεί εκλογές εδώ και τώρα, σκίζοντας μνημόνια και κουνώντας το δάκτυλο στους Ευρωπαίους, τώρα που επιτέλους ο καημός του γίνεται πράξη, έχει αρχίσει και παραμιλάει στο στυλ ε' είπαμε και ένα αστείο να περνάει η ώρα! Κι έτσι επιστρατεύουν όλους τους Λαπαβίτσες, Βαρουφάκηδες και Λαφαζάνηδες να κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν πως το κόμμα τους δεν είναι ώριμο για εξουσία!Πετάνε δεξιά αριστερά τα διάφορα κουφά μήπως και καταφέρουν και το γυρίσουν από πρώτοι ξανά δεύτεροι!

Βγαίνουν και απειλούν στα ίσια από τον Στουρνάρα μέχρι τη Μέρκελ και τον Γιούνκερ . Προσωπικές αιχμές και προσβολές που κλείνουν κάθε δίοδο για συνεννόηση εάν... και εφόσον.
Παραπλεύρως έχουμε και τους διάφορους γραφικούς αλλά και σοβαροφανείς ανεξάρτητους βουλευτές που βρήκαν την ευκαιρία για λίγα λεπτά δημοσιότητας, επανάσταση αλλά και νταραβέρι με τον θεσμό του προέδρου της Δημοκρατίας.

Και μετά χαρακτηρίζουν εμάς κινδυνολόγους γιατί απλά περιγράφουμε την κατάσταση. Λες και η σκεπτόμενη κοινωνία έχει ανάγκη εμάς για να ανησυχεί και να πανικοβάλλεται.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης
Keywords
Τυχαία Θέματα