Το είχε δει το (Μακεδονικό) όνειρο ο Σαμαράς

14:36 9/5/2017 - Πηγή: New Money

Του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Περισπούδαστες αναλύσεις ακούσαμε ουκ ολίγες για το «Μακεδονικό» αυτά τα χρόνια. Κάποιοι "σοφοί" παραλληλίζοντας το θέμα αυτό με το κυπριακό έλεγαν πως "κάθε λύση που έρχεται είναι χειρότερη από την προηγούμενη". Όλοι τους όμως διαψεύδονται από αυτό που απλά ο λαός αναφέρει ως "ζωή". Η ζωή λοιπόν, αποδεικνύει ότι αυτό που στις αρχές του '90 ο Αντώνης Σαμαράς προέβλεπε, η «καντονοποίηση» δηλαδή του κρατιδίου

στα βόρεια μας σύνορα λόγω των εθνοτικών διαφορών, θα ήταν που θα δώσει τη λύση.

Ορισμένοι πίεζαν ώστε να αναγνωριστεί η μικρή αυτή χώρα ως "Βόρεια Μακεδονία", άλλοι ως "Μακεδονία του Βαρδάρη" όμως οι Αλβανοί εθνικιστές που ως μειονότητα φθάνουν πλέον άνω του 35% στην περιοχή είναι που βλέπουν το όλο ζήτημα αλλιώς. Για την ακρίβεια λοξοκοιτάζουν προς τη "μητέρα πατρίδα" τους, την Αλβανία και ζητούν αυτονομία κι ενίσχυση του εθνικού τους χαρακτήρα κατά το πρότυπο του Κοσόβου.

Άλλοι πιο ευφάνταστοι φώναζαν «ας ανοίξουμε σούπερ μάρκετ στην π.γ.δ.Μ και σου λέω αν θα βρεθεί λύση». Η Ελλάδα έγινε τελικά ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές του κρατιδίου, όμως ο Γκρούεφσκι χρόνο με το χρόνο γινόταν και πιο αδιάλλακτος. Άρα και το σενάριο της «εκ των ένδον» άλωσης του σκοπιανού μορφώματος απέτυχε.

Τι θα είχε γίνει λοιπόν αν κόντρα στα όσα είχε προβλέψει ο τέως πρωθυπουργός και σημαιοφόρος του Μακεδονικού Αντώνης Σαμαράς, η χώρα μας είχε άρον - άρον κλείσει το ζήτημα αποδεχόμενη ένα όνομα όπως και όποιο κι αν ήταν αυτό; Τι θα είχε συμβεί αν επικρατούσαν όλοι εκείνοι όπως ο Γιώργος Παπανδρέου για παράδειγμα που ζητούσε λύσεις «εδώ και τώρα»;

Ουσιαστικά η Ελλάδα στη σημερινή φάση διαίρεσης των Σκοπίων θα χτυπούσε το κεφάλι της. Θα επιδίωκαν δηλαδή οι Αλβανοί απόσχιση ή αυτονομία και η δική μας υπογραφή θα ήταν που θα βάραινε παράλληλα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές στο να επικαλούνται οι Σκοπιανοί την ύπαρξη Μακεδονικού έθνους και Μακεδονίας ως γεωγραφικού προσδιορισμό.

Ακόμα κι αν οι αλβανικές περιοχές όμως αποσχίζονταν, η πάντοτε ενδιαφερόμενη Βουλγαρία (μην ξεχνάμε πως οι Σκοπιανοί ουσιαστικά μιλάνε μια βουλγαρική διάλεκτο ως επίσημη γλώσσα και πάντοτε η Σόφια έχει συμφέροντα στην περιοχή) διεκδικώντας ένα μέρος της περιοχής θα είχαν μετά επιχειρήματα για να μιλήσουν και για συμφέροντα τους και στην υπόλοιπη «Μακεδονία». Την ελληνική φυσικά.

Η άρνηση λοιπόν και η πολεμική που ο Αντώνης Σαμαράς άσκησε ως προς την ονοματοδοσία και κληροδότηση της συγκεκριμένης δημοκρατίας με οποιοδήποτε παράγωγο της λέξης Μακεδονία, δείχνει να δικαιώνεται όχι από τα λόγια αλλά από τις ίδιες τις δραματικές εξελίξεις στην περιοχή. Κι ας έσπευδαν πολλοί να χαρακτηρίζουν όσους μιλούσαν για μια στρατηγική «wait and see» ως προς το όνομα της π.γ.δ.Μ ως «εθνικιστές και …σκληρούς». Μήπως τελικά εκείνοι ήταν πιο μπροστά από την εποχή τους; Λέμε …μήπως.