Το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας

09:24 16/12/2013 - Πηγή: New Money

Οπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα όσο και χρήσιμη ιδέα για το μέλλον της χώρας πριν καλά-καλά τεθεί στο τραπέζι της δημόσιας διαβούλευσης, πλήρης και ολοκληρωμένη, λόγω της ρητορικής υπερβολής και της αμετροεπούς χρήσης της από το πολιτικό προσωπικό υφίσταται τον απόλυτο ευτελισμό και προκαλεί τη χλεύη του κόσμου. Αμεσο αποτέλεσμα της παραπάνω συμπεριφοράς είναι η βραδεία αλλά σταθερή απαξίωσή της, η οποία καταλήγει

να λάβει τη μορφή του ανεκδότου, της πλήρους γελοιοποίησης και τελικά να απορριφθεί. Η ιδέα που οσονούπω θα καταλήξει στα χείλη των Ελλήνων ως καινούριο ανέκδοτο είναι «το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας». Τουλάχιστον τα τελευταία τρία χρόνια η ιδέα αυτή προβάλλεται πανταχόθεν ως η μοναδική εναλλακτική λύση έναντι του μνημονίου. Προβάλλεται σχεδόν από σύσσωμο το πολιτικό σκηνικό, ακόμη και από το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ. Προβάλλεται με όλους τους τρόπους, οι οποίοι συνοδεύονται με ακατάσχετη ρητορεία και ένταση, ενώ απουσιάζει παντελώς όχι μόνο οποιαδήποτε συγκεκριμένη ανάλυση επί του υπονοούμενου προγράμματος, αλλά έστω και κάποια συστηματική περιγραφή του περιεχομένου του. Ποιοι είναι οι λόγοι που έχουν οδηγήσει για μία ακόμη φορά, επειδή το φαινόμενο είναι απολύτως σύνηθες στην ελληνική πολιτική σκηνή επί σειράς ετών, σε αυτή την κατάσταση;
Οφείλεται άραγε στην αδυναμία, στην ανικανότητα ή την απροθυμία των πολιτικών συνομαδώσεων να προχωρήσουν σε συγκεκριμενοποίηση του τι εννοούν, τι περιλαμβάνει και πώς θα υλοποιηθεί «το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας»;
Νομίζω ότι πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία στην απροθυμία, διότι επιστημονικό προσωπικό λίγο πολύ διαθέτουν όλα τα κόμματα. Η απροθυμία είναι ο κύριος και βασικός λόγος, και τούτο γιατί είναι ανυπέρβλητες οι δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος προκειμένου να εναρμονιστεί με τα αβαθή, προπαγανδιστικά και στομφώδη πολιτικά προγράμματά τους. Επί της ουσίας, πρόκειται για απόσταση του πολιτικού λόγου - ρητορείας από την ελληνική πραγματικότητα. Προσοχή, οι πολιτικοί φορείς δεν αρνούνται τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, απλώς επιλέγουν να αναφέρονται στο μέρος της πραγματικότητας που τους συμφέρει πολιτικά - εκλογικά. Διότι θα πρέπει να σημειωθεί και αυτό: η πολιτική ουσία για τους πολιτικούς φορείς έχει εκπέσει παντελώς στα εκλογικά κέρδη και στην αποφυγή του πολιτικού κόστους. Η επιλογή της αναφοράς σε μέρος της πραγματικότητας συνιστά επί της ουσίας μεγαλύτερο πρόβλημα από την επιλογή άρνησης της πραγματικότητας στο σύνολό της. Κάνοντας έναν παραλληλισμό, είναι όπως λέμε η μισή αλήθεια είναι μεγαλύτερη από ένα ολόκληρο ψέμα. Αν κάποιος παρακολουθήσει την παράθεση των μονολόγων για «το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας» θα αισθανθεί απόγνωση και οργή. Απόγνωση για τις κενές περιεχομένου φλυαρίες, οι οποίες περιλαμβάνουν ατάκτως ερριμμένες προτάσεις από τη δημιουργία βαριάς βιομηχα­νίας μέχρι την ανασύσταση της οικονομίας των επί Τουρκοκρατίας κοινοτήτων. Και οργή διότι κατά βάθος πιστεύω ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει μια συγκροτημένη προσέγγιση, η οποία με μεγάλη προσοχή, χωρίς φανφάρες και υπερβολές θα δείξει καταρχάς τη δυνατότητα ύπαρξης ενός τέτοιου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Ομως αυτό αποτελεί δύσκολη εργασία, η οποία οφείλει να λαμβάνει υπόψη της όλους τους υφιστάμενους στη σημερινή συγκυρία περιορισμούς και να αναδείξει όλες εκείνες τις προοπτικές που δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σιγά-σιγά τη χώρα σε πορεία ανάκαμψης. Με τα λόγια του Χίλωνος, «σπεύδε βραδέως», το οποίο σημαίνει «συντόμευε ό,τι κάνεις, αλλά χωρίς να βιάζεσαι πάνω σ’ αυτό».

Blogger Κώστας Μελάς