Το μετέωρο βήμα και οι προφανείς αβεβαιότητες

Μια δύσκολη καμπή είναι αυτή του φθινοπώρου, καθώς η τρόικα αναμένεται εξαντλητική και επικίνδυνη σε πολιτικό επίπεδο αν ζητήσει πράγματα που, ως συνήθως, θα έχουν τον χαρακτήρα της κοινωνικής αναλγησίας. Την ίδια ώρα οι αγορές αρχίζουν και κινούνται θετικά ως προς την ελληνική οικονομία και αυτό φαίνεται από την άνοδο της κεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών αλλά και των μεγάλων ομίλων. Παράλληλα, στη βιομηχανία επικρατεί κόκκινος συναγερμός για

την αμηχανία της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί με την τρόικα, αφήνοντας την τελευταία να οδηγεί επί το δυσμενέστερον την παραγωγική βάση. Είναι λάθος να επικρατεί η εντύπωση ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα ταυτίζονται με την τρόικα. Οχι μόνον δεν ταυτίζονται, αλλά βγαίνουν και γδαρμένα (βλέπε υπερφορολόγηση της βιομηχανίας, αλλά και υψηλό κόστος καυσίμων).
Η ελληνική ανταγωνιστικότητα στον τομέα της παραγωγής δεν ενισχύεται μονοσήμαντα από τη μείωση μισθών, όπως θέλουν να λένε όσοι επιμένουν στη λογική της ακολουθούμενης πολιτικής. Aποδυναμώνεται μάλιστα από σειρά άλλων επιλογών που έχουν οδηγήσει σε αύξηση της φορολογίας κατά 100%, όπως εκτιμούν και παράγοντες που επιβιώνουν κατά τον καλύτερο τρόπο από την κρίση.
Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές τράπεζες, αφού κατάφεραν να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των διεθνών κεφαλαίων, επιχειρούν τώρα να ξαναβγούν στις αγορές, δείχνοντας τον δρόμο της επιστροφής για το σύνολο της οικονομίας. Αναρωτιέται κανείς όμως πώς την ίδια ώρα μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες όπως η Societe Generale αποκλείουν το ενδεχόμενο εξόδου στις αγορές πριν από το 2016 και υπολογίζουν ότι το χρέος θα είναι στο 200% του ΑΕΠ.
Ενα βήμα πριν από μια αποφασιστική κίνηση προς τα μπρος αλλά και προ του κινδύνου ενός πισωγυρίσματος έρχεται η τρόικα. Στενοκέφαλη, χωρίς ίχνος πολιτικής σκέψης και απειλώντας να τινάξει και πάλι το πολιτικό κλίμα στον αέρα. Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ επανεμφανίζεται στο προσκήνιο αρραγής, γνωρίζοντας ότι ο πολιτικός χρόνος είναι ένα time option που το ρίσκο του μεγαλώνει εκθετικά.
Είναι σαφές πια ότι τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί από μια περίοδο για την οποία επιχειρηματίες εκτιμούν ότι τα σωρευμένα προβλήματα κορυφώνονται. Εάν η τρόικα, που είναι κοινό μυστικό ότι εκπορεύεται από τους Γερμανούς, πιέσει στα άκρα με νέα μέτρα, η κυβέρνηση θα καταστεί ευάλωτη απέναντι σε μια κοινωνία πολύ κουρασμένη.
Αρα οι προσδοκίες θα πρέπει να αρχίσουν να ενσωματώνουν εκ νέου πολιτικές εξελίξεις που ενδέχεται να μην έχουν ξεκάθαρο ορίζοντα. Από την άλλη πλευρά, οι αγορές, και ειδικά το Χρηματιστήριο, δεν δείχνουν να ανησυχούν, μάλλον το αντίθετο. Και ίσως η πιο σοβαρή ανάλυση είναι αυτή της J.P. Morgan, που αναφέρει ότι αυτό το φθινόπωρο θα πρέπει να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για το τι θα γίνει στη χώρα από το 2014 ως το 2016 από την πλευρά της χρηματοδότησης.
ESM, έντοκα και αποκρατικοποιήσεις φτιάχνουν ένα ενδιαφέρον σενάριο. Η συνταγή γνωστή. Ποιος θα την υλοποιήσει και ποιος θα την υποστηρίξει;

Blogger Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης
Keywords
Τυχαία Θέματα