Το σκιάχτρο Άδωνις ή η επανάληψη της ιστορίας ως φάρσα

10:26 26/9/2014 - Πηγή: New Money

Στις εκλογές που έγιναν τον Ιούνιο του 2012, δανειστές, «εταίροι» - και πολιτικές εταίρες αν θέλετε – και παραδοσιακό πολιτικό μπλοκ με προεξάρχουσα δύναμη τη δεξιά έστησαν εσπευσμένα έναν εκβιασμό και μια κινδυνολογία άνευ προηγουμένου, γύρω από τη δήθεν έξοδό μας από το ευρώ και κατάφεραν να φέρουν τούμπα τα πράγματα: Κέρδισαν.
Στην αναμέτρηση του Μαΐου τότε είχαν υποτιμήσει την κατάσταση

και την κοινωνική αντίδραση. Νόμιζαν ότι θα λειτουργούσε το εκκρεμές του δικομματισμού και η ΝΔ θα απορροφούσε τη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια για το ΠΑΣΟΚ και έτσι, μέσα από μια νέα συμμαχία των δύο αυτών κομμάτων, θα εξασφαλιζόταν η ομαλή και απρόσκοπτη εφαρμογή των μνημονίων. Διαψεύστηκαν όμως και έτσι τον Ιούνιο βρήκαν το κατάλληλο μοτίβο, δηλαδή το ενδεδειγμένο τρομοκρατικό δίλημμα.

Η μάχη τότε κρίθηκε στο θέμα του ευρώ, αφού επιστρατεύτηκε ο φόβος μιας μεγάλης ανατροπής στην πορεία και τη θέση της χώρας. Κρίθηκε υπό την απειλή ότι θα διαλυθεί όλο το σύστημα, αρχής γενομένης από το τραπεζικό: όλοι θυμήθηκαν – βοήθησαν σε αυτό και κατάλληλες προπαγανδιστικές επιθέσεις – τι έγινε με τη χρεοκοπία της Αργεντινής και τις φωτιές στα ΑΤΜ.

Η ιστορία πάει να επαναληφθεί και το 2014 – 2015: Μέχρι πριν λίγο καιρό, ίσως μέχρι τη ΔΕΘ, η κυβέρνηση πίστευε ότι οι εκλογές μπορεί να κριθούν με τα φούμαρα περί success story, δηλαδή οι εκλογείς να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σαμαρά. Φευ! Ούτε success story υπάρχει, ούτε λόγος για ευχαριστώ.

Έτσι μερικοί σκαρφίστηκαν να επαναλάβουν το παλιό τρομοκρατικό δίλημμα, αυτό με το οποίο νίκησαν το 2012. Η αλλαγή κυβέρνησης, λένε, και η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει μαζί της την καταστροφή: Θα μας διώξουν από το ευρώ, θα φύγουν οι καταθέσεις, θα έρθει η Αποκάλυψη, η Δευτέρα Παρουσία, το τέρας του Λοχ Νες και πάει λέγοντας…

Και μόνο όμως που βγάλανε τον Άδωνι για να δουν εάν το δόλωμα πιάνει ψάρια καταλαβαίνει κανείς: Το 2012 βγήκαν μέχρι και ξένοι ηγέτες και διατύπωναν απειλές. Τώρα βγαίνει ο Άδωνις. Σαν να λέμε, εκεί που κρεμούσαν οι αντάρτες τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια»…

Δεν υπάρχει πια χώρος, λόγος και αφορμή για τέτοιες γελοιότητες. Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς και είναι ανάγκη να υπάρξει μια άλλη πορεία. Αυτό δεν το σταματάει καμία απειλή και κανένας φόβος.

Ο Άδωνις είναι σαν τα σκιάχτρα που βάζουν οι αγρότες στα χωράφια για να διώχνουν τα πουλιά. Από μακριά είναι ψιλοτρομακτικά, από κοντά όμως γελάς με την ψυχή σου, κυρίως με την ευρηματικότητα του κατασκευαστή τους να συνθέσει τα κουρέλια γύρω από έναν καλαμένιο σταυρό.

Κάποιοι λένε ότι έτσι όπως συμπεριφέρεται η κυβέρνηση, δια του Αδώνιδος, είναι επικίνδυνη για την σταθερότητα της οικονομίας. Μπούρδες. Το πολύ πολύ να απειλήσει τον Μάρκο Σεφερλή. Μόνο ένα θέμα υπάρχει: Πώς νιώθουν από αισθητικής και πολιτισμικής άποψης – από πολιτικής είναι σαφές, πιστεύω ότι δεν πρέπει να τους αδικήσω – οι σοβαροί παράγοντες και ψηφοφόροι της κεντροδεξιάς παράταξης όταν τους εκπροσωπεί ο Άδωνις; Να είστε βέβαιοι: Απ' όλη αυτή την ιστορία μόνο αυτό θα μείνει στο τέλος για συζήτηση: Πώς ανέχτηκαν τόσο καιρό και τόσοι πολλοί τον Άδωνι...

Blogger Γιάννης Μακρυγιάννης