Το τένις, οι Σάκκαρη – Μητσοτάκης και η τσάμπα αντιπολίτευση

07:08 11/6/2021 - Πηγή: New Money

«Το να γράφεις ποίηση χωρίς ρίμα, είναι σαν να παίζεις τένις χωρίς δίχτυ», είχε γράψει ο Αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Φροστ. Κοίτα να δεις, όπως το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την αντιπολίτευση στην Ελλάδα: το να υψώνεις αντιπολιτευτικό λόγο δίχως ουσία, χωρίς περιεχόμενο, είναι σαν να έχεις μπει στο γήπεδο να παίξεις τένις, αλλά δεν έχεις μπαλάκια. Για αυτά τα κίτρινα, λέω…

Η πρώτη Ελληνίδα που φτάνει στους «4» του Roland Garros έγινε

η Σάκκαρη, γράφοντας ιστορία. H Μαρία επικράτησε με 2-0 σετ της Σβίατεκ και προκρίθηκε για να αντιμετωπίσει την Τσέχα Kρεϊτσίκοβα, το απόγευμα της Πέμπτης. Δεν χρειάζεται να έχεις λιώσει μέσα σε γήπεδα τένις για να κατανοήσεις πως αυτό που έγινε ήταν ένα μικρό θαύμα, αρκεί και μόνο να κοιτάξεις την προϊστορία. Ελληνίδα, τενίστρια, με τόσο μεγάλη διάκριση; Αλλά, για μισό λεπτό, τι λένε από την αντιπολίτευση;

«Η Μαρία Σάκκαρη έχει σχέση με τον γιο του Κυριάκου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνο». «Αυτός είναι στρατιώτης, πώς έχουν δεσμό αφού εκείνη λείπει στο εξωτερικό» και άλλα τέτοια όμορφα, με ολόκληρα κομμάτια κιτρινίλας, όπου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφτηκαν αίσχη.

Ακόμα κι αν δεν νιώθεις εθνικά υπερήφανος με αυτό που πέτυχε η Μαρία -αναφαίρετο δικαίωμά σου είναι- μπορείς, τουλάχιστον να εμπνευστείς από αυτό το γεγονός: μία γυναίκα αγωνίστηκε, έθεσε στόχους, αφοσιώθηκε στο να τους επιτύχει, έβαλε όλες τις δυνάμεις της και πέτυχε αυτόν τον άθλο. Σε κάθε περίπτωση, εάν δεν θες ούτε αυτό να συναισθανθείς, δεν βγάζεις χολή στα timeline, δεν γράφεις αστειότητες αφήνοντας να εννοηθεί πως η αθλήτρια τα κατάφερε επειδή έχει «πεθερό» τον Μητσοτάκη ή γράφοντας πως, «τελικά, δεν έπιασε η γκαντεμιά του Κυριάκου και κέρδισε η Μαρία».

Υπάρχουν γύρω μας δεκάδες θέματα στα οποία η αντιπολίτευση στη χώρα μας θα μπορούσε να πάρει θέση, να καταδείξει το λάθος, να κάνει ουσιαστικούς αγώνες για να αλλάξουν. Σίγουρα, πάντως, όχι το τένις, όχι την επιτυχία της Σάκκαρη, όχι τον δεσμό της με τον Μητσοτάκη.

«Το τένις δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Είναι σαν το πινγκ πονγκ, με τη διαφορά ότι οι παίκτες στέκονται όρθιοι επάνω στο τραπέζι», είχε πει ο René Coluche, Γάλλος κωμικός. Δυστυχώς, το ίδιο συμβαίνει και με την αντιπολίτευση στη χώρα μας. Κάποιες φορές δεν είναι σπουδαία, ως οφείλει, ενώ υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για να δράσει και να αντιδράσει και όχι, απλώς, να στέκεται «όρθια» στα social media μόνο και μόνο για να υπάρχει στο κάδρο της πολιτικής.

Ο τόπος χρειάζεται ισχυρή -και όχι τσάμπα- αντιπολίτευση, η δημοκρατία μας διψά από σωστές αντιπολιτευτικές φωνές οι οποίες θα προασπίζουν τα δικαιώματα των πολιτών και δεν θα ασχολούνται με αθλήματα που δεν γνωρίζουν. Αν και, κάποιοι από αυτούς, στο τένις είναι καλοί. Δεν βλέπετε με πόση άνεση πασάρει ο ένας το μπαλάκι στον άλλον;