Το τίμημα μικρή σημασία έχει…

10:41 15/7/2016 - Πηγή: New Money

Και όμως το κρίσιμο θέμα σε μια πώληση δημόσιας επιχείρησης – οργανισμού δεν είναι πάντα αυτό καθ΄αυτό το τίμημα αλλά οι συνέπειες της πώλησης σε μια σειρά τομέων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.

Ακριβώς για τον ίδιο λόγο δεν έχει και τόση δα αξία και η πολιτική – κομματική αντιπαράθεση γύρω από το ύψος του τιμήματος και τις επιδόσεις της μιας ή της άλλης κυβέρνησης αλλά και τις συγκρίσεις των προσφορών των ενδιαφερομένων. Και αυτό γιατί άλλο πράγμα η προσφορά

ενός ενδιαφερομένου την περίοδο της διαγωνιστικής διαδικασίας και άλλο το τίμημα, δηλαδή το ποσό που πληρώνει εκείνος που πραγματικά θέλει να αποκτήσει το περιουσιακό στοιχείο. Έτσι, αυτό που μετρά πάντα είναι το ποιος καταφέρνει όχι να μαζέψει προσφορές αλλά να βάλει υπογραφή στη συμφωνία πώλησης. Η τελευταία και μόνο κατοχυρώνει το τίμημα και εξασφαλίζει την επόμενη μέρα για την επιχείρηση ή τον οργανισμό.

Όπως καταλάβατε ο …καυγάς για τα τρένα! Το ΤΑΙΠΕΔ αποδέχθηκε τη μία και μόνη δεσμευτική οικονομική προσφορά -για την διάθεση του 100% του μετοχικού κεφαλαίου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ- που υπέβαλε η ιταλική εταιρεία Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. Το ποσό του προσφερόμενου τιμήματος ανέρχεται σε 45 εκατ. ευρώ.

Χαμηλό το τίμημα σπεύδουν να απαντήσουν κόμματα και βουλευτές από την πλευρά της αντιπολίτευσης, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι οι πολιτικοί που μιλούν για «ξεπούλημα», επικεντρώνοντας την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στο ύψος του τιμήματος.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τα δεδομένα τόσο του σιδηροδρόμου (υποδομές, διαχείριση δικτύου, ποιότητα υπηρεσιών κ.α) όσο και για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ( οικονομικά μεγέθη) είναι εν πολλοίς γνωστά. Το πώς και το γιατί φθάσαμε σε αυτήν την κατάσταση το γνωρίζουν πολλοί καλά όσοι είχαν με τον ένα ή άλλο τρόπο την πολιτική αλλά και την διοικητική ευθύνη των σιδηροδρόμων από το 1974 και μετά. Χρέη, απαξίωση υποδομών, υποβαθμισμένες υπηρεσίες σε ένα πλαίσιο διαρκούς πολιτικής παρέμβασης και συνδικαλιστικής παντοκρατορίας.

Στα χρόνια του ΤΑΙΠΕΔ δηλαδή όταν κατέφθασε το Μνημόνιο άρχισαν οι διαδοχικοί κύκλοι των διαγωνισμών για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κυρίαρχο στοιχείο οι υψηλές προσδοκίες για την κάθοδο των Ρώσων οι οποίες όμως δεν επαληθεύτηκαν… Μετά από καιρό βρέθηκαν οι Ιταλοί – μια καλή λύση από πολλές απόψεις. Κατά πρώτον, ξέρεις με ποιους έχεις να κάνεις. Δεύτερο, αν και η εταιρεία βρίσκεται στο Χρηματιστήριο, τι μετοχές της κρατά το Ιταλικό Δημόσιο. Τρίτο, οι Ιταλοί την ξέρουν την δουλειά και μπορούν να τα βγάλουν πέρα και με τους συνδικαλιστές και με την γραφειοκρατία. Τέταρτο, έχουν την τεχνογνωσία να αξιοποιήσουν υποδομές , να βελτιώσουν υπηρεσίες και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών που χρησιμοποιούν το τρένο.

Και το πιο σημαντικό, οι Ιταλοί δεν είναι οι Ρώσοι του Πούτιν. Σοβαροί και μετρημένοι ήρθαν, είδαν και αγόρασαν. Σε φθηνή τιμή θα πείτε – μπορεί… Αλλά, δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι το τίμημα μικρή σημασία έχει. Το ελληνικό Δημόσιο και πάνω από όλα οι πολίτες μπορεί να κερδίσουν απείρως περισσότερα από τον τρόπο που θα υλοποιηθεί η συμφωνία.

Από την πλευρά του, το ΤΑΙΠΕΔ σε μια ανακοίνωση του επισημαίνει: «Το ΤΑΙΠΕΔ επιτυγχάνει να ολοκληρώσει μία διαδικασία, που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια και διασφαλίζει όχι μόνο τη βιωσιμότητα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξή της. Με την εξέλιξη αυτή ουσιαστικά τίθενται οι βάσεις για το επιτυχές κλείσιμο του φακέλου κρατικών ενισχύσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το χρέος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, ύψους άνω των 700 εκατ. ευρώ.

Η Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη σιδηροδρομική εταιρεία στην Ευρώπη και αναμένεται να μεταγγίσει τεχνογνωσία και εμπειρία στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εντάσσοντας την ελληνική εταιρεία στον πανευρωπαϊκό σιδηροδρομικό χάρτη».

Το παράδειγμα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και των Ιταλών ας μας γίνει μάθημα !!!