Τρόικα ώρα μηδέν - Η καταστροφή πρέπει να σταματήσει

«Τα πράγματα στην αγορά είναι χειρότερα. Μπορεί το δημοσιονομικό να μαζεύτηκε και το spread να έπεσε, όμως αυτά δεν φαίνονται στο every day business». Αυτά είναι τα λόγια φίλου επιχειρηματία που δραστηριοποιείται και επιβιώνει στο λιανικό εμπόριο. «Και μη μου πείτε ότι η τρόικα δεν πρόκειται να αρχίσει τα καψώνια από τη στιγμή που δεν ικανοποιήθηκε», συνεχίζει ο ίδιος. Αυτή είναι η άποψη που επικρατεί, ενώ η ουσιώδης υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει
σε μια ουσιαστική διαπραγμάτευση με την τρόικα, γιατί η τελευταία είναι αναξιόπιστη οικονομικά. Αν γυρίσει κανείς στο 2011 και δει τις προβλέψεις με τις υποθέσεις που έκανε, θα τραβήξει τα μαλλιά του. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι ελάχιστοι είναι πλέον οι μνημονιακοί οπαδοί μιας συνταγής που τα απλά μαθηματικά εκ των προτέρων διέβλεπαν την κατάληξή της. Αυτό το πανηγύρι, όμως, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η χώρα είναι μεν μέσα στους δημοσιονομικούς στόχους της, αλλά χωρίς ρευστότητα στο εσωτερικό μέτωπο, με ατελείωτη αφαίμαξη αποταμιεύσεων, συνεχή περιορισμό εισοδημάτων και χωρίς λύσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Ακούω ότι σε ακριβά προάστια των Αθηνών εμφανίζονται σιγά-σιγά αγοραστές με σκοπό να χτυπήσουν τα ακίνητα στο 30% της αντικειμενικής αξίας τους. Προφανώς αυτό συμβαίνει με ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να αντέξουν τον ΦΑΠ. Μπορεί έτσι, όμως, να υπάρξει αγορά ακινήτων που θα ωφελήσει και το Δημόσιο;Οσοι περίμεναν απογείωση του επενδυτικού κλίματος αυτή τη χρονιά διαψεύστηκαν παταγωδώς και έπεσαν τελείως έξω. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι χάθηκε, απλά χρειάζονται αλλαγές σε πάρα πολλά επίπεδα, αφού αυτά που γίνονται είναι μη διατηρήσιμα. Δεν χρειάζεται, άλλωστε, και πολύ μυαλό για να καταλάβουμε ότι οι οικονομίες δεν μπορούν να κινηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πέραν των λογιστικών μέτρων για τα ονομαστικά αποτελέσματα των μεγεθών, το οικονομικό επιτελείο πρέπει να προτείνει σχέδια για την οικονομία. Ξαφνικά σταμάτησε οποιαδήποτε κουβέντα για τις ιδιωτικοποιήσεις. Κλείνει η χρονιά μόνο με τον ΟΠΑΠ, ενώ όσον αφορά τον ΔΕΣΦΑ, καθυστερούν οι διαδικασίες ολοκλήρωσης και είσπραξης του τιμήματος από τη SOCAR.Το Χρηματιστήριο προεξοφλεί μεν ανάκαμψη, αλλά με τα σημερινά δεδομένα και αυτό θα παιχτεί. Όλα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Είναι, όμως, προφανές ότι δεν υπάρχει το τελικό σχέδιο. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν είμαστε και στον απόλυτο πάτο ή το πλήρες χάος. Για τον λόγο αυτό η διαπραγμάτευση με την τρόικα πρέπει να έχει ελληνικές προτάσεις προς την αναπτυξιακή πλευρά, να προβάλλει κυρίως το αίτημα του περιορισμού των αντικινήτρων στην επιχειρηματικότητα και να προτάσσει την αναδιάρθρωση του Δημοσίου. Είναι το μόνο ζήτημα στο οποίο η τρόικα έχει δίκιο. Αντί να γίνει αυτό, όμως, την πλήρωσε όλος ο ιδιωτικός τομέας, με ανεργία και έλλειψη ρευστότητας που δεν έχει αποκατασταθεί ούτε σήμερα. Χρειάζεται πιο βαθύ μαχαίρι και τόλμη στις σημερινές δομές. Ελληνική πολιτική και τρόικα χρεοκόπησαν από κοινού τα επικουρικά ταμεία. Μπορεί, για παράδειγμα, να υπάρξει λύση με τον ΟΑΕΕ; Θα καλυφθεί ποτέ το έλλειμμα των 4 δισ.; Πόσοι, άραγε, θα οδηγηθούν στις κατασχέσεις και την ποινικοποίηση των οφειλών τους;Μήπως πρέπει να γίνουν άλλα πράγματα συνδυασμένα με την ιδιωτική ασφάλιση, που είναι τελικά φθηνότερη και αποτελεσματικότερη, και παράλληλη απενεργοποίηση του πρώην ΤΕΒΕ με ισχύ μόνο για τους παλαιούς ασφαλισμένους; Με όλα αυτά, όσο αφήνει κανείς την οικονομία στην τύχη της τρόικας, τόσα περισσότερα θα κληθεί να πληρώσει αύριο. Σε όλα τα επίπεδα: οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό Blogger Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης
Keywords
Τυχαία Θέματα