Τρομολαγνεία

09:15 21/1/2014 - Πηγή: New Money

Ο Χριστόδουλος Ξηρός κυκλοφορεί ελεύθερος, κάνει βόλτες στην χώρα, φωτογραφίζεται με φόντο τον Κολοκοτρώνη, τον Καραισκάκη και τον Βελουχιώτη για να υπογραμμίσει την τωρινή κατοχή της χώρας, απευθύνεται στον ελληνικό λαό με γραπτό και μαγνητοφωνημένο μήνυμα και καλεί σε συντονισμό τις ομάδες "ένοπλου αγώνα".

Η κυβέρνηση έχασε μέσα από τα χέρια της έναν "επικίνδυνο" σύμφωνα με τα λεγόμενά της τρομοκράτη. Δεν είναι άλλωστε το πρώτος, και ο Μαζιώτης ελεύθερος κυκλοφορεί. Ποιός έχει την ευθύνη; Σύμφωνα με τις διαρροές προ δεκαπέντε ημερών ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως λέει ότι την ευθύνη έχει

το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο υπουργός Δικαιοσύνης πάλι επιρρίπτει τις ευθύνες στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. Χρειάστηκε να τους καλέσει ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου για να τους "μαλώσει" και να σταματήσουν την ανταλλαγή πυρών. Το πως θα μοιράσουν την ευθύνη μεταξύ τους είναι δική τους υπόθεση. Το συμπέρασμα σε κάθε περίπτωση είναι πως την ευθύνη για το ότι "επικίνδυνοι τρομοκράτες" κυκλοφορούν ελεύθεροι την έχει η κυβέρνηση με τους δικαστικούς και διωκτικούς μηχανισμούς της που δεν λειτουργούν αποτελεσματικά.

Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να απολύσει έναν ή και τους δύο υπουργούς του για να δείξει την αυξημένη ευαισθησία του για τα θέματα της τρομοκρατίας. Αντί γι αυτό κάνει επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ λες και φταίει εκείνος για την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει την τρομοκρατία και αποδοκίμασε και το μήνυμα Ξηρού. Αλλά η καταδίκη του δεν ικανοποίησε την κα Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου που έσπευσε να μιλήσει για "κροκοδείλια δάκρυα". Ενώ αν η καταδίκη ήταν όπως την ήθελε η κα Ασημακοπούλου δεν θα διέφευγε ο Ξηρός; Θα είχε συλληφθεί και θα ήταν τώρα πίσω στον κελί του; Θα είχαν συλληφθεί οι διάφορες ομάδες και πυρήνες που κινούνται στο περιθώριο; Αυτό λείπει από την Αστυνομία για να κάνει σωστά την δουλειά της η σωστή καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ; ή μήπως ότι τα περιπολικά δεν έχουν βενζίνη και οι αστυνομικοί είναι όλοι δυσαρεστημένοι γιατί δεν τα βγάζουν πέρα;

Είναι εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία η ακροδεξιά κυβέρνηση κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για συμπάθεια στην τρομοκρατία. Δείχνει απλώς την έλλειψη πολιτικού ήθους και τον πανικό που την διακατέχει. Ότι και να λένε οι πολιτικοί όλων των κομμάτων και τα Μέσα Ενημέρωσης, όσο και να καταδικάζουν, το μήνυμα του Ξηρού βρήκε ευήκοα ώτα σε ένα τμήμα της ταλαιπωρημένης από τα μνημόνια κοινωνίας. Μάλλον αυτό φοβούνται. Θα πρέπει να ξεριζώσουν την σκέψη για να το αποφύγουν αυτό οι εκάστοτε κυβερνώντες. Η τρομοκρατία είναι και ήταν πάντα μία υπόθεση των διωκτικών μηχανισμών, αν λειτουργούσαν σωστά το πρόβλημα είτε δεν θα υπήρχε είτε θα είχε πολύ μικρότερες διαστάσεις. Προσφέρουν κακή υπηρεσία όσοι από δημόσιο βήμα σπεκουλάρουν πολιτικά αντί να πιέζουν για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Όλη η ρητορεία περί τρομοκρατίας είναι μία αφόρητη κοινοτοπία -συνώνυμη της βλακείας- που έχει αποκτήσει την μορφή προπαγάνδας για να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης και να νομιμοποιήσει νέες μορφές καταστολής των κοινωνικών κινημάτων. Απ αυτή την άποψη οι τρομοκράτες έστω και αθέλητα προσφέρουν υπηρεσία στο σύστημα εξουσίας. Αν δεν υπήρχαν από μόνοι τους θα έπρεπε να τους έχει εφεύρει. Ή μήπως έχει;

Blogger Σπύρος Γκουτζάνης