Υπεραπόδοση ψευδολογίας

07:22 16/11/2017 - Πηγή: New Money

Η εσπευσμένη ανακοίνωση της παροχής του κοινωνικού μερίσματος και μάλιστα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι τόσο αθώα, όσο θέλουν να μας την παρουσιάσουν. Η πολιτική εκμετάλλευση αυτού του φιλοδωρήματος ,σε άτομα που προφανώς έχει μεγάλη αξία ακόμα και το ένα ευρώ, είναι σαφής, όσο κι αν ο κ. Τσακαλώτος λέει ότι γίνεται για πρακτικούς λόγους. Μην ξεχνάμε πώς πέρυσι το εν λόγω μέρισμα και χωρίς να προηγηθεί συνεννόηση με τους θεσμούς, δόθηκε κοντά στα Χριστούγεννα.

Η

τωρινή απόφαση, είναι προφανές πως θα επιχειρήσει να αλλάξει την αρνητική για την κυβέρνηση ατζέντα, με την ελπίδα πως οι δικαιούχοι αυτού του άπαξ μερίσματος μερικών εκατοντάδων ευρώ ,θα το εκτιμήσουν δεόντως και θα βελτιώσουν τη δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης ως κοινωνικά ευαίσθητης.

Ενα μικρό μέρος λοιπόν, του «ματωμένου» υπερπλεονάσματος που δημιουργήθηκε κυριολεκτικά από την υπερφορολόγηση στα όρια της εξόντωσης της μεσαίας τάξης και των συνεπών φορολογουμένων, θα δοθεί στους πλέον αδύναμους οικονομικά συμπολίτες μας.

Φυσικά ουδείς θα μπορούσε να εναντιωθεί σε αυτή τη μικρή έστω στήριξη αυτών των συμπολιτών μας.

Αυτό που ενοχλεί όμως, είναι το σερβίρισμα και η λογική με την οποία σκέφτεται και δρα η κυβέρνηση. Πρώτα ο πρωθυπουργός μας εμπαίζει όλους, υποστηρίζοντας πως το υπερπλεόνασμα οφείλεται στην υπεραπόδοση της οικονομίας ενώ γνωρίζει καλά πως τόσο οι οι στόχοι των εσόδων έχουν πέσει οικτρά έξω, όσο και η ανάπτυξη που από 2,7% που ήταν ο στόχος του προϋπολογισμού, τώρα μετά βίας θα φθάσει το 1,6%. Όσο για τη φοροδιαφυγή και τα έσοδα από την καταπολέμηση της, ούτε λόγος να γίνεται. Επομένως από που προήλθε αυτό το υπερπλεόνασμα; Μα, από την υπερφορολόγηση των πάντων, από τον αυξημένο ΦΠΑ στο 24% , από τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και την περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αλλά και τη μετάθεση πληρωμών των προμηθευτών του Δημοσίου.

Αν η εκτέλεση του προϋπολογισμού γινόταν κανονικά είναι αμφίβολο αν θα καταφέρναμε να πιάσουμε την χαμηλή σχετικά υποχρέωση πλεονάσματος 1,75% που έχουμε για εφέτος.

Και αν με τέτοια τερτίπια επιτεύχθηκε αυτό το υπερπλεόνασμα, τι θα γίνει τον επόμενο χρόνο που αρχίζει το σκληρό rock με την δέσμευση για πλεονάσματα 3,5%;

Ποια άλλα μέτρα και από ποιους θα χρειαστεί να τα πάρουν όχι για να δώσουν στο τέλος ξανά κοινωνικό μέρισμα αλλά για να καλύψουν απλώς το στόχο;

Κι εδώ είναι κατά την άποψη μου ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την ανέχεια του κόσμου. Ετοιμάζεται σιγά-σιγά για τη μεγάλη έξοδο από τα δύσκολα που βρίσκονται μπροστά, με τις δυνατόν λιγότερες εκλογικές απώλειες .

Όσο κι αν επιμένουν πως θα εξαντλήσουν την τετραετία, άλλο τόσο έχουν καταλάβει πολύ καλά πως αυτό είναι ανέφικτο και θα απειλήσει με καταβαράθρωση των εκλογικών τους ποσοστών.

Και τούτο γιατί, πριν από τον ερχόμενο Αύγουστο που τελειώνει το πρόγραμμα, πρέπει να υπογράψουν νέες δεσμεύσεις για την επόμενη μέρα που μπορεί να μην το πουν μνημόνιο αλλά υβριδικό πρόγραμμα, όμως η ουσία των σκληρών απαιτήσεών και της αυξημένης εποπτείας, θα είναι στο βασικό μενού. Κι αυτό δεν ξέρω αν θα το άντεχαν μόνο και μόνο για να κερδίσουν μερικούς ακόμα μήνες εξουσίας και να λουστούν τη σκληρή πραγματικότητα των οικονομικών επιδόσεων του χρόνου τέτοια εποχή, για να φθάσουν στην 1η Γενάρη του 2019 που θα μπει σε εφαρμογή ο νόμος τους, για τις νέες περικοπές των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου.

Επομένως, φρονώ πως το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο, θα αναγκαστούν να προσφύγουν στις κάλπες(άλλωστε 3,5 χρόνια στην εξουσία δεν θα είναι και λίγος χρόνος) και μέχρι τότε με περιοδείες και ανέξοδες ρητορικές θα προσπαθούν να σώσουν ό,τι ακόμα σώζεται και να πετάξουν την καυτή πατάτα στον επόμενο.