Ο πληθυσμός της μπεκάτσας σε Αγγλία και Ιρλανδία

17:06 4/12/2022 - Πηγή: iHunt

Πρόσφατα δημοσιεύσαμε το Προστατεύοντας την μπεκάτσα μας, έναν νέο οδηγό που μετατρέπει τα 50 χρόνια έρευνας του GWCT ( είναι ένας βρετανικός φιλοθηραματικός οργανισμός που προωθεί τη διαχείριση θηραμάτων και άγριων ζώων ως μέρος της διατήρησης της φύσης, ενώ συνεργάζεται με την κοινότητα σκοποβολής και κυνηγιού ) για την μπεκάτσα σε πρακτική καθοδήγηση για το πώς να παρέχουμε τα ποικίλα ενδιαιτήματα που απαιτεί η μπεκάτσα.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κατανοήσουμε για τις μπεκάτσες στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι υπάρχουν δύο ξεχωριστές ομάδες που, παρά το γεγονός ότι

είναι το ίδιο είδος και γενετικά δεν διαφέρουν, είναι γενικά ξεχωριστές, συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο και βιώνουν διαφορετική μοίρα.

Η μία είναι μόνιμη, αναπαράγεται εδώ την άνοιξη και το καλοκαίρι, αλλά παραμένει και το χειμώνα. Η άλλη, πολύ μεγαλύτερη, ομάδα είναι μεταναστευτική – αναπαράγεται αλλού βορειότερα και ανατολικότερα και μεταναστεύει εδώ για να διαχειμάσει στο θερμότερο κλίμα μας. Ο λόγος που αυτό είναι τόσο σημαντικό είναι ότι οι δύο ομάδες είναι πολύ διαφορετικές από την άποψη της διατήρησης.

Ο μόνιμος πληθυσμός είναι πολύ μικρότερος, μειώνεται τις τελευταίες δεκαετίες και, ως εκ τούτου, περιλαμβάνεται στον κόκκινο κατάλογο των πτηνών που προκαλούν ανησυχία για τη διατήρηση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθώς αυτά τα πουλιά βρίσκονται εδώ όλο το χρόνο, εξαρτώνται από την ύπαιθρό μας και τη διαχείρισή μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους – πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνο είναι ευάλωτα στις δραστηριότητές μας, αλλά και ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε στη διατήρησή τους. Τα μεταναστευτικά πουλιά, τα οποία είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια σε αριθμό από τα μόνιμα, έχουν επίσης μια αξιοσημείωτη ιστορία, αλλά ο αριθμός τους είναι σταθερός και ο πληθυσμός τους δεν προκαλεί ανησυχία για τη διατήρησή του.

Ενδημική μπεκάτσα

Οι μπεκάτσες είναι κατεξοχήν δασικά πτηνά. Αναπαράγονται μόνο σε ορισμένα μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου, με επίκεντρο τα έντονα δασωμένα τοπία με μεγάλα ή καλά συνδεδεμένα δασικά τεμάχια. Είναι γενικά πιο κοινά ως αναπαραγόμενα είδη στη Σκωτία και τη βόρεια Αγγλία, αλλά παραμένουν κατακερματισμένοι νότιοι πληθυσμοί σε περιοχές όπως το New Forest και το Thetford Forest. Το χειμώνα, οι μεταναστευτικές μπεκάτσες μπορεί να βρεθούν να κουρνιάζουν σχεδόν σε οποιοδήποτε δάσος ή δασική συστάδα. Η διατροφή της μπεκάτσας αποτελείται από γαιοσκώληκες και άλλα ασπόνδυλα, όπως αράχνες, σκαθάρια και σαλιγκάρια, τα οποία συλλέγουν ερευνώντας το έδαφος με το μακρύ, ευαίσθητο ράμφος τους.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα ενήλικα άτομα μετακινούνται τακτικά από τις ημερήσιες φωλιές τους σε δασικές εκτάσεις, όπου τρέφονται τη νύχτα σε ανοιχτές εκτάσεις αγροτικών περιοχών, βοσκοτόπων και ερημοτόπων. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο, τα θηλυκά και οι νεοσσοί τους αναζητούν τροφή μέσα στα δάση, σε περιοχές που προσφέρουν αρκετή κάλυψη για προστασία από πάνω, αλλά είναι αρκετά ανοιχτές ώστε να μπορούν να μετακινούνται εύκολα στο επίπεδο του εδάφους, όπως οι θάμνοι και οι θάμνοι. Το χαρακτηριστικό φτέρωμά τους τα βοηθά να παραμένουν δυσδιάκριτα κατά τη διάρκεια της ημέρας και τα μεγάλα μάτια τους, τοποθετημένα ψηλά στις πλευρές του κεφαλιού, τους παρέχουν όραση σχεδόν 360° για να εντοπίζουν πιθανούς θηρευτές.

Την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού, οι αρσενικές μπεκάτσες πραγματοποιούν πτήσεις επίδειξης κατά την αυγή και το σούρουπο, οι οποίες αποτελούνται από μια αργή, χαρακτηριστική πτήση με συνοδευτικό κάλεσμα δύο τμημάτων (μια σειρά από τρία έως πέντε χαμηλόφωνα κρωξίματα που ακολουθούνται από ένα ψηλόφωνο, ρινικό σφύριγμα). Κατά την περιπλάνηση, πετούν πάνω από τα δάση, επισκέπτονται ξέφωτα, ξέφωτα, βόλτες και άκρες δασών για να βρουν ένα θηλυκό με το οποίο θα ζευγαρώσουν.

Τα θηλυκά περιμένουν στο έδαφος σε αυτές τις ανοιχτές περιοχές και προσελκύουν την προσοχή του αρσενικού φωνάζοντας και επιδεικνύοντας τις λευκές άκρες της ουράς τους. Μόλις ένα ζευγάρι ζευγαρώσει, χτίζουν μια φωλιά σε ένα ρηχό βαθούλωμα στο έδαφος χρησιμοποιώντας φύλλα και άλλη βλάστηση, γεννώντας συνήθως μια γέννα τεσσάρων αυγών που εκκολάπτονται 21-25 ημέρες αργότερα.

Οι νεοσσοί εγκαταλείπουν με ανυπομονησία τη φωλιά, μπορούν να πετάξουν σε ηλικία περίπου 20 ημερών και πετούν πλήρως σε 35-40 ημέρες. Η Βρετανία και η Ιρλανδία υποστηρίζουν έναν σχετικά μικρό μόνιμο αναπαραγωγικό πληθυσμό μπεκάτσας. Οι καταμετρήσεις των αρσενικών που εμφανίζονται μας δίνουν τις καλύτερες πληροφορίες για τον αριθμό των αναπαραγόμενων μπεκατσών και η πιο πρόσφατη εκτίμηση του πληθυσμού βασίζεται σε μια εθνική έρευνα του 2013, η οποία υποδεικνύει 55.241 αρσενικά που αναπαράγονται στη Βρετανία.

Πρόσφατες εργασίες τόσο του British Trust for Ornithology (BTO) όσο και του GWCT δείχνουν σοβαρή μείωση του μεγέθους του πληθυσμού και της αναπαραγωγικής εμβέλειας της ενδημικής μπεκάτσας από το 1970. Δεδομένα από τον ολοκληρωμένο Άτλαντα Πουλιών δείχνουν ότι οι μπεκάτσες ήταν παρόντες σε 56% λιγότερα τετράγωνα 10 χιλιομέτρων σε ολόκληρη τη Βρετανία και την Ιρλανδία το 2010 σε σύγκριση με το 1970, και αυτό οδήγησε στη μετακίνησή τους από το κίτρινο στο κόκκινο καθεστώς στην αξιολόγηση των πουλιών του Ηνωμένου Βασιλείου που προκαλούν ανησυχία για τη διατήρησή τους τον Δεκέμβριο του 2015.

Αυτή η πτωτική τάση υποστηρίζεται επίσης από τις εθνικές έρευνες του GWCT-BTO από το 2003 και το 2013, όπου ερευνήθηκαν τετράγωνα 1 km σε όλη τη Βρετανία που περιείχαν τουλάχιστον 10 ha δασικής έκτασης και το ποσοστό που περιείχε αναπαραγόμενες μπεκάτσες μειώθηκε από 35% σε 22%. Η εκτίμηση του βρετανικού πληθυσμού με βάση αυτές τις
έρευνες μειώθηκε κατά 29% από 78.350 αρσενικά που αναπαράγονται το 2003 σε 55.241 το 2013.

Και οι δύο πηγές δεδομένων υποδηλώνουν περιφερειακή διακύμανση του ρυθμού μείωσης, με τις απώλειες να είναι μεγαλύτερες στα δυτικά και τα νότια. Δεν κατανοούμε πλήρως τι οδηγεί στη μείωση των αναπαραγόμενων μπεκατσών μας, αλλά αναμένουμε ότι εμπλέκονται πολλαπλοί παράγοντες καθώς και περιφερειακές διαφορές. Η αλλαγή του κλίματος και οι αλλαγές στην ικανότητα και τη διαχείριση των δασικών εκτάσεων τον τελευταίο καιρό είναι πιθανό να είναι σημαντικές. Πραγματοποιούμε περαιτέρω ανάλυση των συνόλων δεδομένων μας για να εξετάσουμε τα μοτίβα στην κατανομή των αναπαραγόμενων μπεκατσών σε σχέση με αυτούς τους παράγοντες, καθώς και άλλους, όπως η θήρευση από αρπακτικά, ο αριθμός των ελαφιών, η ψυχαγωγική όχληση και η θήρα.

Προς το παρόν, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τη θήρα ως παράγοντα που συμβάλλει στη μείωση της ενδημικής μπεκάτσας. Συνιστούμε να μη γίνεται θήρευση της μπεκάτσας πριν από την 1η Δεκεμβρίου, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι μεταναστευτικές μπεκάτσες έχουν φθάσει σε επαρκείς αριθμούς για να μειωθεί ο αντίκτυπος στους μόνιμους πληθυσμούς του Ηνωμένου Βασιλείου. Συγκεντρώνουμε πληροφορίες για να εξετάσουμε την επίδραση της θήρας στον αριθμό των αναπαραγόμενων μπεκατσών και να καταρτίσουμε οδηγίες για τα βιώσιμα ποσοστά συγκομιδής.

Μεταναστευτικοί επισκέπτες

Το χειμώνα βλέπουμε μια μεγάλη εισροή μεταναστευτικών μπεκατσών από περιοχές αναπαραγωγής βορειότερα και ανατολικότερα. Οι αποδημητικές φθάνουν συνήθως όλους τους μήνες από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο, αλλά ο χρόνος και ο αριθμός τους ποικίλλουν περιφερειακά στη Βρετανία και την Ιρλανδία, καθώς και ετησίως ανάλογα με τη σοβαρότητα του κρύου καιρού στην Ευρώπη.

Είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί με ακρίβεια ο χειμερινός πληθυσμός στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για να γίνει μια εκτίμηση, οι αριθμοί πρέπει να εξαχθούν ξεκινώντας από τον σχετικά αξιόπιστο αριθμό αρσενικών που αναπαράγονται την άνοιξη. Αυτό χρησιμοποιείται μαζί με τον πιθανό αριθμό θηλυκών που μπορεί επίσης να είναι παρόντα και τον αριθμό των νεοσσών που μπορεί να αναθρέψουν κατά τη διάρκεια του έτους για να προκύψει ένας πιθανός αριθμός μόνιμων πτηνών το χειμώνα.

Ο αριθμός αυτός αναβαθμίζεται στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το ποσοστό των πυροβολημένων πτηνών που θεωρείται ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι, ώστε να προκύψει μια συνολική εκτίμηση του συνολικού αριθμού των μπεκατσών που υπάρχουν στο Ηνωμένο Βασίλειο το χειμώνα. Χρησιμοποιώντας αυτή τη διαδικασία, και μια εκτίμηση ότι περίπου το 17% των πτηνών στο Ηνωμένο Βασίλειο το χειμώνα μπορεί να είναι μόνιμοι κάτοικοι, η πιο πρόσφατη εκτίμηση του χειμερινού πληθυσμού της μπεκάτσας που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική βιβλιογραφία είναι περίπου 1,4 εκατομμύρια πτηνά.

Ωστόσο, οι συγγραφείς σημειώνουν τη δυσκολία της εκτίμησης των πληθυσμών των μπεκατσών, αναφέροντας ότι “αυτή η εκτίμηση των διαχειμαζόντων μπεκατσών είναι εξαιρετικά προσεγγιστική, αλλά θεωρείται ότι είναι της σωστής τάξης μεγέθους”, και ορισμένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή αυτού του αριθμού έχουν ανανεωθεί από τότε που έγινε αυτός ο υπολογισμός.

του Αλέξανδρου Παλαιολόγου για το iHunt.gr

The post Ο πληθυσμός της μπεκάτσας σε Αγγλία και Ιρλανδία appeared first on iHunt.