#Love Yourself: Αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που κάνεις κακές σκέψεις – και δεν θα στο πει κανείς

19:36 9/7/2019 - Πηγή: People

Ήμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι «οντά», από αυτά που έχουν κάποια σπίτια στην εξοχή και όλοι τρέχουμε να πιάσουμε μια θέση το καλοκαίρι.Είχε βραδιάσει αρκετά, δεν υπήρχαν φώτα και έτσι ο γεμάτος αστέρια ουρανός ήταν όλος δικός μου. Κοίταζα επίμονα ψηλά, με την ελπίδα ότι κάποιο αστέρι θα πέσει, θα το δω και θα κάνω την ευχή μου γεμάτος ικανοποίηση.Ήξερα τι ήθελα να ευχηθώ πρώτα και αφού θα «καθάριζα» με την αρχική μου ευχή –σίγουρος ότι θα εκπληρωθεί–, θα περίμενα στωικά να πέσει το επόμενο για να ασχοληθώ με πιο

ευφάνταστες ευχές και προσδοκίες. Είχα ένα γλυκό χαμόγελο και μια ηρεμία στην αναπνοή μου. Χαμογελούσα στον ουρανό και στο μέλλον μου.«Τhe creator has a master plan», σκεφτόμουν.Πόσα καλοκαιρινά βράδια έχω κάτσει έτσι, κάνοντας ευχές… Λογικά θα βγήκαν οι περισσότερες, για να είμαι ακόμα εδώ.Όταν κοιτάς το μέλλον με πίστη και αισιοδοξία, όλα γίνονται πιο ωραία. Είσαι περίεργος να δεις τι θα γίνει μετά… Σαν ταινία σε καλοκαιρινό σινεμά. Όταν κοιτάς το αύριο με φόβο, είναι σαν να περπατάς με την πλάτη γυρισμένη στο μέλλον, σαν να περπατάς ανάποδα, κοιτάζοντας το παρελθόν, μου είχε πει κάποιος κάποτε. Πόσο δίκιο είχε. Εκεί ήμουν και μαζί με τις ευχές μου κοίταζα και το απέραντο σύμπαν, την ομορφιά των αστεριών, ένιωθα το πόσο ασήμαντος είμαι μπροστά σε όλο αυτό.Καθόμουν και σχεδόν βαριόμουν. Dolce far niente…Το δικαίωμά μου να μην κάνω τίποτα, να βαριέμαι και να είμαι σε διακοπές. Να αφήσω το παρελθόν πίσω μου και να το αποδεχτώ, να πιστέψω και να ευχηθώ τα καλύτερα για το μέλλον και να ζήσω για λίγο στο παρόν.Για μένα η δυσκολία δεν είναι το πώς θα γεμίσω τις μπαταρίες μου, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Πώς θα τις αδειάσω τελείως. Πώς θα καταφέρω να μην σκέφτομαι τίποτα, να σταματήσει να με απασχολεί το παρελθόν, να με ηρεμήσω με το μέλλον, να ζήσω στο τώρα.Αυτό μου συνέβαινε όταν πήγαινα διακοπές μικρότερος. Το θυμάμαι πολύ καλά, γιατί το ζούσα με όλες μου τις αισθήσεις, εκτός από τη σκέψη και το μυαλό. Το ηλιοβασίλεμα που όλοι μαζί κοιτάζαμε και ζούσαμε, γιατί ξέραμε ότι θα τελειώσει.Την αξέχαστη βουτιά που έκανα από έναν ψηλό βράχο και όλοι μου φώναζαν «πήδα ρε, μη φοβάσαι», τα γεμιστά που μου είπαν να φάω σε ένα ταβερνάκι και φυσικά τον έναστρο ουρανό. Αυτές είναι οι καλοκαιρινές στιγμές που δίνεις όλη σου την προσοχή. Οι στιγμές που ζεις εδώ και τώρα.Πώς μπορείς, όμως, να τις κάνεις να κρατήσουν λίιιιιιγο πιο πολύ; Επιτρέποντας στον εαυτό σου να βαρεθεί… να ηρεμήσει… να χαθεί σε αυτό που βλέπει και όχι σε αυτό που σκέφτεται.Είναι τόσες οι προσδοκίες που έχουμε από τις καλοκαιρινές διακοπές, που ξεχνάμε την πραγματική μας ανάγκη ως οργανισμοί. Αυτή του να διακόψουμε ό,τι κάνουμε και κυρίως ό,τι σκεφτόμαστε –έχουμε δεν έχουμε τα χρήματα που θα επιθυμούσαμε, είτε πάμε είτε όχι εκεί που φανταζόμασταν και μάλλον προγραμματίζαμε–, τη χαρά να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες μέρες χωρίς σκέψη.Ήμουν εκεί ξαπλωμένος και κοίταζα τα αστέρια και η ευχή που έκανα, σκεπτόμενος το καλοκαίρι μου, αλλά και τη ζωή ήταν: να είναι όπως αυτό το υπέροχο που ακούω στο καλοκαιρινό σινεμά πριν από την ταινία… σσσσσσσττττ! αρχίζει.([e-mail],instagram: dimitrisargyropoulos)