Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Αυτό που συνέβη με τους Ψίθυρους Καρδιάς ήταν πολύ τρομακτικό»

17:12 23/11/2019 - Πηγή: People

Η επιτυχία είναι κάτι που δεν ενημερώνει ποτέ πριν έρθει κι ούτε έρχεται σε όλους την ίδια στιγμή στη ζωή. Κάποιος μπορεί να την ζήσει ύστερα από τεράστιο κόπο και σε στιγμή που μπορεί να έχει χάσει την ελπίδα. Άλλος μπορεί να τη ζήσει πριν προλάβει να το καταλάβει. Η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Ήταν πρωτόβγαλτη όταν προβάλλονταν οι Ψίθυροι Καρδιάς και δεν θα μπορούσε να ξέρει πως να διαχειριστεί τον παροξυσμό του κοινού.

Κατά την παρουσία της στην εκπομπή Έλα Χαμογέλα, η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους εξήγησε στη Σίσσυ Χρηστίδου

και την παρέα της πώς ήταν εκείνη η περίοδος. Δεν παρέλειψε να αναφέρει πως είχε αρκετή βοήθεια on camera από τον Απόστολο Γκλέτσο.

«Η Ερατώ είχε γίνει λαμπάδα για την Ανάσταση. Ήμουν πολύ μικρή τότε. Όλο αυτό ήταν πολύ για μένα. Βέβαια, εμείς κάναμε γυρίσματα πολύ καιρό πριν να το δει ο κόσμος και να γίνει επιτυχία. Υπήρχε πριν μια κατάσταση διαφορετική. Ζούμε άλλο πράγμα. Δεν το είχα φανταστεί. Δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό το τι θα συμβεί μετά. Ήταν η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση, ήμουν πολύ μικρή. Όταν βγήκε ήταν πάρα πολύ τρομακτικό στην αρχή, δεν ήταν ευχάριστο.

Θα ήθελα να μπορούσα να το είχα βιώσει πιο καλά, πιο ελεύθερα, πιο χαρούμενα, αλλά εντάξει…το βίωσα έτσι. Με τρόμαξε αυτή η μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Δεν μου αρέσει εκτός δουλειάς να συγκεντρώνω το ενδιαφέρον πάνω μου. Και αυτό ήρθε πολύ ξαφνικά και απότομα και με τρόμαξε πολύ. Υπήρχε περίοδος που δεν μπορούσαμε να βγούμε στο δρόμο έτσι απλά. Κράτησε λίγο αυτό. Υπήρχε ένα εξάμηνο που δε μπορούσαμε εύκολα.

Θυμάμαι ένα γύρισμα που κάναμε με τον Αποστόλη και τελειώνοντας δεν μπορούσαμε να βγούμε στο δρόμο, ήταν ο κόσμος έξω. Με τον Αποστόλη θυμάμαι μόνο να γελάμε, να κάνουμε πλάκα. Με βοήθησε πάρα πολύ on camera ο Απόστολος με την εμπειρία του και μετά θυμάμαι να γελάμε, με διάφορα πράγματα τότε. Δεν τη χάρηκα την επιτυχία. Αυτή η επιτυχία δεν έρχεται κάθε μέρα, δεν είναι κάτι που θα το ξαναζήσεις. Την έδιωχνα από μέσα μου, σαν να μην τη θέλω. Τώρα σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να την έχω βιώσει καλύτερα».