Δημήτρης Κουρούμπαλης: «Νιώθω τυχερός, επειδή στις δουλειές μου έχω περάσει καλά, χωρίς μιζέριες»

16:56 8/9/2019 - Πηγή: People

Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης ξεκίνησε δειλά δειλά στο Δημοτικό να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις του Κολλεγίου Αθηνών. Στο Λύκειο σκέφτηκε σοβαρά να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, αλλά, ύστερα από προτροπή των συμμαθητών του, ακολούθησε την υποκριτική. Λίγες μέρες πριν από τα 40ά του γενέθλια, παραδέχεται τις αποτυχίες, όλα όσα άλλαξαν στη ζωή του ύστερα από τον ερχομό της κόρης του, ενώ αποκαλύπτει ένα επικίνδυνο περιστατικό που βίωσε στο Μεξικό.

Μολονότι διανύουμε τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη, ο καιρός

θυμίζει ακόμα καλοκαίρι. Η θερμοκρασία στο κέντρο της Αθήνας παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ από την ταράτσα του Θεάτρου Λαμπέτη, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, όλα δείχνουν πιο όμορφα. Σε λίγο θα χτυπήσει το κουδούνι για την παράσταση «Η μικρή μας πόλη», της οποίας τον ρόλο του αφηγητή κρατάει ο Δημήτρης Κουρούμπαλης. Ο Δημήτρης είναι από εκείνους τους «χαρισματικούς» ανθρώπους που αποπνέουν μια θετική ενέργεια από το πρώτο δευτερόλεπτο της χειραψίας. Καθαρό βλέμμα, ήρεμη χροιά φωνής και σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Αυτό ήταν κάτι για το οποίο  φρόντισαν από νωρίς οι γονείς του, καθώς τον έγραψαν σε ένα από τα καλύτερα σχολεία της Ελλάδας, το Κολλέγιο Αθηνών. «Και οι δυο μου γονείς ήταν μορφωμένοι άνθρωποι και ήθελαν με τη σειρά τους να δώσουν την καλύτερη δυνατή μόρφωση και στα παιδιά τους. Η μητέρα μου είναι ωκεανογράφος και ο πατέρας μου ήταν μαθηματικός. Αρχικά έγραψαν στο Κολλέγιο τον μεγάλο μου αδελφό. Ύστερα ξεκίνησε εκεί η αδελφή μου και συνέχισα κι εγώ», εξομολογείται στο People.

«Η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή, ήταν στη Γ’  Δημοτικού»

Τα μαθητικά χρόνια στο Κολλέγιο ήταν υπέροχα για εκείνον και γεμάτα από γνώση και εμπειρίες που στάθηκαν πολύτιμα εφόδια για τη μετέπειτα ζωή του. «Στο Δημοτικό παίζαμε σε ένα απέραντο δάσος στην Κάντζα, ενώ, μόλις πήγα στις εγκαταστάσεις στο Ψυχικό, ξεκίνησα αμέσως να ασχολούμαι με το θέατρο. Από την Α’ Γυμνασίου μέχρι τη Γ’ Λυκείου έπαιζα στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου. Αν και, για να λέμε την αλήθεια, την πετριά με το θέατρο την είχα από πολύ μικρός. Η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή, ήταν στη Γ’ Δημοτικού στην παράσταση Σταχτοπούτα, που μαζί με ένα άλλο παιδί κάναμε τις κακές αδερφές της Σταχτοπούτας. Είχε πολύ γέλιο». Σε ηλικία 18 ετών εισέρχεται με επιτυχία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. «Είμαι υπέρ της ακαδημαϊκής μόρφωσης»,  προσθέτει εκείνος, ενώ παράλληλα εξομολογείται ένα από τα επαγγέλματα που ήθελε να ακολουθήσει όταν ήταν μικρός. «Στο Λύκειο σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι που είχε να κάνει με το γράψιμο. Ήθελα να γίνω δημοσιογράφος. Τα παιδιά, όμως, του δραματικού ομίλου του Λυκείου του Κολλεγίου, ο Αντώνης και η Μαριλένα, επέμεναν να συνεχίσω να ασχολούμαι με το θέατρο. Αυτή τους η προτροπή ήταν καθοριστική για μένα και όλα πήραν τον δρόμο τους». Η είσοδός του ως φοιτητή στη Φιλοσοφική το 1997 είναι επεισοδιακή. «Η ατμόσφαιρα του πανεπιστημίου ήταν περίεργη. Οι διοικητικοί υπάλληλοι εκείνη την εποχή έκαναν δύο μήνες απεργία. Εμείς δεν ξέραμε τι σημαίνει απεργία στο Κολλέγιο. Με τη φόρα που είχα από τις Πανελλήνιες, ξαφνικά δεν είχα να κάνω τίποτα, μια και η απεργία έληξε τέλη Νοέμβρη. Η αλήθεια ήταν πως δεν μπορούσα να συμπλεύσω εύκολα», παραδέχεται. Παράλληλα με τις σπουδές και συγκεκριμένα από τα 18 του έως και τα 21, συμμετέχει ενεργά σε ερασιτεχνικές παραστάσεις του Συλλόγου Αποφοίτων Κολλεγίου Αθηνών, σε έργα που σκηνοθετούν διακεκριμένοι άνθρωποι του θεάτρου, όπως οι Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και Δημήτρης Λιγνάδης.

«Έχω αποτύχει πολλές φορές»

Οι σπουδές του στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας διαρκούν επτά χρόνια. Στο μεσοδιάστημα θα αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή Ίασμος, ενώ ήδη έχει ξεκινήσει να εργάζεται ως επαγγελματίας ηθοποιός στην τηλεόραση. Η παρθενική του τηλεοπτική εμφάνιση ως ηθοποιού  γίνεται στο Mega και στην επιτυχημένη σειρά «Δέκα λεπτά κήρυγμα», που θα διαρκέσει τρεις σεζόν. Από το 2000 μέχρι σήμερα έχει πρωταγωνιστήσει σε αξιόλογες δουλειές σε τηλεόραση, θέατρο και κινηματογράφο. «Τα χρόνια κύλησαν πολύ ωραία. Μεγάλωσα και έμαθα πολλά πράγματα. Σίγουρα υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Έχω αποτύχει πολλές φορές και έχω φάει σφαλιάρες. Κατ’ αρχάς, είχα δώσει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης και δεν κατάφερα να περάσω. Το εισέπραξα ως αποτυχία. Επίσης, έχω δεχθεί απόρριψη από εκδοτικούς οίκους για πράγματα που έχω γράψει και απευθύνθηκα εκεί για να μου τα εκδώσουν. Από την άλλη, όμως, έχω βιώσει επιτυχίες και αξέχαστες στιγμές». Όση ώρα μιλάμε, έχω απέναντί μου έναν δυνατό συνομιλητή, με λόγο μεστό και ενδιαφέρουσες ιστορίες. Όντας ένας από τους ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, αναρωτιέμαι πώς τον αντιμετώπισαν τα media όλα αυτά τα χρόνια. «Έχει συμβεί να πετσοκόψουν δηλώσεις μου και να αλλάξει όλο το νόημα. Άμα θέλει κάποιος, μπορεί να σε κάνει ρεζίλι. Οι συνεντεύξεις μου αρέσουν, αρκεί ο δημοσιογράφος να ξέρει τι να ρωτήσει και να υπάρχει ένας στόχος σε όλο αυτό. Τώρα, το να ρωτάνε για την προσωπική μου ζωή, για τη σύντροφό μου και για το παιδί, δεν θεωρώ πως έχει νόημα, διότι δεν έχει σχέση με τη δουλειά μου. Είναι κάτι άσχετο», λέει με ειλικρίνεια.

«Με τη Φρόσω συμπληρωνόμαστε και δεν κοντραριζόμαστε»

Με τη σύντροφό του, τη σκηνοθέτρια Φρόσω Κορρού, πέρα από την προσωπική τους σχέση, συνεργάζονται και επαγγελματικά, καθώς έχουν ιδρύσει μαζί τη θεατρική ομάδα So Seven. «Έχουμε κάνει πολλές παραστάσεις μαζί με τη Φρόσω. Ουσιαστικά, έχουμε επιμερίσει τις αρμοδιότητες στη συνεργασία μας. Συμπληρωνόμαστε και δεν κοντραριζόμαστε. Σίγουρα πάνω στη δουλειά θα υπάρξουν τσακωμοί και έντονες απόψεις. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε βρει μια μέθοδο στον τρόπο που δουλεύουμε και φαίνεται πως λειτουργεί. Έχω καταλάβει πως είναι σημαντικό να μοιράζεσαι το συναίσθημα και όχι το λογικό. Να λες αυτό που αισθάνεσαι και όχι αυτό που σκέφτεσαι». Με αφορμή τον ερχομό της κόρης του πριν από περίπου ενάμιση χρόνο και δεδομένου πως είναι ένας ενεργός ηθοποιός με πολλές υποχρεώσεις, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που έχει αλλάξει στη ζωή του ο ερχομός της κόρης του. «Ήθελα πάντα να κάνω ένα παιδί. Δεν έχω βιώσει δραματικές αλλαγές στη ζωή μου, πέρα από το ότι έχω γνωρίσει άλλον έναν άνθρωπο που αγαπάω πάρα πολύ. Όσον αφορά στην καθημερινότητα, συνειδητοποίησα πως ο χρόνος δεν φτάνει και η κούραση πολλαπλασιάζεται, ενώ παράλληλα υπάρχει μια χαρά και ένα δόσιμο που δεν μπορώ να εστιάσω από πού έρχεται. Απλά είναι κάτι που βγαίνει αυθόρμητα. Τον πρώτο καιρό που έγινα πατέρας δεν είχα χρόνο ούτε να ανασάνω. Με απασχολούσε επειδή δεν γνώριζα, αλλά και γιατί προσπαθούσα να ελέγχω τις καταστάσεις. Φαντάζομαι ότι στο δεύτερο και τρίτο παιδί τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα», λέει γελώντας. Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως όταν γίνεσαι γονέας αυξάνεται το αίσθημα του φόβου. «Δεν είναι κάτι που έχω νιώσει. Γενικά, το αίσθημα του φόβου δεν το είχα ποτέ. Όπως δεν είχα και τάσεις αυτοκαταστροφής. Υπήρξα, όμως, ριψοκίνδυνος και έκανα ακρότητες, αλλά πάντα με την αίσθηση πως πρέπει να επιστρέψω. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, το 2013 είχαμε πάει με τον θίασο στο Μεξικό. Κάποια στιγμή αποφάσισα να πάω σε μια περιοχή κοντά σε έναν καταρράκτη που δεν ήταν ιδιαίτερα ασφαλής. Χωρίς να έχω ενημερώσει τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου, έφυγα και πήγα στη συγκεκριμένη περιοχή. Περπάτησα αρκετά και έμεινα εκεί για τέσσερις με πέντε ώρες. Το κινητό μου δεν έπιανε. Στη διαδρομή είδα κάτι περίεργες φάτσες, αλλά το ρίσκαρα. Όταν επέστρεψα και είπα σε έναν συνάδελφο από τη μεξικανική ομάδα για το πού πήγα, μου είπε πως ήμουν πολύ τυχερός που δεν συνέβη κάτι. Όντως, ήμουν τυχερός, αλλά στο προσεχές μέλλον δεν θα ήθελα να παίξω ξανά με την τύχη μου», αποκαλύπτει στο People.

«Στις δουλειές μου έχω περάσει καλά»

Επιστρέφοντας στα επαγγελματικά, θα πρωταγωνιστεί για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στην παράσταση «Φυλές» στο Θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαριά, ενώ σε λίγο καιρό πρόκειται να αρχίσει ο δεύτερος κύκλος των σεμιναρίων που κάνει (σ.σ.: διασκευή πεζού σε θεατρικό κείμενο) στον πολυχώρο τέχνης Ιανός. «Πέρα από αυτά, ετοιμάζουμε και κάτι άλλο με την ομάδα μας, τη So Seven, και τη Φρόσω Κορρού. Το νέο μας θεατρικό έχει τίτλο εργασίας Striptease» συμπληρώνει εκείνος χωρίς να θέλει να αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες. Σε λίγους μήνες θα κλείσει είκοσι χρόνια στον χώρο της υποκριτικής, ενώ σε λίγες μέρες, στις 16 Σεπτεμβρίου, γίνεται σαράντα ετών. «Εκείνη την ημέρα, θα ήθελα να κάνω ένα μεγάλο πάρτι, αλλά οι περισσότεροί μου φίλοι είτε λείπουν στο εξωτερικό είτε έχουν δημιουργήσει τη  δική τους οικογένεια» εξομολογείται, ενώ επανερχόμαστε στο θέμα του ελεύθερου χρόνου και κατά πόσο έχει την πολυτέλεια να κάνει πράγματα για τον εαυτό του και τους φίλους του. «Διεκδικώ τον προσωπικό μου χρόνο. Όταν έχω ανάγκη να δω κάποιον φίλο μου, θα το οργανώσω έτσι ώστε να τον δω. Όπως σου είπα και πριν, υπάρχει συνεννόηση με τη Φρόσω. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό». Στον ελεύθερό του χρόνο διαβάζει βιβλία, γράφει και παίζει με τη Μαργκό, τη σκυλίτσα της οικογένειας. «Μου αρέσει επίσης να μένω και μόνος μου. Να ανεβαίνω στους λόφους της Αθήνας και να ηρεμώ. Είναι προσωπικός και πολύτιμος χρόνος με τον εαυτό μου». Στα 40 αισθάνεται όμορφα για όσα έχει κάνει. «Είμαι ευγνώμων, αλλά και “λαίμαργος”, επειδή θα ήθελα να είχα κάνει και άλλα πράγματα, όπως καλό σινεμά. Έχω κάνει μόλις τρεις ταινίες και σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει η νέα ταινία στην οποία συμμετείχα με τίτλο Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου. Νιώθω τυχερός, επειδή στις δουλειές μου έχω περάσει καλά, χωρίς μιζέριες». Το τρίτο κουδούνι χτύπησε και ο Δημήτρης είναι έτοιμος να ανέβει στη σκηνή και να εισπράξει για μία ακόμα βραδιά το πιο ζεστό χειροκρότημα.

Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιάκος

Όλα τα νέα, πλούσιο ρεπορτάζ, καθημερινές στιγμές διασήμων και ξεχωριστές στιγμές καθημερινών ανθρώπων στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Έθνος.